درگذشت فقيه و عالم بزرگوار "آخوند ملاعلي همداني" زعيم حوزه علميه همدان (1357 ش)
عالم وارسته، شيخ الفقها و المجتهدين آيتاللَّه علي بن ابراهيم معصومي معروف به آخوند حاج ملاعلي همداني از مراجع بزرگ و مدرسين مبرّز، حوزه علميه قم و از مراجع همدان در سال 1273 ش (1312ق) در يكي از روستاهاي همدان متولد شد. پدرگراميش كه آثار نبوغ و استعداد را در او مشاهده كرده بود، آخوند را نزد يكي از علماي محترم محل برده و در آنجا، در مدت كوتاهي، قسمتي از فقه و اصول را فرا گرفت. وي در همدان به مدت چهار سال در رشتههاي كلام و فلسفه و فنون رياضي تحصيل نمود و سپس به تهران عزيمت كرد. آخوند همداني پس از كسب علم از استادان فن، در سال 1300 ش نزد آيتاللَّه حاج شيخ عبدالكريم حائري مؤسس حوزه علميه قم رفت و در مدت 10 سال در شمار شاگردان ممتاز ايشان قرار گرفت و سطوح عالي را به اتمام رساند. ايشان همچنين در محضر ميرزا جوادآقا ملكي تبريزي و شيخ احمد قمي، به تكميل درس و تهذيب نفس اشتغال يافت و همزمان به تدريس سطح پرداخت. آخوند ملاعلي همداني در سال 1310 ش به دنبال درخواست اهالي متدين همدان و حسب الامر استادش حاج شيخ عبدالكريم حائري، به همدان بازگشت و حدود پنجاه سال رياست ديني آن شهر را برعهده داشت. آخوند همداني از استوانههاي بزرگ دين و زهد و تقوا در همدان و منطقه غرب كشور بود. ايشان حوزه علميه همدان را ساماني مجدد بخشيد و پناهگاهي براي روحانيت متعهد آن منطقه در فضاي فساد آلود آن روزگار به شمار ميآمد. چنانكه به مرور زمان، كتابخانه بسيار با ارزشي را در همدان به وجود آورد كه در آن منطقه كم نظير بود. مجله پيك اسلام نيز توسط ايشان تاسيس شد و انتشار يافت. از اين فقيه سترگ آثار متعددي بر جاي مانده كه اربعين حديث، رسالهاي در اجتهاد و تقليد، رساله در قاعده لاضرر و رسالهاي در حبط و تكفير از آن جمله مي‌باشد. سرانجام اين عالم رباني و فقيه بزرگ در اول مرداد 1357 ش برابر با نيمه شعبان سال 1398 ق در 84 سالگي جان به جان آفرين تسليم كرد و در همدان به خاك سپرده شد. در مراسم تشييع ايشان، يكي از كم سابقهترين اجتماعات مردمي پديد آمد كه به تظاهرات سياسي و نمايش اعتراض مردم مسلمان در برابر رژيم حاكم تبديل شد. همچنين كنگره بزرگداشت بيستمين سالگرد ارتحال ايشان، در روزهاي سوم و چهارم مرداد 1377 ش با حضور نمايندگان مقام معظم رهبري و مراجع عظام و شخصيتهاي علمي و فرهنگي در همدان برگزار شد و از شخصيت فقهي، علمي و اجتماعي ايشان تجليل به عمل آمد.
آغاز عملیات قدس4 (1364ش)
تصرف درياچه «ام‌النعاج» عراق در شمال شرقی شهر «بصره» و همچنين اسارت نيروهای اطلاعاتی دشمن به‌‌‌‌‌‌‌دست رزمندگان مجاهد عراقی از تيپ ۹ بدر در اين منطقه، انگيزه‌های طرح و اجرای عمليات «قدس ۴» به‌‌‌‌‌‌‌وسیله نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گردید. طوفان، عوارض خشک و کوچک بر سطح درياچه را کنار زد و درياچه به «اروندرود» متصل شد. اين درياچه از چند طرف به چندين آب‌‌‌‌‌‌‌راه و روستا ختم می‌‌‌‌‌‌‌شود و مساحتی در حدود يک‌‌‌‌‌‌‌صد کيلومتر مربع را داراست و آب آن نیز از رودخانه‌های واقع در خاک ايران تأمين می‌‌‌‌‌‌‌گردد. عمليات قدس ۴ با چهار هدف انهدام نيروی پدافندی دشمن، آزادسازی ۱۵۰ کيلومتر مربع از درياچه و تسلط بر بخشی ديگر از هورالهويزه، گرفتن جای پا برای گسترش عمليات و در اختيار گرفتن جناح از دشمن و نزديکی به بخشی از خشکی‌‌‌‌‌‌‌های شرق دجله در منطقه‌ای به گستردگی ۱۶۰ کيلومتر مربع به اجرا گذاشته شد. اين عمليات را نيروی زمينی سپاه پاسداران و مجاهدان و پناهندگان عراقی که در قالب تيپ ۹ بدر گرد هم آمده بودند، صورت دادند. حمله در ساعت ۲۴ روز ۱ مردادماه ۱۳۶۴ش با رمز «يا محمد رسول‌‌‌‌‌‌‌الله (ص)، الله اکبر» در حالی آغاز شد که هواپيماهای «پی.سی.