درباره تولد حضرت ابراهیم علیه‌السلام چند راویت نقل گردید. بنا به روایت اول، که آن را در رویداد 25 ذی القعده بیان کردیم، آن حضرت در 25 ذی القعده دیده به جهان گشود.[۱]

اما بنا به روایتی که سید بن طاووس به نقل از شیخ صدوق و شیخ طوسی از امام موسی‌کاظم علیه‌السلام، در الاقبال آورده است، حضرت ابراهیم علیه‌السلام در نخستین روز ذی الحجه دیده به جهان گشوده و در همین روز، خداوند سبحان وی را به دوستی خلیل خویش برگزید.[۲]

در تأیید همین قول، در روایتی آمد که ابراهیم خلیل‌الرحمن علیه‌السلام در نخستین روز ذی الحجه دیده به جهان گشود، پس هر کس این روز را روزه بگیرد، کفاره شصت سال او خواهد شد.[۳]

شایان ذکر است، که حضرت ابراهیم علیه‌السلام پدر ارجمند حضرت اسماعیل علیه‌السلام و حضرت اسحاق علیه‌السلام می‌باشد. بر این اساس تمامی ادیان توحیدی معروف اسلام، مسیحیت، یهود، صابئین و مذاهب مختلفه آن‌ها به آن پیامبر عظیم و خلیل الهی منتهی می‌گردد.

پی‌نوشت‌ها:
1. ثواب الأعمال شیخ صدوق، ص 104.
2. الاقبال بالاعمال الحسنة سید بن طاووس، ج 2، ص 36؛ بحارالانوارعلامه مجلسی، ج 21، ص 31.
3.  من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج 2، ص 87.

منبع: نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام