تشكيل جلسه سازمان كنفرانس اسلامي در مورد جنگ ايران و عراق (1359 ش)

سازمان كنفرانس اسلامي از نخستين روزهاي جنگ ايران و عراق وارد صحنه شد. وزراي خارجه كشورهاي عضو سازمان كه براي شركت در اجلاس سالانه مجمع عمومي در نيويورك بودند در تاريخ چهارم مهر 1359، به منظور بررسي جنگ ايران و عراق تشكيل جلسه دادند. برگزاري اين جلسه به پيشنهاد نمايندگان اندونزي و ليبي بود كه در اجلاس تصميم گرفته شد تا كميته‏اي به نام كميته حُسن نيت به منظور پايان دادن به جنگ تشكيل دهد. اين كميته در طول كار خود، نُه بار نشست و چند بار سفر به تهران و بغداد داشت اما كار آن، در حالي كه جنگ همچنان ادامه مي‏يافت و شرايط جبهه‏ها به نفع جمهوري اسلامي ايران در حال تغيير بود، به جايي نرسيد.

اشغال بُستان توسط اشغالگران بعثي در روزهاي آغازين جنگ (1359 ش)

هجوم نيروهاي عراقي به خوزستان بعد از 31 شهريور 1359 از محورها و معابر متعدد و با به کارگيري نيروهاي زرهي و مکانيزه مجهز ، باعث تصرف بخش هاي وسيعي از استان زرخيز خوزستان شد ؛ به طوري که دشمن تا چند کيلومتري دزفول و اهواز پيشروي کرد.دشمن متجاوز در اوائل جنگ تحميلي از طريق تنگ چزابه و جاده مرزي جفير با بهره گيري از ? لشکر پياده و پياده – مکانيزه به بستان حمله کرد و با اشغال بستان و 70 روستاي اطراف آن عده اي از اهالي اين شهر را شهيد و به اسارت خود در آورد و جنايات بي شماري را نيز در اين منطقه مرتکب گرديد. در جبهه هاي مياني خوزستان ، نيروهاي بعثي با تصرف شهر بستان حمله خود را به منظور قطع جاده اهواز – دزفول ادامه داده و قسمتهاي وسيعي از دشت عباس را به تصرف خود درآوردند و در پايين رودخانه کرخه متوقف و مستقر شدند . در محور جنوبي رودخانه کرخه ، پس از تصرف بستان و ادامه پيشروي خود ، شهر سوسنگرد را نيز به تصرف در آوردند . در شمال رود کرخه نيز با تصرف ارتفاعات الله اکبر پادگان نظامي دشت آزادگان مورد تهديد قرار گرفت ، اما در جبهه مياني بستان و مناطق گسترده اي از استان خوزستان علي رغم اجراي چندين عمليات کوچک و بزرگ تا مهر ماه 60 اين مناطق همچنان در تصرف دشمن بود ؛ اگر چه رزمندگان اسلام قبل از فتح نهايي بستان ، حملات و فداکاري هايي را در باز پس گيري اين مناطق از خود نشان دادند . به عنوان مثال در تاريخ 59/10/15 نيروهاي تيپ همدان و برادران سپاه مواضع سد کننده اي در مقابل دشمن به وجود آورده و با هجوم به آنها باعث متلاشي شدن ? تيپ و انهدام تعداد زيادي از تانک هاي بعثيان گرديدند .

مرگ "راجر بيكُن" فيلسوف، شيمي‏دان، نويسنده و كشيش انگليسي (1294م)

راجر بيكُن، فيلسوف و مدرس معروف انگليسي در 11 آوريل سال 1214م در انگلستان به دنيا آمد. او سپس در دانشگاه‏هاي آكْسْفورد انگلستان و پاريس به تحصيل و سپس تدريس پرداخت. بيكن از آن پس به عنوان كشيش به خدمت مشغول گرديد. او در اين زمان در زمينه علم كيميا مطالعاتي نمود و دريافت كه چگونه مي‏توان باروت ساخت. موفقيت بيكن در كارهاي علمي حسادت همكارانش را برانگيخت. از اين رو او را به جادوگري متهم كردند و به ده سال زندان محكوم شد. بيكن در زندان، يك تقويم اصلاح شده و صحيح تهيه كرد و پس از اتمام دوران زندان، بار ديگر به كارهاي علمي روي آورد. وي در اين زمان دايرةالمعارف تصنيف عظيم را كه شامل علوم طبيعي، منطق، فيزيك، رياضيات، فلسفه و زبان‏شناسي بود نوشت و بار ديگر به اتهام نگارش كتب ضالّه به مدت دوازده سال به زندان افتاد. بيكن پس از آزادي از زندان، مطالعات خود را از سر گرفت و كتب متعددي نگاشت. بيكن به علوم طبيعي و تجربه و مشاهده مستقيم اهميت مي‏داد و به همين جهت او را از پيشروان روش تازه علمي شمرده‏اند. وي معتقد بود كه علم، مكمّل دين است نه مخالف آن. اهميت فلسفه راجر بيكُن در شمول آن بر افكار مبتكرانه و جديد نيست. زيرا وي به بسياري از افكار خرافي آن زمان هم‏چون كيميا و علم احكام نجوم اعتقاد داشت. سهم عمده وي در دانش جديد، اصرار وي در به كار بردن روش علمي در مطالعه فلسفه است. وي علت جهل و ناداني را چهار چيز مي‏دانست: اتكا به اسناد و مآخذ غيرموثق، پيروي كوركورانه از آداب و رسوم، تقليد كوركورانه از بالا دست و عادت به تبعيت از عامه جاهل و پنهان داشتن حماقت‏ها با تظاهر به دانايي. بيكن بر اين عقيده بود كه براي به دست آوردن دانش و حكمت، دو راه وجود دارد: تجربه و عقل، و بايد براي رسيدن به حقيقت، انديشه‏هاي خود را بر پايه دانسته‏ها قرار داد. بيكُن هم‏چنين يكي از بزرگ‏ترين دانشمندان قرون وسطي به شمار مي‏رود كه به شدت، روش‏هاي فلسفي عهد خود را مورد انتقاد قرار داده است. راجر بيكن سرانجام در 25 سپتامبر 1294م در هشتاد سالگي درگذشت.

كشف اقيانوس كبير توسط دريانوردان اسپانيايي (1513م)

اقيانوس آرام يا كبير در ابتدا در 25 سپتامبر 1513م توسط واسكو بالبوآ دريانورد اسپانيايي كشف شد ولي اين كشف تنها در سواحل پاناما و غرب اين اقيانوس صورت گرفت. هرچند قبل از وي مردماني از چين و ژاپن و ديگران در پهنه‏هاي وسيعي از اقيانوس آرام دريانوردي كرده بودند ولي شناسايي بعدي آن در سال 1513م روي داد. پس از چندي فردينان ماژِلان ديگر دريانورد مشهور آن زمان، به هنگام ديدار از اين اقيانوس، آن را آرام و بدون توفان‏هاي شديد ديد، از اين رو آن را اقيانوس آرام ناميد. اقيانوس آرام مساحتي در حدود يك‏صد و هشتاد ميليون كيلومتر مربع دارد كه از سطح كليه خشكي‏هاي زمين بيشتر است. اين اقيانوس داراي عرضي در حدود يازده هزار كيلومتر و طولي برابر با هفده هزار و هفت‏صد كيلومتر مي‏باشد. عمق متوسط اقيانوس كبير در حدود چهار هزار متر و عميق‏ترين نقطه آن )گودال ماريانا( در حدود يازده هزار متر است.