ایسنا/آذربایجان شرقی نرم نرمک به ایستگاه پایانی سال ۱۴۰۰ نزدیک می‌شویم و تنها چند روزی بیشتر تا عید نوروز و بهار ۱۴۰۱ باقی نمانده و جنب و جوش این ایام در اقصی نقاط کشور به‌ویژه در شهر تبریز به چشم می‌خورد.

شمارش معکوس برای پایان سالی که تلخی‌ها و شیرینی‌های خود را داشت، آغاز شده است و شهروندان در تدارک سفره‌ی هفت سینی هستند که برای ساعت ۱۹ و ۳ دقیقه و ۲۶ ثانیه روز دوشنبه ۲۹ اسفند ماه باید آماده شود؛ لحظه‌ی تحویل سال نو، لحظه‌ی آرزوهاست و ایرانیان در این لحظه با خواندن دعای «یامقلب القلوب» از خداوند متعال آرزوی سالی نیکو و خوش می‌کنند.

اسفند که از راه می‌رسد، حال و هوای جدیدی شهر را فرا می‌گیرد از خانه تکانی گرفته تا خرید عید و... همه‌ی مردم شهر در جنب و جوش این عید باستانی هستند؛ بیش از دو سال است که ویروس کرونا مهمان خانه‌هایمان شده است اما مردم ایران با وجود تمامی مسائل، این عید را فراموش نکرده و به استقبال آن می‌روند.

مردم سرزمین ما به تکاپو افتاده‌اند تا از آداب و رسوم پیش از نوروز در ایران جا نمانند و سنت‌ها را به جای بیاورند. همه کم و بیش آداب قبل از رسیدن سال نو را می‌دانند و از ماه‌ها قبل برنامه‌ریزی می‌کنند. باید همه چیز مهیای آمدن بهار و برپا شدن خوان نوروزی شود.

این روزها به هر طرف شهر که نگاه می‌کنیم، شور و شادی در چهره‌ی مردم موج می‌زند؛ فرش هایی که از بام خانه‌ها آویزان‌ است و مردانی که در خانه تکانی به همسران خود کمک می‌کنند از پنجره‌ی ساختمان‌ها به چشم می‌خورند.

بازار تبریز که معروف ترین آنها سنگ فرش تربیت تبریز می‌باشد، غلغله است و از شدت شلوغی باید قدم به قدم راه رفت؛ نمیدانم خرید عید چه حکمتی دارد هرچه هم باشد، برای مردم ما جذابیت خاصی داشته و دارد؛ همان‌گونه که نو شدن فصل و آغاز رویش و سرسبزی‌های جدید روحی تازه در طبیعت می‌دمد، خرید عید هم روحی تازه در جسم آدمی می‌دمد.

نزدیک شدن به نوروز آنقدر آشکار و واضح است که برای فهمیدنش، نیازی به لمس ورق‌های تقویم و شمردن روزهای سپری شده نداریم و کافیست نگاهی به اطرافمان بیاندازیم و نشانه‌های آن را ببینیم؛ در این راستا به بازار تبریز می‌رویم و جویای حال و هوای مردم در روزهای پایانی سال می‌شویم.

عید نوروز دیگر حال و هوای قبلی خود را ندارد

علی عباسی، یکی از شهروندان تبریزی است که مغازه‌ی لباس فروشی دارد، او به ایسنا می‌گوید: عید نوروز عید باستانی ما است اما سالهای سال است که دیگر حال و هوای قبلی خود را ندارد.

او ادامه می‌دهد: امروزه مشکلات مردم آن قدر زیاد شده است که دیگر عید برایشان مهم نیست؛ در گذشته با آمدن عید، حسی تازه در ما شکوفا می‌شد اما اکنون مردم دیگر اهمیتی نمی‌دهند.

عباسی اضافه می‌کند: امیدوارم سال آینده سالی سرشار از سلامتی، شادی و خوشبختی باشد و بتوانیم دوباره به همان حال و هوای گذشته برگردیم و شادی را در جامعه احیا کنیم.

هنوز همان صفا و صمیمیت در میان خانواده‌های ایرانی وجود دارد

رضا امینی، شهروند دیگر تبریزی است که مغازه‌ی آجیل فروشی دارد، او نیز در رابطه با حال و هوای خود به ایسنا می‌گوید: با نزدیک شدن به روزهای پایانی اسفندماه، شاهد جنب‌وجوش خانواده‌های ایرانی در کوچه و بازار شهر برای آماده شدن و استقبال از بهار و عید نوروز باستانی می‌شویم.

