هفتم سپتامبر، روز جهاني مبارزه با بيسوادي است. در طول قرن نوزدهم كشورهاي صنعتي به اهميت نقش تعليم و تربيت در دگرگونيِ جوامع پي بردند. اين انديشه از آن جا تقويت ميشد كه وقوع انقلاب صنعتي و اوجگيري پيشرفت در ساختارهاي صنعتي و تكنولوژي جامعه، نياز به افراد خلّاق و با استعداد را كه بهرهمند از سواد باشند روزافزون مينمود. در واقعْ نظام سرمايهداري، مبارزه با بيسوادي در كشورهاي پيشرفته را در اولويت قرار داد تا چرخ دندههاي اين نظام استعماري به راحتي به حركت درآيند. از سوي ديگر مسئله مبارزه با بيسوادي در كشورهاي آسيايى و افريقايىِ تازه استقلال يافته به عنوان يك هدف ملي مدّنظر قرار گرفت و ريشه كني آن را لازمه توسعه و عدالت اجتماعي برشمردند. با تمامي اين تلاشها به دلايل گوناگوني هنوز هم در سراسر جهان و حتي در كشورهاي پيشرفته صنعتي مسئله بيسوادي همچنان باقي است. ناگفته نماند كه يك ميليارد جمعيت جهان از جمله يك صد ميليون كودك به دليل فقر اقتصادي و فرهنگي از نعمت سواد محروم هستند.