برگزاري اولين دوره كنكور سراسري در كشور توسط وزارت علوم(1348 ش)

تا قبل از سال 1348، دانش آموزاني كه دوره شش ساله تحصيلات متوسطه را پشت سر مي‏گذاشتند پس از موفقيت در آزمون ورود به دانشگاه‏ها، مي‏توانستند به تحصيل در دانشگاه اشتغال ورزند. با افزايش تعداد متقاضيان ورود به دوره‏هاي آموزش عالي، وزارت علوم تصميم گرفت طي آزموني كه به كنكور موسوم شد، داوطلباني را كه در اين آزمون موفقيت لازم را به دست آورند، براي ورود به دانشگاه، پذيرش نمايد. از اين رو اولين كنكور سراسري ورود به دانشگاه‏ها در پانزدهم مرداد 1348 با شركت حدود پنجاه هزار داوطلب انجام گرفت. اين تعداد در سال‏هاي بعد رو به فزوني نهاد به طوري كه در آزمون ورودي سال 1352 ،92هزار نفر شركت كردند و در سال 1355، تعداد شركت كنندگان از مرز 220 هزار تن گذشت. كنكور پس از پيروزي انقلاب نيز همراه با تحولاتي ادامه يافت و به ميزان رشد جمعيت جوان كشور، تقاضاي ورود به دانشگاه نيز افزايش يافت. چنانكه در كنكور سال 1382، يك ميليون و پانصد هزار نفر در پنج رشته علوم رياضي، علوم تجربي، علوم انساني، هنر و زبان‏هاي خارجي به رقابت پرداختند كه از لحاظ آماري در حدود 30 برابر نسبت به ابتدا افزايش داشته است. به طور معمول در هر نوبت كنكور 10 الي 15 درصد شركت كنندگان به دانشگاه راه مي‏يابند كه در طي سال‏هاي اخير، حضور دانشجويان دختر از مرز پنجاه درصد كل داوطلبان فراتر رفته و بيش از شصت درصد قبولي‏هاي دانشگاه را خانم‏ها تشكيل مي‏دهند.

پذيرش آتش‏بس پس از 15 روز كارشكني توسط عراق (1367 ش)

يك روز پس از گذشت پذيرش قطعنامه 598 توسط ايران اسلامي، رژيم جنگ افروز عراق با بمباران نيروگاه اتمي بوشهر، خوي تجاوزگري خود را بار ديگر آشكار كرد. در ادامه، در 31 تيرماه، ناگهان حمله گسترده خود را به خاك جمهوري اسلامي ايران آغازنمود و قصد داشت تا بار ديگر خرمشهر را اشغال كند. اما رزمندگان جان بركف، جانانه در مقابل دشمن متجاوز ايستادگي كرده و بعثيون را با دادن تلفات فراوان وادار به فرار كردند. سرانجام رژيم عراق با مشاهده قاطعيت مسؤولان جمهوري اسلامي ايران در دفاع از حقوق خود، چاره‏اي جز تن دادن به اجراي قطعنامه 598 نديد و آن را در 15 مرداد 1367 پذيرفت.

آغاز عمليات قدس ۵ (1364ش)

عمليات قدس ۵ در چنين روزي از سال ۱۳۶۴ هجري شمسي به مرحله اجرا درآمد. عمليات قدس ۵ با هدف تصرف پاسگاه "اليج" و تكميل اهداف عمليات قدس ۱ و ۲ آغاز شد که طي آن، گردان سوم تيپ ۷۰۱ كماندويي حذيفه عراق در پاسگاه اليج، ۴۸ ساعت در مقابل نيروهاي ايراني مقاومت نمود. اين عمليات، در تاريخ ۱۵-۵-۱۳۶۴ش در ساعت ۲۳ با رمز «يا علي (ع) ادركني» در شرق "البوفيه" به اجرا درآمد. در يكي از محورها، تيراندازي دشمن مانع از پاك‌سازي منطقه تصرف شده گرديد كه پس از رفع مانع، عمليات ادامه يافت. در محور ديگري كه دشمن هوشيار شده بود، نيروهاي ايران به قصد فريب دشمن، تظاهر به پناهندگي كردند. در اين هنگام با سرعت عمل يكي از رزمندگان و مسلح شدن وي، درگيري آغاز شد و پاسگاه "اليج" به تصرف درآمد. عمليات قدس ۵ سرانجام با آزادسازي ۳۰ كيلومتر مربع از هور و به هلاكت رساندن ۵۱ نفر از عراقيان بعثي و به اسارت درآوردن ۱۸ نفر از سربازان بعث و به غنيمت گرفتن تعدادي سلاح ضد هوائي، تك‌لول و... به پايان رسيد.

