بيانات افشاگرانه "امام خميني(ره)" درباره كاپيتولاسيون (1343 ش)

پس از تصويب قانون ننگين كاپيتولاسيون توسط دولت و مجلس در مهرماه 1342، اين قانون در مطبوعات افشا و اعلام نشد. چندي بعد، نشريه داخلي مجلس، حاوي متن كامل سخنراني‏ها و گفتگوهاي نمايندگان و رييس دولت در اين زمينه به دست امام خميني(ره) رسيد. ايشان تصميم گرفتند حقايق را به مردم گفته و آنها را از فاجعه بزرگي كه به دست رژيم به وقوع پيوسته بود با خبر سازند. در اين حال حضرت امام كه چند ماه قبل از آن، از زندان رژيم شاه آزاد شده بودند، با ايراد سخنراني تاريخي خود، به تصويب قانون كاپيتولاسيون يا اعطاي مصونيت قضايي به اتباع امريكا در ايران، شديداً اعتراض كرد. اين نطق مهم كه در اجتماع بزرگ روحانيان و مردم قم و ديگر شهرها بيان شد، در حقيقت محاكمه هيئت حاكمه آمريكا به علت دخالت‏هاي غيرقانوني آنان در امور داخلي ايران و نيز افشاي خيانت‏هاي شاه به اسلام و ملت ايران بود. حضرت امام همچنين رژيم صهيونيستي و پشتيباني آمريكا را از اين رژيم محكوم كرد. امام همچنين در اعلاميه‏اي كه در سطحي گسترده توزيع شد، تصويب كاپيتولاسيون را مخالف اسلام و قرآن شمردند و اين امر را همانند اقرار به مستعمره بودن ايران ناميدند. بازتاب سخنراني و اعلاميه شديد اللحن امام به قدري عميق و وسيع بود كه رژيم را يكبار ديگر در برابر طوفاني از خشم و نفرت و اعتراض قرار داد. طوفاني كه رژيم، هرگز انتظار آن را نداشت و مي‏رفت كه به يك واكنش عمومي انفجارآميز منتهي گردد. سخنان صريح امام بر ضد قانون كاپيتولاسيون و رژيم پهلوي باعث روشنگري مردم و خشم شديد رژيم وابسته شاه گرديد به گونه‏اي كه رژيم، محدوديت‏هاي تازه‏اي را براي امام به وجود آورد و چند روز بعد در سيزدهم آبان همان سال، ايشان را بازداشت و به تركيه تبعيد كرد. اين مرحله را بايد نقطه عطفي در تاريخ نهضت اسلامي ايران دانست زيرا ابعاد گسترده مبارزه با استبداد، اينك همراه با مبارزه‏اي آشتي‏ناپذير با استكبار جهاني، همسو و در مسير يك آرمان پيش مي‏رفت و ماهيت نهضت، غني‏تر و آرمان‏هاي آن كامل‏تر مي‏گشت.

آغاز به كار آزمايشي تلويزيون ملي ايران (1345 ش)

