بهروز مینایی، استاد دانشگاه علم و صنعت با بیان اینکه از منظر اسلامی و بسیاری از علمای اسلام تضادی بین علوم مانند هوش مصنوعی و دین وجود ندارد و لازم است حوزه بیشتر به این علم توجه کند، گفت: هرقدر تکنولوژی بیشتر پیشرفت کند ولو اینکه جنسیت جنین را با هوش مصنوعی بفهمیم و حتی اگر بتوانیم هوش مصنوعی قوی را محقق و شبیه‌سازی مغز انسان را در ماشین داشته باشیم هیچ تضاد و تنافی با خداباوری ندارد بلکه مقوم و تقویت‌کننده توحید و خداباوری است.

بهروز مینایی استاد دانشگاه

به گزارش ایکنا، بهروز مینایی، استاد دانشگاه علم وصنعت، ۲۵ مهرماه در نشست علمی «آشنایی با دانش هوش مصنوعی و نقاط تلاقی آن با الهیات» با اشاره به کاربردهای هوش مصنوعی در دنیای امروز و تاکید بر استفاده حوزه این این علم و تحقیقات الهیاتی مرتبط با این دانش، گفت: دشمنان جایتکار ما از همین طریق اقدام به شناسایی ماشین حامل سردار سلیمانی و همراهان ایشان کردند و توانستند به صورت دقیق به آن حمله کنند یا عملیات خودکار ai را علیه شهید فخری‌زاده به کار بردند و توانستند ایشان را از فاصله چندکیلومتر دورتر با ده‌ها تیر شهید کنند، بدون اینکه تیری به همسر وی که در کنارش بود اصابت کند. یعنی موفقیت‌های زیادی از همین هوش مصنوعی ضعیف به دست آورده‌اند.

وی افزود: مؤسسه آقای مکس تگمارگ در دانشگاه ام آی تی کتابی نوشته و سه دوره را برای حیات بشر معرفی کرده است؛ مرحله اول بیولوژی و زیست‌شناسی ساده، مرحله دوم علاوه بر تولید مثل سخت‌افزاری تولید مثل فرهنگی بود و مرحله سوم هوش مصنوعی. در انتخابات قبلی با همین هوش مصنوعی آمریکا ویدئویی در مورد اوباما ساختند بدون اینکه خود او باشد یعنی آنقدر شبیه او تولید کردند که به راحتی خیلی‌ها باور کردند و این کار در مورد ترامپ و ... هم رخ داد.

استاد دانشگاه علم و صنعت با اشاره به تفاوت نگاه به علم در غرب بیان کرد: تطور این نگاه به جایی منجر شد که برخی اندیشمندان آنها گفتند علمی خوب است که به قدرت تبدیل شود و اگر انسان بتواند بر طبیعت مسلط شود همه قدرت را به دست می‌آورد و خدا و فرشتگان تماشاچی خواهند بود؛ این نگاه سکولاریستی و اومانیستی علم را در چنبره قدرت‌های مادی دنیا قرار داد؛ به قول شهید مطهری در هیچ دوره‌ای در دنیا علم به این اندازه در اسارت قدرتمندان و زورگویان عالم نبود. این در حالی است که اگر علم  و دانش جهت و سمت و سوی الهی داشته باشد به موفقیت نهایی خواهد رسید.

وی با اشازه به اینکه با این نگاه حتی می‌توان در آزمایشگاه حیات را خلق و ترکیبی از ماشین و انسان را تولید کنیم، گفت: ما ربات پزشک و قاضی و وکیل و ... می‌توانیم داشته باشیم؛ اگر ماشینی درست شود که کارکردهای یک روحانی را اعم از تبلیغ و تدریس و موعظه را داشته باشد کمک به بازآفرینی حوزه در فضای حاکم بر دنیای امروز خواهد کرد.

مینایی بیان کرد: باید کارکردها و پیامدهای هوش مصنوعی از منظر فقهی و اخلاقی بررسی شود و در حوزه مباحثی هم در این زمینه شروع شده است و باید توسعه پیدا کند. نقش ai، تعامل حوزه و دانش‌های دینی با هوش مصنوعی موضوعاتی است که باید در حوزه بیشتر بحث شود و حتی علم هم به عنوان مصداق «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ ...» مورد توجه قرار بگیرد.

استاد دانشگاه علم و صنعت افزود: فرانسیس بیکن و همفکران وی در غرب تلاش زیادی برای جدایی بین علم و دین کردند؛ حتی برخی در برابر هوش مصنوعی هم ایستادند که دانش نیست و چنین تعبیری محقق نخواهد شد و به دست نخواهد آمد؛ این در حالی است که ما در سال ۱۳۷۵ در فیضیه برای هوش مصنوعی و علوم انسانی نشست برگزار  و تلاش کردیم انگاره تقابل علم و دین حل شود. ما معتقدیم که هر قدر به دانش هوش مصنوعی بیشتر بپردازیم و در آن پیشرفت کنیم سلطه بیشتری بر طبیعت خواهیم یافت و خداباوری بیشتری پیدا می‌کنیم و روابط طبیعت را بیشتر می‌شناسیم که تلاقی وسیعی با خداباوری دارد برعکس دیدگاه برخی از علم‌گرایان افراطی که علم را جای دین نشانده‌اند.

استاد دانشگاه علم و صنعت افزود: هر قدر تکنولوژی بیشتر پیشرفت کند ولو اینکه جنسیت جنین را با هوش مصنوعی بفهمیم و به ریزه‌کاری‌های طبیعت سلطه بیابیم حتی اگر بتوانیم هوش مصنوعی قوی را محقق و شبیه‌سازی مغز انسان را در ماشین داشته باشیم هیچ تضاد و تنافی با خداباوری ندارد بلکه مقوم و تقویت کننده است؛ البته نگاه تجربه‌گرایی افراطی کسانی چون فرانسیس بیکن(با اینکه خودش خداپرست بود) و مراحل هفتگانه‌ای که برای پیشرفت علم مطرح کرد، بین علم و دین تضاد ایجاد می‌کند.