آغاز انتشار روزنامه "صور اسرافيل" در دوران مشروطه (1286 ش)

اولين شماره نامه هفتگي صوراسرافيل چند ماه پس از پذيرش مشروطيت ايران در هشتم (يا يازدهم) خرداد 1286 از چاپ خارج شد و به دست مردم رسيد. اين روزنامه با پيشنهاد و كوشش ميرزاجهانگيرخان شيرازي معروف به صور اسرافيل و علي اكبر دهخدا اداره و منتشر مي‏شد. جهانگيرخان اين روزنامه را با هدف تكميل معني مشروطيت و حمايتِ مجلس شوراي ملي و كمك به روستائيان، ضعفا، فقرا و مظلومين انتشار مي‏داد. در آغاز، صوراسرافيل هفته‏اي يكبار منتشر مي‏شد. تا آن وقت، ادبيات و انشاء ايراني عموماً و روزنامه‏ها، خصوصاً به طرز نگارش قديم، سراسر الفاظ مسجَّع، پرتكلف و بي‏حقيقت و بدون معني و خالي از سود و اثر بود. اين روزنامه در تغيير نگارش تأثير فراواني داشت. روزنامه صوراسرافيل در طول انتشار خود دچار مشكلاتي شد. چندين بار نويسنده آن را تكفير كردند و چند بار بساط روزنامه‏نويسي آن را در هم پيچيدند. اين روزنامه سرانجام پس از 32 شماره انتشار و در پي به توپ بستن مجلس توسط محمد علي شاه قاجار و پس از قتل ميرزا جهانگيرخان، مدتي تعطيل شد تا اين‏كه دهخدا آن را چند شماره در اروپا منتشر كرد و پس از مدتي براي هميشه تعطيل شد.

تصويب قانون تأسيس دانشگاه تهران توسط مجلس شوراي ملي (1313 ش)

به موجب قانون تأسيس دانشگاه، مصوَّب هشتم خرداد سال 1313 ش، در اين تاريخ، از مدارس عالي آن زمان از قبيل دارالمعلّمين عالي، مدرسه حقوق و علوم سياسي و مدرسه عالي طبّ، دانشگاه تهران تشكيل شد و اجزاء مختلف آن به سرعت ايجاد گرديد. تا قبل از آن، در نقاط مختلف كشور، مدارس قديمه‏اي وجود داشت كه در آنها، علوم اسلامي و بسياري از مباحث مربوط به علوم عقلي و نقلي تدريس مي‏شد. مجموعه اين مدارس و ايجاد مدارس عالي ديگر نظير دارالفنون و دارالمعلّمين و همچنين لزوم وحدت و تمركز در اداره اين مدرسه‏هاي عالي سبب شد كه وزارت فرهنگ به روش جديد طرح دانشگاهي را تدوين نمايد. اين لايحه به مجلس شوراي ملي ارسال و در هشتم خرداد 1313 به تصويب رسيد. سرانجام در تاريخ پانزدهم بهمن 1313 ش، سنگ بناي دانشگاه تهران نيز گذاشته شد و پس از مدتي به پذيرش دانشجو اقدام نمود.

تصرف شهر نيشابور توسط "يعقوب ليث صفاری" و سرنگوني سلسله ‏ی طاهريان(259 ق)

طاهريان اولين سلسله‏ي حكومتي در ايران پس از اسلام هستند كه در اوايل قرن سوم هجري در خراسان قدرت يافتند. تشكيل دولت طاهري در خراسان ناشي از ضعف و گرفتاري عمومي خلفاي عباسي در اين زمان بود. با آن كه خلفاي عباسي از طاهريان حمايت مي‏كردند ولي يعقوب ليث تنها با پشتوانه‏ي شمشيرزنانِ سيستاني بر طاهريان پيروز شد و خليفه را مجبور به تأييد خود نمود. اين تاييد ناشي از پيروزي‏هاي پي‏درپي يعقوب ليث صفاري در شرق ايران بود. همچنين پس از فتح كابل توسط يعقوب و ارسال غنايم بسيار براي خليفه‏ي عباسي، از جانب خليفه، حكومت بلخ و طَخارستان به وي واگذار شد. با اين قدرت‏گيري يعقوب، او در شوال 259 ق، نيشابور، پايتخت حكومت طاهريان را فتح كرد و به حكومت پنجاه ساله‏ي ايشان بر ايران خاتمه داد.