او یادآور می‌شود: سال جدید برای مردم آذربایجان با رسومی خاص همراه بوده و انجام این آیین‌ها نیز بسیار حائز اهمیت است؛ اگر چه نسبت به سال‌های گذشته این رسوم کمرنگ‌تر شده و دید و بازدیدها کاهش یافته است اما هنوز همان صفا و صمیمیت در میان مردم وجود دارد.

او ادامه می‌دهد: مسائل مادی و گرانی‌ها به مردم فشار می‌آورند و سبب کاهش توان خرید خانواده‌ها و شرمنده شدن پدران در مقابل همسر و فرزندانشان می‌شود که امیدواریم سال آینده به حول و قوه‌ی الهی این مشکلات برطرف شوند.

عید نوروز، عجب حس و حالی داشت

عباس رضایی، مردی کهنسال است که در بازار تبریز مغازه عطاری دارد، او نیز می‌گوید: در گذشته‌ها با نزدیک شدن عید، مادران ما خانه تکانی را شروع می‌کردند؛ خانه تکانی‌ها هم اینگونه نبود که فردی را برای اینکار استخدام کنند بلکه خود دست به کار شده و با همراهی اهالی خانواده انجام می‌دادند که عجب حسی و حالی داشت!

او ادامه می‌دهد: آن زمان حیات خانه‌ها بزرگ بود و چندین خانواده در یک خانه زندگی می‌کردند و در کارهای خانه نیز کمک یکدیگر بودند؛ فرش‌ها را می‌شستند و ما بچه‌ها نیز از نردبان بالا می‌رفتیم و پنجره‌ها را تمیز می‌کردیم و آنچنان با شور و شوق این کارها را انجام می‌دادیم که جانی تازه می‌گرفتیم.

رضایی اضافه می‌کند: اکنون فضاهای مجازی و گوشی‌های همراه این دلخوشی‌ها را از مردم ما گرفته‌اند و دیگر جای هیچ خوشی برای آنها باقی نمانده است.

ویروس به نام کرونا عامل اصلی دور شدن مردم از یکدیگر

فاطمه زمانی، یکی از شهروندان تبریزی است، او نیز به ایسنا می‌گوید: شیوع ویروس کرونا و گرانی، مردم ما را با مشکلات فراوانی روبرو کرد که یکی از آنها افسردگی بود؛ دیگر هیچ حالی برای عید و نوروز و دورهم بودن نداریم.

او یادآور می‌شود: دو سال است که عید را در خانه سپری می‌کنیم و به دید و بازدید نمی‌رویم و مدت طولانی است که هیچ کسی را ندیده‌ایم و همین امر، باعث دوری مردم از یکدیگر شد.

زمانی تاکید می‌کند: امیدواریم سال آینده این ویروس از جهان برچیده شود و امید و شادی بار دیگر به دلهای مردم بازگردد.

هوای غول زننده بهاری!

آرمان شاهی، جوان تبریزی که شور و شادی بسیاری در چشمان او موج می‌زند نیز اضافه می‌کند: درست است که عید مانند گذشته نیست اما همین هوای تازه‌ی بهاری حس عجیبی در آدم ایجاد می‌کند، حسی که در هیچ یک از ماه‌های دیگر وجود ندارد.

او می‌گوید: دیدن شور و شادی کودکان، شکفتن شکوفه‌ها و سبز شدن درختان خود به خود حس تازگی به انسان القا می‌کند.

شاهی ادامه می‌دهد: از همشهریان خود می‌خواهم، غم و غصه را کنار گذاشته و برای لحظاتی مشکلات خود را فراموش کنند حتی برای قدم زدن هم که باشد، از خانه بیرون آیند.

باید آداب و رسوم عید نوروز را زنده نگه داریم

بهمن صادق نژاد، یکی از مغازه‌داران تبریزی است که لوازم سفره هفت سین را می‌فروشد، او نیز به ایسنا می‌گوید: عید نوروز من را یاد سمنوهای مادربزرگم می‌اندازد؛ آن موقع همه‌ی فامیل در خانه‌ی مادربزرگ جمع می‌شدند و سمنو می‌پختند، ما بچه ها هم تا می‌توانستیم شلوغی می‌کردیم‌.

او یادآور می‌شود: اکنون بزرگ شده‌ایم و خودمان فرزند داریم و تمام سعی خود را می‌کنیم تا این آیین و آداب و رسوم عید را زنده نگه داریم و به فرزندان خود نیز منتقل کنیم.