۷» عراق روزی يکی - دو بار سطح منطقه و درياچه ام‌النعاج را بمباران ايذايی می‌‌‌‌‌‌‌کردند، اما دشمن در زمان عمليات کاملاً غافلگير گرديد به‌‌‌‌‌‌‌گونه‌ای‌‌‌‌‌‌‌که بیسيم‌چی فرمانده عراقی تسليم نيروهای ايران شد. دشمن هم‌‌‌‌‌‌‌چنین پس از سقوط بخشی از مواضع خود، اقدام به اجرای آتش توپخانه نمود و تردد نيروهای ايرانی را در منطقه با مشکل روبه‌‌‌‌‌‌‌رو ساخت، اما يک عامل ويژه سبب قطع اين گلوله‌‌‌‌‌‌‌باران شد؛ به اين صورت که شماری از اسرای دشمن به تقاضای همکاری پاسخ مثبت داده و به پای بیسيم آمدند و از پست شنود با فرماندهی دشمن در عقبه تماس گرفتند و تقاضای نيرو کردند که اگرچه با تقاضای آنان به‌‌‌‌‌‌‌علت عدم تسلط عراق بر منطقه عمليات مخالفت شد ولی در برابر تقاضای قطع آتش به اين بهانه که بر سر نيروهای خودمان (عراقی‌‌‌‌‌‌‌ها) ريخته می‌‌‌‌‌‌‌شود، موافقت شد و لحظاتی بعد آتش سنگين دشمن قطع گرديد و به‌‌‌‌‌‌‌دنبال آن تردد نيروهای خودی از سر گرفته شد. اين عامل در موفقيت عمليات قدس ۴ کمک شايانی را در پی داشت. طی چهار روز عمليات، ۱ فروند چرخ‌‌‌‌‌‌‌بال، ۱۰ فروند قايق، چندين قبضه خمپاره‌انداز و چندين پايگاه شناور منهدم و گردان ۲ از تيپ ۱۱۷ دشمن متلاشی گرديد. شمار تلفات دشمن در اين عمليات ۳۳۶ تن کشته و زخمی و اسير گزارش شده است. علاوه بر آن ۵ فروند قايق، شماری دستگاه‌های مخابراتی و تعدادی سلاح سبک و مقداری مهمات به غنيمت رزمندگان اسلام درآمد. بزرگ‌‌‌‌‌‌‌ترين دستاوردهای عمليات قدس ۴، آزادسازی ۱۶۰ کيلومتر مربع از منطقه هورالهويزه عراق، درياچه ام‌النعاج (بزرگ‌‌‌‌‌‌‌ترين درياچه منطقه هور) و ۲۰ پاسگاه آبی از دشمن بود.
درگذشت "يوهان سباستين ژان باخ" موسيقيدان و آهنگساز شهير آلماني (1750م)
يوهان سباستين ژان باخ موسيقيدان نامدار آلماني در 21 مارس 1685م در آيْزْناخْ آلمان به دنيا آمد. وي از خانوادهاي هنرمند بود و پدر و برادرش نيز موسيقيدانان بزرگي بودند. وي زيرنظر برادرش فراگيري موسيقي را آغاز كرد. علاقه به اين هنر در يوهان به قدري بود كه قطعاتي را كه برادرش براي تمرين به او ميداد در زمان كوتاهي فرا گرفت و پس از چندي، خود در اين فن، به مهارت دست يافت. وي از سال 1723م در لايپْزيك سكني گزيد و تا آخر عمر در آنجا به اداره امور موسيقي در چندين كليسا مشغول بود. به عبارتي ديگر خط سير زندگي فعال و سازنده باخ از شغل نسبتاً پايين نوازندگي مجلسي آغاز شد تا آن كه به رهبري اركستر دربار آلمان دست يافت. نبوغ باخ به عنوانِ موسيقيدان و آهنگساز برجسته قرن هجدهم، در عصر خود شناخته نشد. آهنگهاي باخ، يك قرن پس از مرگ او به طبع رسيد و اجراي يكي از موسيقيهاي معروف وي، در واقع پس از 100 سال، آغاز تجديد حيات وي بود. آثار باخ در باب موسيقي ديني از لحاظ غنا و عُلُوّ الهام و آهنگ، ممتاز است. باخ به واسطه علاقه شديدي كه به مذهب داشت، آهنگهايي با رنگ ديني ميساخت كه اي مسيح(ع) و روح از آن جملهاند. وي موسيقي را به درجه كمال رسانيد و در راه تعليم موسيقي، شنوايي خود را از دست داد. يوهان باخ سرانجام در 22 ژوئيه 1750م در 65 سالگي درگذشت.
وقوع نبرد نيروهاي فرانسه و تونس در بندر "بِيْزرْتْ" در تونس (1961م)
پس از استقلال تونس از فرانسه در سال 1956، فرانسه بندر بِيْزرتِ تونس را به عنوان يك پايگاه هوايى در اشغال خود نگه داشت كه اين امر با مخالفت تونس مواجه شد. از اين رو، در 17 ژوئيه 1961م نيروهاي تونسي به اين بندر حمله نمودند كه با مقاومت نيروهاي اشغالگر فرانسوي مواجه شدند و بيش از 700 نفر از نيروهاي تونسي كشته شدند. در جريان اين نبرد، نيروهاي تونس با ايجاد راهبندان به محاصره پايگاه دريايى و محل استقرار نيروهاي فرانسوي اقدام نمودند، اما فرانسه با اعزام 800 چترباز به اين منطقه، موفق شد در 21 ژوئيه 1961 محاصره را شكسته و بندر بيزرت و اطراف آن را به تصرف خود درآورَد. دو ماه پس از آن در 18 سپتامبر همان سال دو كشور جهت خروج نيروهاي فرانسوي به توافق رسيدند تا اينكه در سال 1963 پايگاه دريايي بيزرت از نيروهاي فرانسوي تخليه شد.