رحلت يادگار امام حجت الاسلام و المسلمين "حاج سيداحمد خميني" (1373 ش)

حجت‏الاسلام و المسلمين حاج سيداحمد خميني در 24 اسفند سال 1324 شمسي در بيت علم و عرفان و فضيلت و مجاهدت، در شهر مقدس قم ديده به جهان گشود. پس از پايان دوره دبيرستان و به هنگام تبعيد والد معظمش حضرت امام خميني(ره) به نجف اشرف، به تحصيل علوم اسلامي پرداخت و مدارج علمي را پيمود. حاج سيد احمد پس از شهادت برادر بزرگوارش آيت‏اللَّه سيدمصطفي خميني، مسؤوليت اصلي ارتباط امام امت با ياران انقلاب را به عهده گرفت و تا پيروزي انقلاب اسلامي و پس از استقرار نظام اسلامي، اين ارتباط را كاملاً حفظ نمود و در تمامي لحظات در كنار حضرت امام بود. ايشان در پاريس، علاوه بر مقابله با جريان‏هاي سياسي منحرف از خط امام و برنامه‏ريزي دقيق براي تنظيم امور بيت و دفتر امام در نوفل لوشاتو، رسالتي مهم بر عهده داشت كه تجربه كافي آن را قبلاً طي سال‏هاي مبارزه در ايران آموخته بود. اين رسالت مهم، برقراري ارتباطهاي گسترده و لازم بين اقشار مختلف جامعه انقلابي ايران و رهبري انقلاب در خارج از كشور بود. ايشان پس از ورود به كشور و پيروزي انقلاب اسلامي، همانند گذشته، زمينه‏هاي لازم را براي هدايت امور انقلاب و تنظيم بيت و دفتر امام و تامين شرايط براي ارتباطهاي گسترده امام با مردم و مسؤولان كه روزانه در نوبت‏هاي متوالي به ديدار امام مي‏شتافتند، فراهم مي‏نمود. وي به عنوان رييس دفتر امام، بخشي از مسؤوليت‏هاي خطير ايشان را برعهده گرفت و در خلال اين مدت، با قوت و به خوبي، از ايفاي وظايف محوله برآمد. همچنين با شروع جنگ، كسب اطلاعات دقيق روزمره از آخرين وضعيت جنگ و آخرين اخبار از شرايط سياسي و اجتماعي جامعه و موضع‏گيري افراد و گروه‏ها در قبال جنگ، تنظيم و جمع‏بندي اطلاعات و رساندن به موقع اين اخبار به حضرت امام، مسؤوليتي بود كه مرحوم حاج احمد خميني آن را با مديريت عالي خود انجام مي‏داد. ايشان پس از رحلت جانگداز حضرت امام خميني(ره)، به عضويت مجلس خبرگان رهبري و نمايندگي مقام معظم رهبري در شوراي عالي امنيت ملي كشور برگزيده شد و توليت مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني را برعهده گرفت و بسياري از كتاب‏ها و نوشتارهاي امام را به زيبايي منتشر نمود. ارتباط حاج سيداحمد با مقام معظم رهبري بسيار گرم و زبانزد همگان بود و از ياران صدّيق رهبر انقلاب و مورد احترام همه ملت ايران بود. اين روحاني مجاهد سرانجام پس از چند روز بيماري حاد، در 26 اسفند 73 در 49 سالگي دار فاني را وداع گفت و پس از اقامه نماز ميت توسط حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي، طي مراسم باشكوهي در جوار مزار پدر ارجمندش مدفون گرديد.

ارتحال مدرس برجسته حوزه علميه قم آيت ‏اللَّه "احمد پاياني اردبيلي" (1375 ش)

