آيت الله العظمي صافي گلپايگاني: مبادا اين جشن‌ها به گناه آلوده شود
ظهور، بشارت قرآن مجيد است
بايد زمزمه واهي قربِ ظهور و تطبيق، مطرود و محكوم شود
ظهور، وسيله رياست طلبي نشود
بايد در حوزه‌ي امام‌شناسي، همه وارد شوند
ايام نيمه شعبان فرصتي براي بررسي خود و مسئولان بدانيم
شب نيمه‌ي شعبان، شب توبه و استغفاراست
شب نيمه‌ي شعبان، شب پاك‌سازي دل‌ها است
آيت الله العظمي صافي گلپايگاني به مناسبت دهه فرخنده مهدويت و نيمه شعبان المعظم 1432 در پيامي استفاده‌ي ابزاري از ظهور و نام مقدس امام زمان عليه‌السلام را محكوم كرد.
متن كامل اين پيام به اين شرح است:
"بسم‌اللّه الرحمن الرحيم؛ الحمدلله الذي هدانا لهذا و ما كنّا لنهتدي لولا أن هدانا الله؛
اللّهم صل علي محمد و آل محمد. اللّهم و إن ابليس المتمرد اللعين قد عشّش و كثرت جنوده و ازدحمت جيوشه و انتشرت دعاته في اقطار الارض فاضلّوا عبادك و افسدوا دينك و حرّفوا الكلم عن مواضعه و جعلوا عبادك شيعاً متفرقين و احزاباً متمرّدين و قد وعدت نقض بنيانه و تمزيق شأنه؛ فأهلِك أولادَه و جيوشَه و طهّر بلادَك من اختراعاته و اختلاقاته و اَرِحْ عبادك من قياساته و مذاهبه و اظهر دينك و عجّل فرج وليك و اجعلنا من انصاره و من العاملين لمرضاته في غيبته. (قسمتي از دعاء بعد از زيارت حضرت امام حسن عسكري‌عليه‌السلام).
خداوند متعال را بر نعمت ولايت حضرت خاتم الاوصياء و شمس آسمان اِصطفا، بقية‌الله في الارضين، الخلف الهادي المهدي مولانا الامام الثاني عشر ارواح العالمين له الفدا سپاسگزاريم.
دهه مباركه مهدويت و عيد بزرگ الهي و جهاني ولادت با سعادت آن حضرت را به عموم مردم عدالت‌خواه و ظلم‌ستيز، خصوصاً شيعيان و منتظران روز بزرگ و عصر ظهور آن حضرت تبريك عرض مي‌نماييم؛ ظهوري كه هر چه بشر، دوران‌ها را پشت سر بگذارد و عصرهاي بسيار بر جهان بگذرد، عالم سپري نخواهد گشت تا آن ظهور تحقق يابد.
همه مسلمانان؛ از سني و شيعه، بر اين اتفاق دارند كه بر حسب حديث قطعي الصدور از حضرت رسول اعظم صلي الله عليه و‌آله و سلم: اگر از دنيا باقي نماند مگر يك روز، خداوند متعال آن روز را آن‌قدر طولاني مي‌فرمايد كه حضرت مهدي آل محمد (صلوات الله عليهم اجمعين) ظهور فرمايد و عالم را پر از قسط و عدل نمايد، چنان‌كه پر از ظلم و جور شده باشد.
آري! شكي نيست كه دنيا چنين دوره و عصر و زماني را در پيش دارد، و سير شب و روز و حركت ماه و خورشيد، بسوي آن روز است. و اگر چه مثل قيامت دور باشد، به مضمون (اقتربت الساعة) در حساب‌هاي الهي نزديك است، و اگر هرچه به تأخير افتد و عصر غيبت طولاني شود جز مؤمنان قوي الاعتقاد و ثابت الايمان - كه خدا دل آنها را به ايمان، امتحان فرموده است- كسي به ايمان به امامت آن حضرت باقي نماند؛ و اگر چه در عصر غيبت، دشواري‌ها پيش مي‌آيد و افراد رياست‌خواه، دعاوي باطله مي‌نمايند و خود يا اوضاع و احوال را به شرايط خاص ظهور آن حضرت جلوه مي‌دهند و گمراهي‌ها زياد مي‌شود و تصرفات و تحريفات در احكام صورت مي‌گيرد و بطور كلي، حلال خدا حرام و حرام خدا حلال، و اختلاط زن و مرد و ملاهي و مناهي و لهو و لعب رايج مي‌شود و منكر، معروف و معروف، منكر مي‌گردد؛ اما در عين حال، سير حقيقي به‌سوي آن روز كمال و عدل جهانگير است. عكس‌العمل جهالت‌ها و ضلالت‌ها و ظلم و ستم‌ها، چنان دوران عزيز است.
