رحلت عارف و فيلسوف شهير حكيم "محمد رضا صهباي قمشه ای" (1267 ش)
حكيم محمدرضا قمشهاي اصفهاني متخلص به صهبا در حدود سال 1202 ش (1241 ق) در قمشه اصفهان به دنيا آمد و مقدمات علوم را در همانجا فراگرفت. سپس براي تكميل معلومات به اصفهان رفت و در محضر بزرگاني همچون حاج ملامحمد جعفر لاهيجي، ميرزا حسن نوري، آقاسيد رضي لاهيجي به مدارج والايي در عرفان، فلسفه و حكمت دست يافت. حكيم قمشهاي پس از آن در اصفهان به تدريس كتب عرفاني پرداخت و در اواخر عمر در مدرسه صدر تهران مشغول تدريس بود. او در تدريس شرح فصوصِ الحكَم، شرح اشارات و اسفار ملاصدرا، يگانه روزگار بود و شاگردان فاضلي در محضرش پرورش يافتند كه حكمايي همچون ميرزا ابوالفضل كلانتري، ميرزاجهانگيز خان قشقايي، ميرزا عبداللَّه رياضي، ميرزا هاشم اشكوري، شيخ علي نوري، شيخ محمد بروجردي، ميرشهابالدين تبريزي، ملاعلي سمناني و ميرزا علي محمد اصفهاني از زمره آنانند كه همگي بر شاگردي اين عارف وارسته و حكيم برجسته افتخار ميكردند. اين حكيم بزرگوار كه معاصر ملاهادي سبزواري فيلسوف شهير آن دوران بود، سرانجام در هفدهم مهرماه 1267ش برابر با اول صفر 1306 ق در حدود 65 سالگي در تهران درگذشت و در قبرستان ابن بابويه در ري مدفون شد. الاسفارُ الاربِعَه و تحقيقها، حاشيه اسفار ملاصدرا و حايشه بر شرحِ تمهيدُ القواعد از جمله آثار اوست.
تولد "ابو معشر بلخي" منجم شهير ايراني (171 ق)
ابومعشر بلخي به خاطر علاقه به ستارهشناسي به بغداد رفت و به تحصيل در اين رشته پرداخت. وي از منابع مختلفي كه به زبانهاي عربي، هندي، يوناني و سرياني نوشته شده بود، استفاده كردتا آن كه مشهورترين منجم عصر خود شد. آثار علمي ابومعشر بلخي تا قرنها پس از مرگش در جهان اسلام و غرب، معتبر بود. بر اساس ديدگاه ابومعشر، همهي معارف، منشاء الهي دارد و نشانههاي وحي خداوندي در هر علمي، به چشم ميخورد. آثار ابومعشر به دليل برداشتن بخش هايي از متون كهني كه اصل آنها از بين رفته، قابل توجه است. از مهمترين آثار به جاي مانده از اين منجم مسلمان، ميتوان به كتابهاي اَلْمَدْخَلُ الكَبير و اَلْمَواليدُ الصَّغيرَةُ اشاره كرد.
بنيانگذار مركز علمي سوربُن، روبرت دو سوربن، كشيش دربار لويى نهم بود. او آرزو داشت كه مؤسسهاي ويژه براي دانشجويان فقير داير كند تا آنان بتوانند در آن، علم الهي بياموزند. و به تبليغ مسيحيت بپردازند. از اين رو، مركز علمي سوربُن در هشتم اكتبر 1256م در پاريس افتتاح شد و از آن پس، براي اخذ تصميم در مسائل ديني و علوم الهي به اين مركز و اساتيد آن مراجعه ميشد. از 1554م، سوربن محل مباحثات و مشاورههاي عمومي دانشكده علوم گرديد. فعاليت دانشگاه سوربن به عنوان يكي از قديميترين و معتبرترين دانشگاههاي جهان به تدريج گسترش يافت و رشتههاي گوناگون علمي در آن داير شد. اين مدرسه اينك محل دروس دانشكدههاي ادبيات و علوم دانشگاهي پاريس ميباشد.
اربعين حسيني "روز زيارتي مخصوص حضرت سيدالشهدا"
اربـعین در لغت، به معنای چهل، چهار دهه (لغت نامه دهخدا، 5/164) و در اصطلاح، سپری شدن چهل روز از مرگ کسی و بر پای داشتن مراسمی برای بزرگداشت اوست. این واژه در اصطلاح شیعه، به طـور خـاص بـر روز بـیـسـتـم مـاه صـفـر یـعـنـی چـهـل روز پـس از واقـعـه عـاشـورا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش اطلاق می گردد (همان) و به اربعین حسینی نامبردار است.