ایسنا/قم :استاد حوزه با اشاره به یکی از این احادیث تصریح کرد: حضرت امام رضا(ع) در یکی از این روایات فرمودند«مَنْ لَم یَرض بقضائی و لم یُؤمِن بِقَدَری، فَلْیَلتَمِسْ اِلهاً غیری» هر کسی نمی‌تواند راضی به قضای من و مؤمن به قدر من باشد برود دنبال خدای دیگری، زندگی فراز و نشیب دارد و خدا بالا و پایین برای آن خواسته و همین بالا و پایین، خیر برای مؤمن است و باید به آن پایبند باشیم.

حجت‌الاسلام والمسلمین علی جلائیان اکبرنیا، استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی، امروز، در نشست «گزارشی از آموزه‌های منتخب ۴۰ حدیث در عیون اخبارالرضا) از سلسله نشست‌های اولین سوگواره علمی فرهنگی رضوی که از سوی دفتر قم بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی برگزار شد، با اشاره به مهمترین آموزه این احادیث یعنی توحید، گفت: اگر ما می‌خواهیم در مسیر حق حرکت کنیم و دنبال جریان توحیدی باشیم و خود را موحد بدانیم باید توحیدمداری در رفتارمان دیده شود و زندگی ما بوی توحید بدهد.

وی با اشاره به یکی از این احادیث تصریح کرد: حضرت امام رضا(ع) در یکی از این روایات فرمودند«مَنْ لَم یَرض بقضائی و لم یُؤمِن بِقَدَری، فَلْیَلتَمِسْ اِلهاً غیری» هر کسی نمی‌تواند راضی به قضای من و مؤمن به قدر من باشد برود دنبال خدای دیگری، زندگی فراز و نشیب دارد و خدا بالا و پایین برای آن خواسته و همین بالا و پایین، خیر برای مؤمن است و باید به آن پایبند باشیم و این پایبندی از آن جهت است که انسان در جامعه همه انسان‌های دیگر را از لحاظ انسانی در یک سطح ببیند و تمایز آنان را فقط در تقوا بداند.

جلائیان اکبرنیا بیان کرد: در صفحه ۱۳۵ جلد دوم عیون اخبارالرضا(ع) این نکته از وجود مقدس امام رضا(ع) بیان شده است که وقتی راویان در نیشابور از حضرت تقاضای حدیث کردند، حضرت حدیث سلسلة الذهب را خواندند؛ لا اله الا الله حصنی فمن دخل  حصنی امنن من عذابی بشرطها و شروطها و انا من شروطها؛ یعنی توحید یک دژ است و هر کسی داخل این دژ شود در امنیت است البته جریان طاغوتی در مقابل این مسیر قرار دارد و مشمول عذاب خداست ولی جریان توحیدی امنیت می‌آورد.

استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: هر کسی وارد حصن توحید شود به امنیت می‌رسد؛ ما باید در حوزه سیاست و اقتصاد هم مانند عرصه‌های دیگر موحد باشیم که همان ورود به حصن توحید است؛ توحید لقلقه زبان نیست؛ از یکطرف تقوا پیشه کردن و از طرف دیگر دخول در حصن امامت است.

خیانت در امانت؛ نشانه دوری از توحید

وی بیان کرد: اگر کسی خوب روزه بگیرد و نماز بخواند ولی در حوزه اقتصادی رعایت امانت نکند قطعا موحد نیست؛ اگر در حوزه عبادات فردی خوب درخشید ولی در حوزه اجتماعی و در اطاعت از اولی الامر لنگ بزند در توحید مشکل دارد.

وی افزود: از حضرت امام رضا(ع) پرسیدند خداوند چرا اطاعت از اولی الامر را واجب قرار داده است، حضرت فرمود به دلایل زیاد؛ اگر امام و پیشوا نباشد دین بازیچه شده و از بین می‌رود؛ سنت‌ها و ارزش‌ها تغییر داده می‌شود؛ از این رو پیامبر اکرم که پیشوای مسلمین است بزرگترین صفتش حسن خلق او بود تا مردم جذب او شوند و بتواند دین را توسعه دهد قرآن فرموده است که «فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ»(آۀ عمران/۱۵۹).

جلائیان اکبرنیا اظهار کرد: حسن خلق است که می‌تواند مسیر را برای تبلیغ دین و رساندن پیام اسلام فراهم کند. یک فرد یهودی در کنار منزل امام حسن خانه داشت و دستشویی او طوری بود که باعث آسیب رساندن به دیوار حیات امام شده بود و محیط آلوده‌ای هم ایجاد شده بود ولی امام حسن آنچنان با این فرد برخورد خوبی داشت که او مسلمان شد. حسن خلق آنچنان در دیگران مؤثر می‌افتد که می‌تواند یک یهودی را مسلمان کند.

استاد دانشگاه علوم اسلامی رضوی اضافه کرد: امام رضا(ع) به نقل از پیامبر در روایتی فرمودند که در ترازوی اعمال هیچ چیزی برتر از حسن خلق نیست. ما باید با برادران ایمانی طوری عمل کنیم که سبب جذب آنان به دین شویم نه اینکه آنها را از دین دور کنیم. اینکه شعار دهیم «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» و «نه غزه و نه لبنان جانم فدای ایران» با سیره نبوی و رضوی سازگار نیست.

تاکید اسلام بر صله رحم

وی با بیان اینکه یکی دیگر از صفات مؤمن موحد صله رحم است افزود: در روایت بیان شده است که هر کسی صله رحم کند خدا روزی او را زیاد و او را به بهشت وارد می‌کند.

جلائیان اکبرنیا تصریح کرد: جریان توحیدی برای دستیابی به کمال و سعادت دنیا و آخرت پیش روی ما گذاشته شده است و مهمترین شاخصه آن نمود عملی توحید در زندگی سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ما است  نه اینکه فقط لا اله الا الله بگوییم؛ موحدبودن ما باید و در حیطه خانواده و روابط اجتماعی در قالب حسن خلق نمود داشته باشد.