الكساندر گراهام بل مخترع بریتانیایی، در آغاز استاد ناشنوايان و افراد لال بود. او فكر اختراعِ وسيلهاي را در سر ميپروراند كه به وسيله آن بتوان بين دو نفر از راه دور، ارتباط برقرار نمود. گراهام بل به چگونگي تركيب و تغيير اصوات كنجكاو بود و راهي براي نوشتن اصوات پيدا كرد كه هر كس آنها را بر صفحه كاغذ ميديد، نوشته را به آساني درمييافت. او در حين آزمايش پي برد اصواتي كه به صورت علائم نوشته ميشوند، چندان اختلافي با خط مورْسْ ندارند، از اين رو به جستجوي وسيلهاي برآمد كه اصوات را با جريان برق از جايى به جاي ديگر بفرستد. او در همين موقع دستگاه ضبط صوتي را ابداع كرد كه به وسيله آن، طرز ادا كردن كلمات را به كرها ميآموخت. هنگامي كه فرد كري سخن ميگفت، اصوات به صورت خطوط بر صفحهاي نقش ميبست، آنگاه شخص سالمي همان كلمات را به درستي ادا ميكرد. سپس فرد ناشنوا، هر دو خط را مقايسه ميكرد و اشتباه خود را مييافت. بل پس از اين كار تصميم گرفت اصوات را به محركهاي برقي تبديل كند. او در انديشه ساختن دستگاهي بود كه به وسيله آن، اصوات اشخاص به صورت امواج، در سيمْ جريان پيدا كرده و شنيده شوند. فكر اصلي اختراع تلفن از اينجا شروع شد كه بل دستگاه سادهاي را ديد كه دو جعبه از يك باتري برق گرفته و هنگامي كه كسي در يكي از جعبهها حرف ميزد در جعبه ديگر ارتعاشاتي برميخاست كه به وسيله سوزن منعكس ميشد. بل تشخيص داد كه اگر تعداد سوزنها زياد شود، ارتعاشات صوتي به صورتي واضحتر انعكاس خواهند يافت. سرانجام بر اثر تلاش بسيار، نخستين مكالمه آزمايشي تلفني بين الكسانْدْر گراهامبل و دستيارش واتسون در دهم مارس 1876م با موفقيت انجام شد و تحولي بزرگ در وسايل ارتباطي به وجود آمد. بل براي اختراع اين وسيله ارتباط سريع، از تجارب و آزمايشهاي ساير مخترعين و محققين، استفاده كرد. البته دستگاه تلفن، پس از تكميل اختراع گراهامبل، توسط دانشمندان ديگر، به شكل پيشرفته كنوني درآمده است. (ر.ك: 3 مارس)