تشكيل "مجلس عالي" با شركت مقامات مملكتي با هدف بررسي اولتيماتوم روسيه به ايران (1290 ش)
پس از اولتيماتوم دولت روس مبني بر اخراج مستشار اقتصادي بيگانه از ايران و نپذيرفتن مجلس، قواي روس به آذربايجانِ ايران يورش برده و دست به قتل عام و كشتار مردم زدند. در اين ميان و در حالي كه روسيه تهديد به حمله به پايتخت نموده بود، در روز دوم ديماه 1290 ش، يك مجلس عالي و فوقالعاده مشتمل بر نمايندگان مجلس شوراي ملي، وزرا، رجال، اعيان و اشراف و مقامات مملكتي در دربار تشكيل شد و جريانات اخير را كه بين دولت ايران و روسيه پيش آمده بود بررسي كردند. در اين جلسه، وثوقالدوله وزير خارجه، از رويه مجلس نسبت به ردّ اولتيماتوم روسيه سخت انتقاد كرد و خواهان نرمش در برابر تهديدات روسيه گرديد. پس از اين سخنراني تصميم به انحلال مجلس گرفته شد ولي نمايندگان سعي كردند در برابر ديكتاتوري ناصرالملك، نايب السلطنه و لجامگسيختگي صمصمام السلطنه نخست وزير مقاومت كنند كه كاري از پيش نبردند. در اين ميان با آن كه دولت ايران، اولتيماتوم را پذيرفت و شوستر آمريكايي را از خزانهداري كل كشور معزول گردانْد، باز، روسها دست از شرارت و آدمكشي و قتل و غارت برنداشتند و پس از آن كه تبريز را در اول دي ماه اشغال كردند، اقدام به اعدام ثقة الاسلام تبريزي از علماي بزرگ تبريز و ديگران نمودند و حكومت آذربايجان را به طور كلي در اختيار گرفتند. دولت هراسناك صمصامالسلطنه، با پذيرش تهديدات روسيه، هم راه را براي دخالت بيشتر روسها بازگذاشت و هم اقتدار ملي را فداي مصالح گروهي نمود.
مرگ "گيخاتو" ايلخان مغول در ايران و آغاز حكومت "بايدوخان"(694 ق)
پس از ارغون خان مغول، برادرش گيخاتو كه در زمان او، فرمانرواي آسياي صغير بود به پادشاهي رسيد. گيخاتو به سبب آن كه از مرض شفا يافته بود، فرمان آزاد كردن زندانيان را داد و از خزانهي مملكت، آنچه را كه دستش رسيد در بين تهيدستان و درباريان تقسيم كرد. اين حاتم بخشيهاي او، كشور را به كمبود درآمد و فقر اقتصادي دچار ساخت و در نتيجه، خزانهي سلطنتي تهي گشت. وزير گيخاتو كه ميدانست چينيها از پول كاغذي استفاده ميكنند، براي جبران كمبود مالي، چاپخانهاي تاسيس كرد و به رواج نوعي اسكناس كه "چاو" خوانده ميشد، اقدام نمود. هدف از چاپ پول كاغذي اين بود كه اسكناس در ميان مردم رايج شود و طلا و نقره به خزانه باز گردد. اما مردم از قبول اين اسكناسِ بدون پشتوانه خودداري كردند تا اين كه گيخاتو، چاو را ملغي كرد. ديري نگذشت كه در جمادي الاولي سال 694 ق، اميران مغول طغيان كرده، گيخاتو را بكشتند و پسر عموي او، بايدو، را به پادشاهي نشاندند.
خروج قواي مهاجم فرانسوي و انگليسي از مصر پس از پايان جنگ سوئز(1956م)
پس از حمله رژيم صهيونيستي به شبه جزيره سينا، تهاجم هوايى مشترك فرانسه و انگليس عليه مصر نيز در اوايل نوامبر سال 1956م آغاز شد كه در نتيجه اين حملات، بسياري از تاسيسات بندري كانال سوئز تخريب شد. دليل اصلي اين حملات كه بعدها به جنگ كانال سوئز معروف گرديد، اعلام ملي شدن اين كانال توسط جمال عبدالناصر رئيس جمهور وقت مصر بود. تجاوز نيروهاي انگليس و فرانسه و اسرائيل به خاك مصر در سراسر جهان با نفرت و انزجار روبرو شد و حتي در خود فرانسه و انگليس هم مخالفتهاي شديدي را برانگيخت. نيروهاي متجاوز سرانجام تحت فشار افكار عمومي جهان، به تصميمات سازمان ملل متحد گردن نهاده و عمليات نظامي عليه مصر را متوقف ساختند. پس از آن، نيروهاي حافظ صلح سازمان ملل متحد از روز پانزدهم نوامبر 1956م در طول كانال سوئز مستقر شدند و عمليات تخليه نيروهاي متجاوز از خاك مصر، پنجاه روز پس از آغاز تهاجم آنان، تا روز 22 دسامبر 1956م پايان يافت.