1 - انفاق
هشام بن سالم مي‏گويد: امام صادق‏ عليه السلام ‏هنگامي كه تاريكي شب فرا مي‏رسيد، انباني ‏از نان و گوشت و پول را بر مي‏داشت و بر دوش‏ مي‏نهاد و به سوي نيازمندان شهر مدينه ‏مي‏شتافت و آن‏ها را ميانشان تقسيم مي‏كرد. آن‏ها او را نمي‏شناختند. زماني كه امام‏صادق ‏عليه السلام رحلت كرد و آن انفاق‏هاي شبانه‏ ادامه پيدا نكرد، نيازمندان فهميدند كه چه‏كسي هرشب به آن‏ها غذا و پول مي‏داد.

2 - دوري از بخل
فضل بن ابي قره مي‏گويد: امام صادق‏عليه السلام را ديدم كه از اول شب تا صبح، خانه خدا را طواف كرد و اين دعا را خواند: خدايا! مرا از شر بخل نفسم برهان! گفتم: به فدايت ‏شوم! از شما غير از اين دعا را نشنيدم؟ فرمود: چه چيزي بدتر از بخل‏ نفس! بعد آيه «و من يوق شح نفسه...» را خواند.

3 - دعا هنگام پيشآمد ناگوار
امام صادق‏عليه السلام هر گاه به پيشآمد ناگواري ‏بر مي‌خورد، زنان و اطفال را جمع مي‏كرد و دعا مي‏كرد و آن‏ها آمين مي‏گفتند.

4 - سجده بر تربت‏ حسيني
امام صادق ‏عليه السلام جز بر تربت ‏حسيني سجده‏ نمي‏كرد.

5 - در نياميختن روزه با لذت
امام صادق‏ عليه السلام هنگامي كه روزه مي‏گرفت، ريحان را بو نمي‏كرد. از او علت اين امر را پرسيدند. فرمود: من دوست ندارم كه روزه‏ام‏ را با لذت درهم آميزم.

6 - زيارت اميرالمؤمنين(‏ع)
از صفوان جمال روايت‏شده است: با امام‏صادق ‏عليه السلام وارد كوفه شديم. امام فرمود: اي‏صفوان! شتر را بخوابان، كه اين جا نزديك‏ قبر جدم، اميرالمؤمنين‏ عليه السلام است. امام فرود آمد، غسل كرد، جامه را تغيير داد، پا را برهنه ‏نمود و فرمود: تو نيز چنين كن. به جانب نجف‏ رفتيم. فرمود: گام‏ها را كوتاه بردار و سر را به‏ زير انداز. خداوند متعال براي هر گام كه ‏برداري، صد هزار حسنه مي‏نويسد، صدهزارگناه را محو مي‏كند، صدهزار درجه مي‏بخشد،صد هزار حاجت را بر مي‏آورد و ثواب هر صديق و شهيد را براي تو مي‏نويسد. آن‏حضرت با دل آرام، تن آرام، تسبيح، تهليل و تنزيه به جلو مي‏رفت، تا رسيديم به تل‏ها... بر سر قبر رسيد و اشك بر گونه‌هايش جاري شد و گفت: «انالله و انا اليه راجعون‏»؛ آن گاه‏ بر اميرالمؤمنين ‏عليه السلام سلام كرد.

7 - زيارت حسيني
امام صادق‏عليه السلام در مسجد حنانه - كه از مساجد شريفه، نجف اشرف است- امام ‏حسين ‏عليه السلام را به گونه‏اي خاص - كه در مفاتيح ‏الجنان ذكر شده است- زيارت كرد و سپس‏ چهار ركعت نماز خواند.

8 - دعا هنگام سفر
امام صادق‏ عليه السلام هنگام سفر اين دعا رامي‏خواند: خدايا! راه را بر ما بگشاي و گزارش ما را نيكوگردان و عافيت ما را بزرگ‏ ساز.
امام صادق‏عليه السلام نيز هنگام سفر هفت‏بار تسبيح ‏مي‏كرد، هفت‏بار حمد خدا مي‏نمود و هفت ‏بار لااله الا الله مي‏گفت.

9 - صدقه
امام صادق‏ عليه السلام شكر را صدقه مي‏داد. از آن‏ حضرت سؤال شد: آيا شما شكر را صدقه‏ مي‏دهيد؟ فرمود: بلي. هيچ چيز نزد من ‏دوست‌داشتني‏تر از شكر نيست. من دوست‏ دارم كه محبوب‏ترين چيز را صدقه دهم.

10 - حضور قلب در نماز
ابوايوب مي‏گويد: امام باقر و امام صادق ‏عليهما السلام آن گاه كه به نماز مي‏ايستادند، رنگ چهره آنان تغيير مي‏كرد؛ گاه سرخ مي‏شد و گاه زرد. گويا با كسي كه او را مي‏بينند، سخن مي‏گويند.
شيعه نيوز