تصويب قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران پس از انتخابات سراسري (1358ش)

پس از استقرار نظام جمهوري اسلامي ايران، به منظور فراهم آمدن زمينه‏هاي عَمَلي مناسب براي حاكميت اسلام در تمامي شئون مملكت، لازم بود قانون اساسي، كه مبين بنيادهاي فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي جامعه ايران باشد، بر اساس اصول اسلامي، به وجود آيد. اين مجلس با عضويت تعداد زيادي از اسلام‏شناسان و فقهاي بزرگ و با كوشش‏هاي مستمر و شبانه‏روزي شهيدان گرانقدري همچون آيت‏اللَّه بهشتي و شهداي محراب و تاكيد امام خميني(ره) مبني بر اينكه قوانين مصوبه در آن مجلس "بايد صددرصد اسلامي باشد" در مدتي كمتر از چهار ماه توانست قانون اساسي را تنظيم نمايد. پس از آن، قانون اساسي، جهت همه‏پرسي به ملت ارايه شد و طي روزهاي دهم و يازدهم آذر 1358، انتخابات صورت گرفت. ملت مسلمان ايران با دادن 99/5 درصد رأي موافق خود، قانون اساسي جمهوري اسلامي را مورد تصويب نهايي قرار دادند و پس از آن، حضرت امام، حاشيه قانون اساسي را جهت اجرا، تنفيذ كردند. قانون اساسي كه جهت‏گيري اصلي نظام جمهوري اسلامي ايران را بر مبناي تعاليم و ارزش‏هاي اسلام، عدالت اجتماعي و رعايت حقوق انسان‏ها تعيين كرده است، داراي 12 فصل و 175 اصل بود كه پس از بازنگري آن در سال 1368 به 14 فصل و 177 اصل افزايش يافت.

اعزام سپاه يكصد هزار نفري محمدرسول ‏اللَّه به جبهه‏ هاي جنگ حق عليه باطل (1365 ش)

در اين روز، در حالي كه بيش از شش سال از آغاز جنگ تحميلي عراق عليه جمهوري اسلامي ايران مي‏گذشت، ده‏ها هزار بسيجي داوطلب از سراسر كشور در قالب بيش از دويست گردان با نام سپاه يكصد هزار نفري محمد(ص) عازم جبهه‏هاي نور عليه ظلمت شدند. حضور اين خيل عظيم مشتاقان جهاد و شهادت در صحنه‏هاي نبرد، بار ديگر قدرت الهي ملت ايران را به نمايش گذاشت و اين حركت حماسي بي‏سابقه، وحشتي متزلزل كننده در دل دشمنان اسلام انداخت. با اعزام بزرگ يكصد هزار نفري سپاه حضرت محمد(ص)، و نيز گروه كثيري از نيروهاي آموزش ديده و اعزام مجدد در گردان‏هاي منظم، جهت حضور در جبهه‏ها، شور و شوقي مقدس ايران اسلامي را فراگرفت.

درگذشت "ابوعلي حاتمي" اديب و عالم مسلمان(388 ق)

ابوعلي محمدبن مظفر مشهور به حاتمي يا بغدادي، علوم ادبي و لغت‏شناسي را نزد ابن دُرَيد و ابوعمر فرا گرفت و پس از اندوختن دانش بسيار در اين زمينه‏ها، تدريس اين دروس را در بغداد آغاز كرد. حوزه‏ي درس حاتمي بسيار پرمحتوا بود به طوري كه قاضي تنوخي و ديگر علماي بزرگ آن دوران در حوزه‏ي درس وي شركت مي‏جُستند. از تاليفات حاتمي مي‏توان به كتاب حاتميّه در عيوب و نواقص سروده‏ها و اشعار شاعران معاصرش، اشاره كرد.

