حوزه نیوز نوشت: آیت الله جوادی آملی در پاسخ به پرسشی ضمن تبیین مفهوم عرفان ،مصداق آن را در قرآن بیان کرده است.
عرفان در قرآن چه جایگاهی دارد؟

پاسخ: عرفان علمی حصولی نیست، تا از راه تحصیل به دست آید، بلکه بیشتر از راه تهذیب و تزکیه نفس حاصل می‏شود. در قرآن کریم آمده است: ﴿یُعَلّمُهُمُ الکِتابَ والْحِکْمَةَ ویُزکّیهِمْ﴾.[1] بخش نخست آیه ﴿یعلّمهم الکتاب و الحکمة﴾، به فقه، اصول، حکمت و... مربوط است و بخش دوم آن، یعنی ﴿یزکّیهم﴾، به عرفان اختصاص دارد.

بحث های قرآنی نشان می‏دهد که اگر کسی جان خود را شفاف کند و از دغل، شبهه و خیانت دوری جوید، اسرار عالم را می‏یابد. گاه انسان آیینه جانش را به طرف مار، گرگ و عقرب نگاه می‏دارد و در آن جز گرگ و عقرب چیزی نمی‏یابد.
خدای سبحان فرمود: ﴿کلاّ لَوْ تَعْلَمون عِلْمَ الیقینِ ٭ لترونّ الجحیم﴾[2] اگر اهل علم الیقین باشید و صفای ضمیر داشته باشید، اکنون هم جهنم را می‏بینید، زیرا پس از مرگ، کافر هم می‏تواند جهنم را ببیند: ﴿رَبّنا اَبْصَرنا وَ سَمعْنا﴾.[3]
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[1] ـ سوره بقره، آیه 129.
[2] ـ سوره تکاثر، آیات 6 ـ 5.
[3] ـ سوره سجده، آیه 12.