عصر غيبت، عصر تمحيص و تخليص است. همه امتحان مي‌شوند؛ زمامداران و حكومت‌ها يكي پس از ديگري آن‌قدر امتحان مي‌شوند كه اكثريت نااميد مي‌گردند و با يك صداي الهي و صيحه آسماني بيدار و هشيار مي‌شوند. اين ظهور، بشارت انبياء گذشته و كتب آسماني قبل از اسلام و بشارت قرآن مجيد است.
شايسته است ميلاد آن عزيزي كه قهرمان اين ظهور و به امر خدا سازنده‌ي جهان نوين و عصر طلائي اسلام است را، همه جشن بگيرند و به هم تبريك بگويند و از خداوند، تعجيل ظهور آن حضرت را مسئلت نمايند.
اين ظهور، روز پايان استضعاف و روز حكومت صالحان است؛ نظامي كه اميرالمؤمنين عليه‌السلام با كمال تأكيد، آن را بشارت داده است.
مطالب و مسائل مهمي كه بايد در اين ايام فرخنده و مجالس جشن و سخنراني عنوان شود زياد است كه در اين مقاله، مجال عرض و بيان آن نيست. تنها به مواردي از آن اشاره مي‌كنم:
1. بر حسب حديث مشهور و مسلم بين الفريقين (من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة جاهلية)، معرفت امام، اعتبار و اهميت بسيار بالايي دارد كه اگر كسي بميرد - در هر عصر و زماني- امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهليت مرده است.
تأكيدي از اين بالاتر نيست. پيام‌هاي اين اعلام، آموزنده و معرفت‌بخش است. همه بايد امام زمان را بشناسند و به او معرفت داشته باشند تا به مردن جاهليت نميرند و به مثل آنچه در السنه و افواه بين عوام و افراد بي‌معرفت مطرح مي‌شود، از قربِ ظهور و تطبيق بعض روايات بر اشخاص، اعتنا نكنند و اين زمزمه واهي در جامعه‌ي ولايي و صاحب معرفت مطرود و محكوم شود.
بنابراين بايد در حوزه‌ي امام‌شناسي، همه وارد شوند و مقالات و سخنراني‌ها بسيار باشد. كتاب‌هاي مستند تأليف شود كه ديگر مثل اين صحنه‌ي اخير تجديد نشود و اسم ظهور و قرب ظهور، وسيله‌ي نيل به مقاصد شخصي و رياست‌طلبي نشود.
2. اين ايام مبارك و جشن و عيد نيمه شعبان را همه، مخصوصاً نسل جوان، بايد غنيمت بدانيم و آن را فرصتي براي تجديد عهد با آن حضرت و بررسي حال و وضع خود، جامعه و زن و مردِمان و مسئولان بدانيم؛ آيا به آن حضرت نزديك‌تر شده و انتظارات ايشان را از خودمان و از نظام برآورده كرده‌ايم؟ در امر به‌معروف و نهي از منكر و حفظ سنت‌هاي الهي و هويت اسلامي، قضاء حوائج عبادالله، خصوصاً طبقه محروم و احياء دين و استقلال و قطع نياز از بيگانگان چه پيشرفت‌هائي داشته‌ايم؟ به امور و ارزش‌هاي اخلاقي و حقيقي اهميت مي‌دهيم يا مطالب بي‌ارزش را ترويج مي‌كنيم؟! در مبارزه با تهاجم فرهنگي و غرب‌گرائي - كه به زبان مي‌گوئيم- در عمل چگونه‌ايم؟
3. شب نيمه‌ي شعبان، مثل شب‌هاي قدر يكي از شب‌هاي مقدسه سال است كه بايد غنيمت شمرد؛ شب دعا و توجه به خداوند متعال و توبه و استغفار و اعمال خير و احسان است، و شب پاك‌سازي دل‌ها از غلّ و غش و كينه‌توزي و افكار و نيّات پليد مي‌باشد. در اين شب، همه با نيت پاك، دست انابه و تضرع به درگاه خداوند متعال برداشته و فرج موفور السرور حضرت مهدي موعود عجل الله تعالي فرجه الشريف را از خداوند متعال مسئلت مي‌كنيم.
مبادا اين جشن‌ها و شادي‌ها كه از شعائر دين و اعلام وجود و افتخار به ولايت ائمه طاهرين عليهم‌السلام است، به گناه و لهو و لعب و غنا و طرب آلوده شود.
در پايان از خداوند براي همه عزيزان؛ برادران و خواهران، توفيق الهي و دعا و عنايات حضرت ولي عصر ارواح العالمين له الفدا را مسألت مي‌نمايم".