در دهه ۱۳۳۰ ایجاد سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران مطرح شد، ولی عملی شدن این طرح تا سال‌ها به تعویق افتاد. تولید تصویر، آن هم به صورت چند ساعت در روز، کار چندان ساده‌ای نبود و نیازمند سرمایه خصوصی و هفتگی بود. به همین دلیل حبیب الله ثابت پاسال، سرمایه‌دار بخش خصوصی، تأسیس یک فرستنده تلویزیونی را به دولت وقت پیشنهاد داد و دولت نیز پیشنهاد او را پذیرفت و برای آن که کار جنبه قانونی داشته باشد، مجلس شورای ملی در تیر ماه سال ۱۳۳۷، ماده‌ای با چهار تبصره به تصویب رساند که به موجب آن، اجازه داده شد فرستنده تلویزیونی در تهران زیر پوشش وزارت پست و تلگراف و تلفن ایجاد شود. این فرستنده تا پنج سال از پرداخت مالیات معاف بود وتمام برنامه‌های آن از مقررات اداره کل انتشارات پیروی می‌کرد. نخستین فرستنده تلویزیون ایران در ساعت ۵ بعد از ظهر جمعه ۱۱ مهر ماه سال ۱۳۳۷، اولین برنامه خود را پخش کرد. این فرستنده که تلویزیون ایران نامیده می‌شد در ابتدا هر روز، ازساعت ۱۸ تا ساعت ۲۲ برنامه داشت‌. تلویزیون ایران در ابتدا به صورت کاملاً خصوصی اداره و هزینه‌های آن از آگهی‌ های تبلیغاتی تأمین می‌شد. برنامه‌های تلویزیون ایران در آن زمان بیش‌تر شامل برنامه ‌های سرگرم‌کننده بود. سپس یک گروه فرانسوی که از سوی سازمان برنامه و بودجه مأمور بررسی و طراحی یک مرکز تلویزیونی با امکاناتی ساده شده بود، پخش برنامه‌های آزمایشی را در سال ۱۳۴۵، آغاز کرد .

رحلت حجت‌الاسلام سيدحمزه موسوی تبريزی ، از اساتید برجسته حوزه علیمه مشهد (1390ش)

به گزارش شبكه اجتهاد مرحوم حجت الاسلام والمسلمین موسوی تبریزی، محضر امام خميني(ره) را درك نمود و شاگردان زيادي را در شهرهاي قم، تبريز و مشهد براي حوزه هاي علميه تربيت كرده است. وی قوانين، معالم و لمعه را نزد حجج‌الاسلام جابر فاضلی، محمد موحدي، رسائل را نزد آيت‌الله مصطفي اعتمادی، مكاسب را در محضر آيت‌‌الله ناصر مكارم شيرازی، و كفایه را نزد آيت‌الله سيد باقر سلطانی در قم گذراند. مرحوم موسوی تبریزی سپس در سال 1340 درس خارج خود را در محضر آيت‌الله محمدتقي ‌آملي و مرحوم آیت‌الله سيد محمد محقق داماد آغاز نمود و كلام را نزد آيت‌الله یحیی ‌انصاري شیرازی و مرحوم حجت الاسلام محمد كرمي و نیز تفسير را نزد آيت‌الله‌ خزعلی به پایان رساند. مرحوم حجت‌الاسلام‌ و‌المسلمين سيدحمزه موسوی تبريزی پس از تحصيل در حوزه علميه قم به تبريز مراجعت و بعد از مدتي در سال 1363 به مشهد عزيمت نمود و در كنار مضجع شريف امام رضا (ع) به تدريس علوم ديني پرداخت. وی به دفعات لمعه، معالم، رسائل، مكاسب و شرح نهج البلاغه، را برای طلاب حوزه علمیه تدریس نمود. آن مرحوم در تدريس خود به بيان نكات آموزنده توجه خاصي داشت و هر روز با اشاره به حديثی از ائمه اطهار(ع) و بيان نكته‌های اخلاقی، درس خود را آغاز مي‌نمود و مرسوم بود كه در روزهاي شهادت با ذكر توسل توسط يكي از طلاب، درس خود را پايان مي‌داد. مرحوم سید حمزه موسوی تبریزی در روزهای پایانی عمر خود مشغول به تدریس كتاب مكاسب شیخ انصاری، در حرم مطهر حضرت رضا(ع) بود. ایشان در شامگاه روز چهارشنبه 4 آبان بر اثر ايست قلبي، در سن 70 سالگي دار فاني را وداع گفت.

