گرمایش جهانی یکی از مهمترین مسائل زیستمحیطی است که زمین را تهدید میکند و دانشمندان بهدنبال راهکارهای مختلفی برای مقابله با آن هستند. حالا در تحقیقاتی جدید به راهحل نسبتاً عجیبی برای محافظت از زمین در برابر گرمای خورشید اشاره شده است: غبار ماه. محققان دانشگاه یوتا و مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین در ایده خود توضیح دادهاند که پرتاب غبار جمعآوریشده از ماه به مداری پایدار، میتواند بخشی از نور خورشید را مسدود کند.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب :گرمایش جهانی یکی از مهمترین مسائل زیستمحیطی است که زمین را تهدید میکند و دانشمندان بهدنبال راهکارهای مختلفی برای مقابله با آن هستند. حالا در تحقیقاتی جدید به راهحل نسبتاً عجیبی برای محافظت از زمین در برابر گرمای خورشید اشاره شده است: غبار ماه.
محققان دانشگاه یوتا و مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین در ایده خود توضیح دادهاند که پرتاب غبار جمعآوریشده از ماه به مداری پایدار، میتواند بخشی از نور خورشید را مسدود کند.
دانشمندان در مقاله خود که در ژورنال PLOS منتشر شده است، توضیح میدهند که بهجای پرتاب غبار از زمین به مداری پایدار برای مسدودکردن مقدار کمی از نور خورشید، قصد دارند تا غبار ماه را استخراج کنند و آن را به محل موردنظر خود بفرستند. این کار دو مزیت بههمراه دارد: اول اینکه انجام آن از یک ایستگاه فضایی در ماه به انرژی جنبشی کمتری نیاز دارد و دوم اینکه تمام گردوغباری که برای انجام آن موردنیاز است، بهراحتی در ماه پیدا میشود.
تیم تحقیقاتی برای تعیین اینکه آیا این روش واقعاً باعث خنکشدن زمین خواهد شد یا خیر، مدلهای شبیهسازیشده پیچیدهای را آزمایش کردهاند که حرکت غبار در مدار را تجزیهوتحلیل میکند. ایده اولیه دانشمندان این بود که یک ایستگاه غبارپاشی را در نقطه L1 لاگرانژی قرار دهند؛ جایی که کشش گرانشی خالص بین خورشید و زمین در تعادل بین دو جرم آسمانی است. بااینحال، ذخیرهکردن گردوغبار در این ایستگاه شناور کار دشواری خواهد بود.
به گفته محققان، ایده امکانپذیر ساخت یک ایستگاه در ماه و بیرون ریختن گردوغبار از سطح آن برای ایجاد یک ابر موقت است که میتواند 1 تا 2 درصد از نور خورشید را مسدود کند. طبق مطالعه آنها، این تیم کاهش 1.8 درصد تابش خورشید را هدف خود قرار داده که معادل حذف حدود 6 روز کاملاً خورشیدی از یک سال استاندارد است.
البته این طرح نیز معایب خاص خود را بههمراه دارد؛ اول از همه، دانشمندان هیچ کنترلی بر رفتار این ابر غبار نخواهند داشت و درحالیکه مطمئن هستند که گردوغبار به زمین بازنمیگردد یا بهطور ناخواسته به یک منظره یخزده، تاریک و جهنمی تبدیل نمیشود، اعتراف کردهاند که پس از رهاکردن گردوغبار، عملاً هیچ راهی برای هدایت و کنترل آن وجود ندارد. عیب دوم به عدم وجود تاریخ اجرای مشخص و همچنین بودجه کافی برای ساخت یک ایستگاه در ماه مربوط میشود.
منبع: دیجیاتو