باکتری‌ها و ویروس‌هایی مانند آنفولانزا که باعث بیماری ذات‌الریه می‌شوند می‌توانند در عرض چند ساعت در تمام ریه پخش شوند. در بخش مراقبت‌های ویژه این باکتری یا ویروس‌ها به وسیله‌ی آنتی‌بیوتیک و سیستم ایمنی بدن طی چند روز اول مهار می‌شوند اما محققان "موسسه‌ی پزشکی نورث وسترن"(Northwestern Medicine) در مقاله‌ای که ۱۱ ژانویه در "نیچر" منتشر کردند می‌گویند،ذات‌الریه‌ای که کووید-۱۹ ایجاد می‌کند متفاوت است.

به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس‌دیلی، کووید-۱۹ به جای آن که به سرعت تمام بخش‌های ریه را درگیر کند در چند نقطه مستقر می‌شود. سپس با استفاده از سلول‌های ایمنی ریه در طول چند روز تا چند هفته مانند آتش‌سوزی‌های متعدد در بخش‌های مختلف یک جنگل، در تمام ریه پخش می‌شود.

همانطور که عفونت به آرامی در ریه پخش می‌شود آسیب‌هایی برجا می‌گذارد و باعث ایجاد تب، افت فشار خون، آسیب به کلیه‌ها، مغز، قلب و سایر اعضای بدن می‌شود.

نویسندگان این مقاله می‌گویند: عوارض بیشتر کووید-۱۹ در مقایسه با سایر ذات الریه‌ها ممکن است به دلیل طولانی‌تر بودن مدت بیماری باشد و ربطی به شدت آن ندارد.

این اولین مطالعه‌ای است که در آن دانشمندان سلول‌های ایمنی ریه‌های بیماران مبتلا به کووید-۱۹ را به صورت سیستماتیک تجزیه و تحلیل کرده و آنها را با سلول‌های بیماران مبتلا به ذات‌الریه ناشی از سایر ویروس‌ها و باکتری‌ها مقایسه کرده‌اند.

آزمایش دارویی برای درمان موارد تازه کشف شده در ذات‌الریه ناشی از کووید-۱۹

برطبق نتیجه‌ی این بررسی‌ها دانشمندان اهداف جدیدی برای درمان سارس-کوو-۲ و کاهش آسیب آن پیدا کردند. این اهداف سلول‌های ایمنی بدن هستند یعنی ماکروفاژها و سلول‌های T
این مطالعات نشان می‌دهد ماکروفاژها که برای محافظت از ریه استفاده می‌شوند می‌توانند توسط سارس-کوو-۲ آلوده شده و به گسترش عفونت در ریه کمک کنند.

موسسه نورث وسترن در اوایل سال ۲۰۲۱ یک داروی آزمایشی برای درمان این موضوع در بیماران ذات الریه ناشی از کووید-۱۹ آزمایش خواهد کرد. دارویی که آزمایش می‌شود پاسخ التهابی این سلول‌های ایمنی را متوقف می‌کند. بنابراین روند ترمیم ریه آسیب دیده ممکن خواهد شد.

هدف تبدیل کووید-۱۹ به یک سرماخوردگی سخت است

دکتر اسکات بودینجر(Scott Budinger) از نویسندگان مقاله و رئیس بخش بیماری‌های ریوی در دانشگاه نورث وسترن می‌گوید: هدف ما کاهش شدت بیماری کوید-۱۹ است طوری که مشابه یک سرماخوردگی سخت باشد.

دکتر ریچارد ووندرینک(Richard Wunderink) از نویسندگان ارشد مقاله و استاد بیماری‌های ریوی می‌گوید: این تلاش‌ها واقعا کار بزرگی در تحقیقات کووید-۱۹ است.

بعید است کووید-۱۹ به طور کامل ناپدید شود
دکتر بن سینگر (Ben Singer) از نویسندگان مقاله و استاد بیماری های ریوی می‌گوید: بعید است کووید-۱۹ از بین برود، حتی اگر بسیاری از مردم واکسینه شوند. همانطور که آنفولانزا نیز از بین نرفت.
سینگر می‌گوید: در حال حاضر ، محققان در دانشگاه نورث وسترن و جاهای دیگر مکانیسم‌هایی را پیش‌بینی می‌کنند که این ویروس مبتنی بر RNA، که به سرعت جهش می‌یابد، بتواند از واکسن های فعلی فرار کند. این مطالعه به ما کمک می‌کند تا درمان‌هایی برای کاهش شدت کووید-۱۹ در مبتلایان ایجاد کنیم.

