کتاب شیوه های تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) با تأکید بر نقش تربیتی مادران ائمه اطهار (ع) اثر محسن جمالی در ۱۴۵ صفحه منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، همزمان با ایام فاطمیه و شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)، کتاب «شیوه‌های تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) (با تأکید بر نقش تربیتی مادران ائمه اطهار (ع)» اثر محسن جمالی در ۱۴۵ صفحه به همت انتشارات منظومه خرد پژوهان منتشر شد.
بهترین راه رسیدن به شیوه‌های تربیتی که با دستورات الهی و اقتضائات فطری انسان مطابق باشد، الگوگیری از روش‌ها و مهارت‌هایی است که حضرت محمد مصطفی (ص) و اهل بیت (ع) ایشان در زندگی خود به کار می‌بستند و در تعامل با فرزندان خود از آنها بهره می‌جستند.
بدون تردید ۱۱ فرزند فاطمه (س) نیز در دامان مادرانی پرورش یافتند که به جهت پاکدامنی، ایمان، عبادت، خلوص در عبودیت، اطاعت از حق تعالی، تسلیم بودن در برابر اوامر الهی و فداکاری در راه عقیده، شأنیت و قابلیت مادری امام معصوم را داشتند.
عقیده شیعه بر این است که شیوه‌های تربیتی مادران ائمه معصوم (ع) که شایستگی و لیاقت مادریِ این انسان‌های کامل را داشتند نیز قابل الگوبرداری است؛ چراکه این بانوان برگزیده هیچگاه به شرک و بت پرستی و فسق و فجور آلوده نبودند.
بررسی سیره و شیوه‌های تربیتی پیامبر خاتم (ص) و خاندان مطهر (ع) ایشان می‌تواند چراغی فراروی مربیان و والدین در تربیت نسل جدید باشد و تاریکی‌های این مسیر سخت و پُرمخاطره را برای آنان روشن سازد؛ زیرا بررسی سیره‌های تربیتی آنها از روی قواعد، اصول، روش‌ها و فنون تربیتی به کار رفته در رفتارهای تربیتی آنان پرده بر می‌دارد و والدین و مربیان می‌توانند از این روش‌ها و قواعد در فعالیت‌های تربیتی خود بهره ببرند.
این اثر در چهار فصل تألیف شده است؛ در فصل اول این اثر که به مبانی و مفاهیم اختصاص دارد، مبانی نظری تعلیم و تربیت در اسلام تبیین شده و حقیقت انسان و موقعیت انسان در جهان مورد اشاره قرار گرفته و در ادامه ضمن بیان هدف از آفرینش انسان، اصول عملی تعلیم و تربیت از دیدگاه اسلام مطرح و در ادامه تربیت در قرآن تبیین و تربیت در آثار اندیشمندان غربی و اسلامی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
نویسنده در دومین فصل از اثر حاضر، به «آداب و روش‌های تربیتی زمینه ساز پیش از تولد» اشاره کرده است و در ابتدا، پس از اشاره به نقش انتخاب همسر در تربیت فرزندان، ویژگی‌های همسر شایسته را تشریح کرده و در پایان فصل مذکور، آداب مباشرت نیز بیان شده است.
در فصل سوم که با عنوان «آداب و روش‌های تربیتی زمینه ساز آغاز تولد» به رشته نگارش در آمده، به مباحثی از جمله اذان و اقامه گفتن در گوش نوزاد، کام برداشتن، پوشش نوزاد، تبریک و دعا، نام نیک، عقیقه، ولیمه دادن، تراشیدن موی سر نوزاد و صدقه دادن، و ختنه کردن پرداخته شده است.
«آداب و روش‌های تربیتی پس از تولد» عنوان چهارمین و آخرین فصل از این اثر است که برخی از این آداب عبارتند از: آمادگی‌های مربی (مادر)، طهارت روح و جسم، ارتباط با خدا، دانش اندوزی، توجه به جایگاه ویژه مادر، بایسته‌های مادرِ ویژه، ظرفیت‌های محتوایی و ابزاری، تکریم و احترام، معرفی الگو، هنر گرایی، بازی.