تولد "هانري موپاسان" نويسنده و رمان‏نويس شهير فرانسوي (1850م) (ر.ك: 6 ژوئيه)

هانري رونه آلبرت گي‌دو موپاسان، نويسنده‌ برجسته‌ فرانسوي در پنجم اوت ۱۸۵۰م در ايالت نورماندي فرانسه به‌دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات ابتدايى و متوسطه در زادگاهش، به خدمات دولت پرداخت و در همين زمان، اولين مجموعه‌ شعريش را با نام "خداوند متعال" منتشر كرد. موپاسان در سال‏هاي بعد با انتشار داستان‏هاي كوتاه، خود را در رديف استادان ادب فرانسه قرار داد. در اين زمان، مردم او را يك نثرنويس قابل ستايش و يك داستان‏سراي عالي‏قدر مي‏شناختند. از اين هنگام بود كه موپاسان تمام زندگي خود را وقف ادبيات كرد و به پديدآوري آثار جديد همت گماشت. او با خلق آثار نو، استادي خود را براي چندمين‌بار نشان مي‏داد و شهرت مي‏يافت. موپاسان اعتقاد راسخي به لفظ دقيق داشت و بيانش نه تنها دقيق، بلكه موجز، طبيعي، متين و اغلب كنايه‏دار است. ذكر نكات ضروري درمورد اشخاص، موقعيت‏ها و بسط و تكامل داستان و درآميختگي منطق با منتهاي سادگي، از ويژگي‏هاي برجسته‌ آثار اوست. افكار و سبك موپاسان در داستان‏هاي كوتاه و جديد فرانسه كاملاً مؤثر بوده است. داستان‏هاي وي همانند آثار بيشتر واقع‏گرايان و طبيعت‏گرايان، از بدبيني و تلخي سرشار است. او نويسنده‏اي بدبين است كه داراي نثري شيوا و زيباست و از كنايات مخصوص خود استفاده مي‏كند. موپاسان در حدود ۳۰۰ داستان كوتاه نوشته است كه بعضي از آن‏ها، از نظر سبك و واقع‏بيني روان‏شناختي بي‏نظيرند. او فرضيات روان‏شناسي و هنري و اغراض اجتماعي و اخلاقي و تخيل انقلابي و افكار آشفته نداشت. نفوذ دنياي خارج در او بي‏اثر بود و هرگز چيزي را كه نديده بود وصف نمي‏كرد. به‌علت همين محدوديت‏ها بود كه هنر او در چهارچوب محدودي پرورش و گسترش يافت. با اين حال و در همين محدوده نيز، هرگز نويسنده‏اي بر او پيشي نگرفته است. موپاسان در سال ۱۸۸۶م دچار بيماري رواني و حسي شديد شد كه به‌تدريج او را تا مرز خودكشي نيز به پيش برد. هم‏چنين، بيماري‏هاي عصبي و كار توان‌فرسا و افراط در خوردن داروهاي مختلف، او را از پاي درمي‏آورد. در اين زمان، نفرت شديد او از بشر و خيالات و اوهامي كه به سرش زده بود، شدت يافت و موپاسان را دچار فلج عمومي گرداند. دنياي موپاسان، دنيايى تاريكي بود. وي به زندگي بشري و رنج، با بدبيني مي‏نگريست و پيوسته در وسوسه‌ مرگ به‌سر مي‏برد. اما بدبيني او پيوسته با طنز آميخته بود. قدرت مشاهده و ژرف‏بيني و نبوغ نويسندگي و سبك ساده و مستقيم و خاص موپاسان، نفوذ عظيم وي را در خارج از كشور فرانسه، حتي بيش از كشورش استوار كرد و او را كامل‏ترين و پايدارترين نماينده‌ سبك واقع‏گرايي ساخت. هانري موپاسان سرانجام پس از طي دوره‌ رنج و بيماري، در ششم ژوئيه‌ ۱۸۹۳م در سن ۴۳ سالگي درگذشت.