مرگ و میر مبتلایان به ذات‌الریه ناشی از کووید-۱۹ که از دستگاه تنفسی(ونتیلاتور) استفاده می‌کنند کمتر از مبتلایان به سایر انواع ذات‌الریه است

بر طبق این مطالعات درگیری شدید تمام بخش‌های ریه احتمال مرگ را بالا می‌برد و این موضوع در افراد با ذات‌الریه معمولی وجود دارد اما آن دسته که دچار ذات الریه ناشی از کووید-۱۹ هستند اگرچه مدت بیماری طولانی‌تری را تجربه می‌کنند اما التهاب ریه‌هایشان کمتر است.

بودینجر می‌گوید: اگر بیماری افراد مبتلا به کووید-۱۹ مدیریت شود و سیستم بهداشت و درمان تحت فشار نباشد می‌توان بیماران را درمان کرد. این افراد بسیار بیمار هستند و مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا بهبود یابند اما اگر به اندازه‌ی کافی تخت و کادر درمان داشته باشید می‌توانید مرگ و میر را به ۲۰ درصد رسانده و حفظ کنید. اما زمانی که سازمان‌های بهداشتی تحت فشار بیش از حد باشند این رقم می‌تواند دو برابر شده و به ۴۰ درصد برسد.

دانشمندان برای انجام این تحقیقات مایع ریوی ۸۶ مبتلا به کووید-۱۹ که از دستگاه ونتیلاتور استفاده می‌کردند را مورد بررسی دقیق و با وضوح بالا قرار دادند و نتایج را با مایع ریوی ۲۵۶ بیمار مبتلا به نوع دیگری از ذات الریه مقایسه کردند. این افراد نیز از دستگاه ونتیلاتور استفاده می‌کردند. به دلیل موارد امنیتی تنها تعداد معدودی از افراد در سراسر جهان بررسی‌های مربوط به پاسخ ایمنی افراد مبتلا به کووید-۱۹ را انجام دادند که در نتیجه عامل کشنده بیماری یافت نشد.

دانشمندان دانشگاه نورث وسترن سال‌ها در حال مطالعه ذات‌الریه بودند و آماده‌ برای تحقیقات کووید

تحقیقات انجام شده در این دانشگاه منحصر به فرد است زیرا واندرینک(Wunderink) و همکارانش پیش از شروع این همه‌گیری سال‌ها در حال مطالعه‌ی ذات الریه بودند. در نتیجه هنگامی که  همه‌گیری کووید-۱۹ آغاز شد، آن‌ها آماده‌ی گردآوری مایع ریوی بیماران به گونه‌ای بی خطر و سیستماتیک بودند تا آن را با نمونه‌هایی که پیش از این از بیماران با ذات‌الریه معمول جمع‌آوری شده بود مقایسه کنند. این تحقیقات به آن‌ها کمک کرد تا نشان دهند که ذات الریه ناشی از کووید-۱۹ متفاوت از دیگر ذات الریه‌هاست و از آن مهم‌تر توانستند تفاوت آن را پیدا کنند.

دانشمندان سلول‌ها را از مایع ریه بیماران گرفتند و RNA و پروتئین‌هایی که سلول‌ها بیان می‌کنند را بررسی کردند و این موضوع به آن‌ها کمک کرد تا بفهمند چگونه سلول‌های ایمنی التهاب را هدایت می‌کنند.

دکتر الکساندر میشارین(Alexander Misharin) از نویسندگان این مقاله و استاد بیماری‌های ریوی می‌گوید: این میزان از وضوح بدون نمونه برداری مستقیم از مایع ریوی امکان پذیر نبود.

ماهیت پیچیده این مطالعه، که در آن نمونه‌هایی از بیماران با پیشرفته‌ترین فناوری‌های موجود در آزمایشگاه‌های فوق پیشرفته دانشگاه نورث وسترن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، به تلاش هماهنگ بیش از ۱۰۰ محقق نیاز داشت.