شهادت پيشواي يازدهم مسلمانان حضرت امام حسن عسكري(ع) (260 ق)

حضرت امام حسن عسكري(ع) پس از بيست و هشت سال زندگي و شش سال امامت در هشتم ربيع الاول سال 260 هجري در شهر سامرا و به دست معتمد عباسي به شهادت رسيد و در كنار مرقد مطهر پدر بزرگوار خويش مدفون گرديد. آن حضرت، همواره تحت نظر و در زندان‏هاي طاغوت‏هاي عصر خود بود و سرانجام با زهر جفا، شهيد شد. امام حسن عسكري(ع) با همه‏ي اختناق و محدوديت‏هاي زمان توانست به بهترين وجه و در حد امكان، فشردگي مبارزه درمقابل ستمگران و حكام جور را حفظ كرده و اين نهضت نهفته را هدايت نمايد. آن حضرت، قطب دايره‏ي مبارزه بود و ديگران بر اطراف او دور مي‏زدند. دوست ودشمن مي‏دانستند كه امام و پيروانِ او، خلافت ناحقِّ عباسي را قبول ندارند و طرفدار حكومت واقعي و نجات دهنده‏ي اسلامند. امام حسن عسكري، با وجود همه‏ي فشارهاي دستگاهِ جور عباسي و كنترل‏ها و مراقبت‏هاي بي‏وقفه‏ي دولت مركزي، يك سلسله فعاليت‏هاي سياسي و اجتماعي و علمي در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افكار ضداسلامي انجام داد كه بدين‏گونه قابل ذكرند: كوشش‏هاي علمي در دفاع از آيين اسلام و ردّ اشكال‏ها و شُبهاتِ مخالفان و نيز تبيينِ انديشه‏ي صحيح اسلامي؛ ايجاد شبكه‏ي ارتباطي با شيعيانِ مناطق مختلف از طريق تعيين نمايندگان و اعزام پيك‏ها و ارسال پيام‏ها؛ فعاليت‏هاي سِرّي سياسي به رغم كنترل‏هاي حكومت عباسي؛ حمايت و پشتيباني مالي از شيعيان، به ويژه يارانِ خاصِّ خود؛ تقويت و توجيه سياسيِ رجال و عناصرِ مهمّ شيعه در برابر مشكلات؛ استفاده‏ي گسترده از آگاهي غيبي براي جلب منكران امامت و دلگرم كردن شيعيان؛ آماده سازي شيعيان براي دوران غيبت فرزند خود، امام مهدي (عج).

درگذشت علي بن محمد تنوخي اديب و شاعر(342 ق)

علي بن محمد تنوخي عالم، اديب و شاعر مشهور قرن چهارم هجري در شهر انطاكيه در شرق تركيه‏ي امروزي به دنيا آمد. در دوران جواني به بغداد رفت و در آنجا مسكن گزيد. تنوخي در علوم نحو، لغت، هندسه و ادبيات، از مشاهير عصر خود به شمار مي‏رفت. وي پس از بغداد به بصره رفت و به كار قضاوت مشغول شد و از اين رو به قاضي تنوخي شهرت يافت. او علاوه بر كسب مراتب علمي، از بياني شيوا نيز برخوردار بود و به همين جهت در ميان بزرگان عراق به عنوان سخنوري برتر شهرت پيدا كرد. تنوخي علاوه بر ديوان شعري كه از خود به يادگار گذاشته، داراي تأليفات ديگري نيز هم‏چون كتاب العروض است. درگذشت تنوخي در شهر بصره در عراق روي داد.

امضاي قرارداد "پولادين" ميان دولت ‏های متحد در جريان جنگ جهاني دوم (1940م)

قرارداد پولادين كه به موجب آن سه پايتخت رم، برلين و توكيو به وسيله محوري به يك‏ديگر مربوط مي‏شدند، در بحبوحه جنگ جهاني دوم، در 25 سپتامبر 1936م ميان دولت‏هاي آلمان نازي، ايتاليا و امپراتوري ژاپن امضا شد. از اين‏رو، اين سه دولت، در جنگ جهاني دوم به دول محور معروف شدند. حمله ژاپن به امريكا و ورود امريكا به جنگ جهاني دوم از پيامدهاي اين قرارداد بود.