وزیر امور خارجه کشورمان درخصوص تهدیدات علیه جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: طبعاً پاسخ به هرگونه ماجراجویی و تجاوزات رژیم اسراییل قوی و پشیمان کننده خواهد بود.
به گزارش خبرگزاری مهر، در تماس تلفنی دیوید کامرون وزیر امور خارجه جدید انگلیس با حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در روز یکشنبه، ۱۰ دی ۱۴۰۲، آخرین تحولات منطقه و مناسبات دوجانبه مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در این گفت و گو، ابراز امیدواری کرد که انگلیس با اتخاذ رویکرد واقع بینانه و سازنده در قبال تحولات منطقه و روابط دوجانبه، به بهبود فضای مناسبات کمک کند.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت: ریشه بحران فلسطین نه به وقایع ۷ اکتبر، بلکه به ۷۵ سال اشغالگری رژیم اسرائیل، تجاوز مستمر آن به حقوق اساسی فلسطینیان، ارتکاب جنایات جنگی در فلسطین و نسل کشی این ملت مظلوم باز می‌گردد که البته نقش انگلیسی در این مسائل روشن است.
امیرعبداللهیان با محکوم کردن سکوت برخی دولت‌های غربی در قبال جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم بیگناه فلسطین طی ۸۰ روز گذشته که به شهادت بیش از ۲۱ هزار غیر نظامی در غزه منجر شده است، تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران حماس را یک نهضت آزادی بخش علیه اشغالگری و آپارتاید می‌داند؛ همانطور که در مورد آفریقای جنوبی سال‌ها چنین جنبشی علیه آپارتاید وجود داشت.
وزیر امور خارجه کشورمان با تقبیح به کارگیری معیارهای دوگانه توسط آمریکا و برخی کشورهای غربی در قبال غزه و اوکراین گفت: نمی‌شود به رژیم اسرائیل اجازه داد که در غزه مرتکب قتل عام زنان و کودکان و نسل کشی شود و منطقه را به آتش بکشد، اما توقف یک کشتی صهیونیستی در دریای سرخ را به مخاطره انداختن امنیت این آبراه اقتصادی قلمداد کرد.
وزیر امور خارجه کشورمان درخصوص تهدیدات علیه جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: طبعاً پاسخ به هرگونه ماجراجویی و تجاوزات رژیم اسرائیل قوی و پشیمان کننده خواهد بود.
وزیر امور خارجه انگلیس در این گفت و گوی تلفنی ضمن اشاره به مواضع کشورش در خصوص تحولات فلسطین و دریای سرخ، خواستار تلاش کشورمان برای جلوگیری از گسترش دامنه جنگ در منطقه و امنیت دریانوردی شد.
وزرای امور خارجه ایران و انگلیس در این گفت و گوی تلفنی برخی مباحث مورد علاقه دوجانبه را مورد بررسی قرار دادند و تداوم رایزنی‌ها بین مقامات دو کشور در راستای تبادل نظر در موضوعات مورد علاقه را حائز اهمیت دانستند.