به دنبال ترور و شهادت آيت‏اللَّه سيدعبداللَّه بهبهاني از رهبران روحاني مشروطه در هشتم رجب سال ۱۳۲۸ق، دولت و مجلس تصميم گرفتند كه اسلحه را از دست مجاهدان بگيرند. اما همين كه قانون جمع‏آوري اسلحه از مردم غيرنظامي، از تصويب مجلس گذشت، ستارخان و باقرخان و برخي ديگر از رهبران مجاهدان، حاضر به تسليم اسلحه نشدند. قيمت اسلحه‏ها بهانه‏ي ظاهري ستارخان بود ولي مطلب اصلي، رقابت با بختياري‏هايى بود كه اسلحه را در دست داشتند و قسمت عمده‏اي از كشور ايران را در حيطه‏ي حكومت خود گرفته بودند. از اين رو، ستارخان و يارانش تصميم به مقاومت گرفته و در پارك اتابك تجمع كردند. سرانجام جنگي بين مجاهدان و نيروهاي دولتي رخ داد كه به شكست مجاهدان انجاميد. عاقبت با تسليم مجاهدان، سلاح‏ها از آنان گرفته شد و ستارخان نيز مجروح گرديد.