آدولف هيتلر صدراعظم مستبد آلمان در سال 1925م حزب ناسيونال سوسياليست معروف به حزب نازي را كه به تعصب شديد نژادي مشهور شد، تأسيس كرد. اين حزب در انتخابات سال 1930م، 107 كرسي از پارلمان آلمان موسوم به رايشْتاگ را به دست آورد. هيتلر از اين پس درصدد برآمد تا در انتخابات رياست جمهوري آلمان نيز شركت كند. اما در اين انتخابات، هينْدِن‏بورگ، رئيس جمهور وقت پيروز شد و هيتلر نفر دوم گرديد. با اين حال، هيتلر تلاش خود را براي پيروزي در انتخابات پارلماني تابستان 1932م متمركز ساخت و در اين دوره، مقام اول را به دست آورد. با وجود پيروزي نازي‏ها در انتخابات، هيندن‏بورگ از تعيين هيتلر به صدراعظمي آلمان خودداري كرد و ادامه اين كشمكش به انحلال رايشتاگ و تجديد انتخابات در ششم نوامبر 1932م انجاميد. نازي‏ها اين بار آراء كمتري به دست آوردند ولي مقام اول خود را در ميان احزاب ديگر حفظ كردند و هيندن‏بورگ علي‏رغم ميل باطني خود، روز سي‏ام ژانويه 1933م، حكم صدراعظمي هيتلر را امضا كرد. هيتلر از آن پس قدرت را در آلمان به دست گرفت و حكومت ديكتاتوري خود را آغاز كرد. با مرگ هيندن‏بورگ در اوت سال بعد، هيتلر مقام صدر اعظمي و رياست جمهوري را در هم ادغام كرد و خود را رهبر اين كشور ناميد. وي با ايجاد سازمان مخوف امنيتي با نام مخفف اِس اِس و تأسيس شكنجه‏گاه‏هاي بزرگ، مخالفان خود را روانه اردوگاه‏هاي كار اجباري كرد. هيتلر برنامه‏ريزي متمركز براي كشور جهت به سامان آوردن امور متشتّت آلمان پس از جنگ جهاني اول را عملي ساخت و با نظارت قاطع بر توليد و توزيع، از آلمانْ كشوري نيرومند و پيشرفته از لحاظ صنعتي پديد آورد. از طرف ديگر با گسترش صنايع نظامي، هيتلر، خدمت زير پرچم را اجباري كرد و شروع به مسلح نمودن سربازان نمود. اين ديكتاتور قدرت طلب و زورگو، در پي به دست آوردن سرزمين‏هاي بيشتر، جنگ جهاني و خانمانسوز دوم را به راه انداخت و ميليون‏ها انسان را قرباني اهداف نژاد پرستانه خود كرد. سرانجام با شكست آلمان و متحدانش از نيروهاي متفقين آدولف هيتلر دست به خودكشي زد و به جنايات ننگين خود خاتمه داد. (ر.ك: 4 اوت)