اختراع موتور ديزل توسط "رودلْفْ ديزل" مهندس آلماني (1895م)

رودلْفْ ديزِل، مخترع آلماني در 18 مارس 1858م به دنيا آمد. وي بخشي از زندگي خود را در فرانسه، انگلستان و سپس آلمان گذراند و در دانشگاه مونيخ به تحصيل پرداخت. ديزل در حين تحصيل متوجه شد كه نود درصد انرژي حاصل از سوخت زغال سنگ در ماشين‏هاي بخار و همين مقدار انرژي به دست آمده از سوخت بنزين در موتورهاي احتراقي تلف مي‏شود و تنها ده درصد باقي‏مانده به مصرف مي‏رسد. از اين رو، وي از آن زمان به ساخت دستگاهي انديشيد كه بيشترين بازدهي و كمترين ميزان تلف شدن انرژي را داشته باشد. وي پس از سال‏ها تلاش، سرانجام در 5 اوت 1895م توانست موتوري اختراع نمايد كه با فشردن هوا، حرارت زيادي در حدود 500 درجه سانتي‏گراد توليد مي‏نمود. در موتور ديزل كه با گازوئيل كار مي‏كرد، قبل از ورود گازوئيل به موتور، هوا بايد گرم شود و سپس سوخت در سيلندر پراكنده گردد. اين موتور به دستگاه سردساز مجهز مي‏شود تا بتوان آن را تا دماي بالايى رسانيد. هم‏چنين سرعت و نيروي موتور با تغيير دادن مقدار سوخت تزريقي تنظيم مي‏شود. تا سال 1900م، از اين موتور استفاده نشد و با اين حال، ديزل اين موتور را كامل كرد و با پيشرفت و تكامل تكنيكي موتور آن، اين دستگاه به عنوان اولين موتور قابل حركت با كاربردهاي وسيع و گسترده شهرت يافت.

امضاي قرارداد منع آزمايش‏هاي هسته‏اي ميان امريكا، شوروي و انگليس (1963م)

پس از خاتمه جنگ جهاني دوم و آغاز دوران جنگ سرد در روابط ميان ابرقدرتها، آزمايشاتِ هسته‏اي و ساخت موشك‏هاي قاره‏پيما و داراي كلاهك‏هاي هسته‏اي، جهان را در آستانه جنگي تمام عيار و ويرانگر قرار داد. مسئله كوبا و استقرار موشك‏هاي شوروي در اين نقطه اوج بحران بود كه بيرون بردن موشك‏ها از خاك كوبا آن را خاتمه بخشيد. پس از آن، جو بين‏المللي ظاهراً دوستانه شد و مذاكرات جدي براي متوقف كردن آزمايش سلاح‏هاي هسته‏اي آغاز گرديد. از طرف ديگر رئيس جمهور امريكا نيز به اين مسئله توجه بيشتري نشان داد. از اكتبر 1958م امريكا، شوروي و انگلستان مسئله توقف آزمايشات هسته‏اي را مدنظر قرار داده بودند و شواهد علمي درباره زيان‏آور بودن غبار راديواكتيو در حال جمع‏آوري بود. گرچه هم‏زمان با وجود نگراني در مورد فضاي آلوده، كشورهاي فوق به آزمايش‏هاي خود ادامه مي‏دادند. سرانجام بعد از انجام مذاكرات گسترده، انگلستان، امريكا و شوروي در مورد منع آزمايشات هسته‏اي به توافق رسيدند و در پنجم اوت 1963م، قرارداد منع آزمايش‏هاي هسته‏اي را امضا كردند. اين قرارداد كه در مسكو و به وسيله وزراي خارجه سه كشور به امضاء رسيد يك دست‏آورد كوچك و محدود بود چرا كه از يك طرف فقط آزمايشات درون جو را در بر مي‏گرفت و از سوي ديگر شمار آزمايش‏هاي زيرزميني آن‏قدر اضافه شد كه از رقم مجموع آزمايشات قبلي در درون جو و زيرزميني نيز بيشتر گرديد.