آيت‏اللَّه احمد پاياني اردبيلي استاد برجسته و معروف حوزه علميه قم و چهره شهير علم و فضل و تقوا، در سال 1306 ش (1346 ق) در اردبيل به دنيا آمد. پس از تحصيل مقدمات در زادگاه خويش، در 20 سالگي راهي قم شد و از محضر آيات عظام سيدمحمد باقر سلطاني، سيد شهاب‏الدين مرعشي نجفي، سيدمحمد حجت، سيد حسين بروجردي و سيد محمد محقق داماد بهره برد. آيت‏اللَّه پاياني همزمان با تحصيل، به تدريس مي‏پرداخت و علي‏رغم تنگدستي، لحظه‏اي از تحصيل و تدريس باز نماند. ايشان طي پنجاه سال تدريس سطوح، شاگردان فراواني را پرورش داده و طي سال‏هاي آخر عمر، جلسات آموزشي ايشان، از پررونق‏ترين جلسات حوزه به شمار مي‏رفت. آيت‏اللَّه پاياني از ابتداي شروع مبارزات ضدرژيم به رهبري حضرت امام خميني)ره(، به پيكار با دستگاه پهلوي پرداخت. ايشان همگام با ديگر مدرسين حوزه، جامعه مدرسين حوزه علميه قم را پي افكند و نامش هماره در ذيل اعلاميه‏هاي جامعه مدرسين ديده مي‏شد. ايشان پس از پيروزي انقلاب نيز از مدافعان انقلاب بود و از تاييد و پشتيباني مواضع امام دريغ نمي‏كرد. از اين عالم بزرگوار تاليفات متعددي بر جاي مانده كه حاشيه كفايةُالاصول، تقريرات آيت‏اللَّه بروجردي و حجت كوه كمره‏اي و شرح مكاسب و... از آن جمله‏اند. سرانجام اين عالم وارسته در 26 اسفند 1375ش برابر با 6 ذيقعده 1417 ق در 69 سالگي دارفاني را وداع گفت و در كنار استاد خود، محقق داماد در حرم حضرت معصومه(س) آرميد.

قتل "كمال جُنبَلاط" سياست‏مدار برجسته لبناني (1977م)

كمال جُنْبَلاط سياست‏مدار معروف لبناني، در 6 دسامبر 1917م در جنوب بيروت به دنيا آمد. وي از جواني و پس از طي تحصيلات دانشگاهي خود وارد عرصه سياست گرديد و ابتدا به عنوان نماينده منطقه شوف و سپس در سال 1946 به عنوان وزير اقتصاد و كشاورزي انتخاب گرديد. جنبلاط هم‏چنين در سال 1949م حزب سوسيال ترقي‏خواه لبنان را بنيان نهاد. جنبلاط از سال 1952 به بعد، فعالانه در جناح مخالف دولت به كار پرداخت و توانست بشارةالخوري، رئيس جمهور وقت لبنان را سرنگون سازد. او با رؤساي جمهور بعد نيز ارتباطاتي داشت و به مقتضاي منافع خود پيش مي‏رفت. وي از سال 1965م تدريجاً مواضع راديكالي انتخاب كرد و جبهه چپ طرفدار شوروي را به وجود آورد. اين جبهه از حزب سوسياليست ترقي‏خواه، حزب كمونيست و چند سازمان سياسي ديگر تشكيل شده بود. كمال جنبلاط پس از جنگ شش روزه 1967 بين اعراب و اسرائيل به صورت يكي از طرفداران جدي نهضت مقاومت فلسطين درآمد و در سياست‏هاي خود در لبنان، از حمايت احزاب و سازمان‏هاي فلسطيني برخوردار گرديد. جنبلاط در سال 1972م دبير كل جبهه عربي حمايت از فلسطين شد و در تابستان 1976م با ورود نيروهاي نظامي سوريه به لبنان به شدت مخالفت كرد. وي به منظور خنثي كردن برنامه‏هاي سوريه، سفرهايى به اروپا و جهان عرب انجام داد كه البته بي‏نتيجه ماند و پس از اعلام مشروعيت حضور ارتش سوريه در خاك لبنان در كنفرانس سران عرب، مجبور به پذيرش اين وضعيت شد گرچه دشمني خود را با سوريه تا آخر ادامه داد. كمال جنبلاط سرانجام در نيمه مارس 1977م توسط مخالفانش در 60 سالگي به قتل رسيد. وي علاوه بر شخصيت سياسي، به عنوان يك انديشمند آثاري نيز از خود به جاي گذاشت كه حقيقت انقلاب 1958 لبنان، براي لبنان و درباره سياست لبنان از آن جمله است.