تاج‏گذاري "ناپلئون بُناپارت" به عنوان امپراتور فرانسه (1804م)

پس از كودتاي ناپلئون بُناپارت در نهم نوامبر 1799م و به دست گرفتن قدرت، وي در مقام كنسول اول فرانسه، مقدمات امپراتوري خود را فراهم ساخت و به عنوان ناجي انقلاب شهرت يافت. دومين گام ناپلئون براي رسيدن به قدرت مطلقه، تجديدنظر در قانون اساسي سال 1800م و تصويب قانون جديدي در ماه اوت سال 1802م بود كه مقام او را به عنوان كنسول مادام‏العمر تثبيت مي‏نمود و مجالس قانون‏گزاري را عملاً تابع او مي‏ساخت. دو سال بعد ناپلئون تصميم گرفت در قالب عنوان امپراتور فرانسه، رژيم سلطنتي موروثي را به فرانسه باز گرداند. از اين‏رو، وي پس از انجام مقدمات كار، اين تصميم را در يك همه‏پرسي از تصويب مردم گذراند. ناپلئون كه ايتاليا و مقر حكومت پاپ‏ها را نيز تحت سلطه خود داشت، پاپ را وادار كرد براي حضور در مراسم تاج‏گذاري او به پاريس برود و با دست خود، تاج امپراتوري فرانسه را بر سر او بگذارد. در اين مراسم كه روز دوم دسامبر 1804م در كليساي نوتِردام پاريس برگزار شد، ناپلئون تاج‏گذاري كرد و همسر خود را نيز امپراتوريس و ملكه فرانسه خواند. به اين ترتيب دوره جمهوري اول فرانسه كه از 22 سپتامبر 1792م، پس از الغاي رژيم سلطنت، آغاز شده بود به پايان رسيد و 26 روز بعد، در 28 دسامبر 1804م اين جمهوري رسماً پايان پذيرفت. دوران امپراتوري ده ساله ناپلئون از سال 1804م تا 1814م، دوران فتوحات پي در پي و گسترش قلمرو امپراتوري او در سراسر اروپاست. ناپلئون هر نقطه‏اي را كه فتح مي‏كرد، يكي از برادران يا بستگان خود را به پادشاهي آن‏جا منصوب مي‏نمود و قدرت و محدوده امپراتوري خود را افزايش مي‏داد. اما اين وضعيت دوام چنداني نيافت و با آغاز شكست‏هاي ناپلئون، وي پس از خلع از قدرت، به يكي از جزاير تبعيد شد.

ساخت اولين پيل هسته‏اي جهان توسط "انريكو فرمي" و آغاز عصر اتم (1942م)

در پي تحقيقات شبانه روزي و طاقت‏فرساي انريكو فرمي، دانشمند ايتاليايى الاصلِ امريكايى، اولين پيل هسته‏اي جهان در دوم دسامبر 1942م ساخته شد. پيل يكي از منابع جريان برق است كه بر اثر فعل و انفعالات شيميايى، توليد جريان مي‏كند. با استفاده از اين موضوع، پيل هسته‏اي وسيله‏اي است كه براي توليد انرژي هسته‏اي به صورت حرارت، توليد مواد شكافت‏پذير و توليد نوتْرون‏ها به كار مي‏برد. هم‏چنين ماده‏اي كه از شكافت هسته‏اي در رآكتور به كار مي‏رود، سوخت هسته‏اي نام دارد. در اين پيل، شكافت اتم‏ها باعث توليد فعل و انفعال زنجيره‏اي وسيعي گرديده و انرژي حرارتي فوق‏العاده‏اي ايجاد مي‏كند. ساخت اين پيل هسته‏اي اولين قدم براي ساختن بمب هسته‏اي بود و با شكافتن اتم و آزاد كردن نيروي اتم، جهان علم قدم به عصر اتم نهاد. با ساخت اولين بمب هسته‏اي و به كارگيري آن عليه هيروشيما و ناكازاكي، تراژدي جنگ جهاني دوم پايان يافت و استفاده ضدبشري از اين كشف مهم آغاز شد.