رحلت عالم مجاهد و مبارزه‏ي آيت اللَّه "سيد عبدالحسين لاري" (1342 ق)

آيت اللَّه سيدعبدالحسين لاري در صفر سال 1264 ق در لار به دنيا آمد. بعد از اتمام دوره‏ي مقدماتي و سطح، راهي نجف اشرف گرديد و در درس ميرزاي بزرگ شيرازي حاضر شد. وي علاوه بر اخذ اجازه‏ي اجتهاد از استاد، از آيات عظام محمدحسين كاظمي، فاضل ايرواني، لطف اللَّه مازندراني و ملاحسينقلي همداني نيز گواهي اجتهاد دريافت كرد. آيت اللَّه لاري به دستور آيت اللَّه شيرازي جهت هدايت و رهبري مردم خطه‏ي فارس به لارستان رفت. ايشان در اولين گام، حوزه‏ي علميه‏ي لار را تاسيس نمود و به نشر احكام اسلامي همت گماشت. حضور مجتهد مقتدري مانند آيت‏اللَّه لاري، باعث كم نفوذ شدن مبلغان مسيحي و انزواي آنان گرديد. ضبط و ثبت اموال حاكم دست نشانده، احداث كارخانه‏ي اسلحه سازي، آموزش نيروهاي نظامي و امتناع از پرداخت ماليات به دولت مركزي، گام‏هاي مهمي بود كه به رهبري آيت اللَّه لاري جهت ايجاد ملت اسلام برداشته شد. قيام ايشان در حمايت از مشروطه‏خواهان شيراز و رويارويى با نيروهاي دولتي و نيز همكاري بادليران تنگستان در مقابله با متجاوزان انگليسي از جمله فعاليت‏هاي آيت اللَّه لاري در راه استقلال مردم و اعاده‏ي شرافت اسلامي مي‏باشد. از آيت‏اللَّه لاري حدود چهل اثر فقهي، كلامي، فقهي - سياسي، اصولي و... به يادگار مانده است. اين عالم مجاهد سرانجام در 86 سالگي جان به جان آفرين تسليم كرد و در شهرستان جَهرم به خاك سپرده شد. آرامگاه ابدي وي در جهرم، معروف به مقبره‏ي "آقا"، زيارتگاه پيروان خاندان عصمت و طهارت و فرزندان جهاد و شهادت است.

عقب‏نشيني نيروهاي متفقين از بندر دونْكِرْك فرانسه (1940م)

هم‏زمان با پيشروي نيروهاي آلمان نازي و تصرف كشورهاي همسايه، خطوط دفاعي فرانسه در برابر آلمان در هم شكسته شد و 335 هزار نفر از قواي فرانسه و انگليس در بندر دونكرْكْ به محاصره مهاجمان درآمدند. با ادامه هجوم آلمان به طرف شمال، بندر دونكرْكْ، آخرين گريزگاه نيروهاي محاصره شده نيز در خطر سقوط قرار گرفت و از روز 27 مه 1940م، عمليات تخليه نيروهاي انگليس و فرانسه آغاز شد. در اين عمليات، 774 كشتي جنگي متفقين براي نجات حدود 350 هزار سرباز انگليسي، فرانسوي و بلژيكي شركت كردند. اما در اثر حملات هوايي و محاصره بندر دونكرك توسط ارتش آلمان نازي، نزديك به 50 هزار نفر از نيروهاي متفقين كشته و 400 كشتي جنگي آن‏ها نيز نابود شد. در نهايت، پس از شكست نيروهاي متفق در فرانسه، اين كشور نيز به طور كامل به اشغال آلمان در آمد.

درگذشت "اوژن بورنوف" خاورشناس نامدار فرانسوي و كاشف رمز خطّ ميخي (1852م)

اوژن بورنوف خاورشناس فرانسوي و بزرگ‏ترين دانشمند سانسكريت‏شناس، در دوازدهم اوت 1801م در پاريس به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات متوسطه، در علم حقوق فارغ‏التحصيل گرديد و ضمن اشتغال به عنوان وكيل دعاوي، به زبان و ادبيات مشرق زمين و شگفتي‏هاي سرزمين هند، علاقه‏مند شد. از اين رو به فراگيري زبان‏هاي سانسكريت و پالي همت گماشت و به كار مطالعه و تحقيق روي آورد. اين دانشمند جوان در ضمن مطالعه در كتابخانه ملي پاريس، به نسخه‏هايى از كتب مذهبي زرتشتيان برخورد كرد كه پس از مطالعه آن، توانست عقايدي را كه بر اثر مرور زمان حتي در بين زرتشتيان، منحرف شده بود دوباره برقرار نمايد. بورنوف در سال 1835م تفسير يِسْنا را كه يك متن مهم زرتشتي است انتشار داد و به كمك زبان سانسكريت آن را نوشت. وي با اين كار علمي بزرگ، كليد و كشف رمز خواندن كتيبه‏هاي خطي ميخي در زبان‏هاي ايران باستان را به دست ديگر دانشمندان داد. بورنوف هم‏چنين پس از مطالعات فراوان، كتاب بودا و مذهب او را به تنهايى و بدون كمك ديگران نگاشت و اثري بي‏مانند پديد آورد. بورنوف، از دانشمندان بزرگ سانسكريت‏شناسي بود و بر زبان‏هاي ايران باستان نيز تسلط داشت. بورنوف در دوران زندگي علمي خود، به عضويت مؤسسات علمي و انجمن‏هاي متعدد خاورشناسي درآمد و در دانش‏سراي عالي پاريس به تدريس پرداخت. اوژن بورنوف سرانجام پانزده روز پس از انتخاب به عنوان سردبير فرهنگستان كتيبه‏ها و ادبيات فرانسه، در 28 مه 1852م در 51 سالگي درگذشت.