تصويب تشكيل سازمان اطلاعات و امنيت كشور در مجلس شوراي ملي (1335 ش)

كلمه ساواك مخفّف سازمان اطلاعات و امنيت كشور است كه طرح تشكيل آن در 23 اسفند 1335 توسط مجلس شوراي ملي تصويب رسيد. اين سازمان مخوف از ابتداي سال 1336، همزمان با آغاز به كار دولت منوچهر اقبال، با رياست سپهبد تيمور بختيار عملاً تاسيس شد. فلسفه وجودي ساواك برقراري سيستم سركوب به منظور مقابله با حركت‏هاي سياسي مخالف رژيم و نيز از بين بردن مبارزه و مقاومت ملت مبارز ايران بود.از انجا كه حكومت نظامي براي سركوب مخالفين و در وضعيت ويژه، خواه ناخواه حالتي موقتي داشت، سيستم ساواك به صورت دائمي با همان اهداف، جايگزين حكومت نظامي گرديد. ساواك كه از يك سو با سازمان جاسوسي آمريكا، سيا، و از سوي ديگر با سازمان اطلاعاتي رژيم صهيونيستي، موساد، در ارتباط بود، به تدريج به يك سازمان مخوف و جهنمي مبدل شد. ساواك در طول حيات سياه خويش، شرم آورترين فجايع و رقت‏بارترين تراژدي‏ها و ننگين‏ترين جنايت‏ها را عيه ملت ايران و به ويژه در مورد مبارزان نهضت اسلامي ايران آفريد. ساواك داراي تيم‏هاي تعقيب ومراقبت بود كه با تجهيزات پيشرفته، هر كس را كه به هر اتهامي دستگير مي‏نمود، نخست براي به دست آوردن اطلاعات مورد نظر به شكنجه‏گاه‏ها روانه مي‏كرد و سپس تسليم دادگاهاي فرمايشي نموده، آنگاه به زندان‏هاي مخوف گسيل مي‏نمود. قساوت و بي‏رحمي ساواك در شكار متهمان و شكنجه دادن و زنداني كردن در سياه چال‏ها تا به آنجا رسيد كه دبير كل سازمان عفو بين‏الملل، در سال 1353 ش اعلام كرد كارنامه هيچ كشوري در جهان، سياه‏تر از كارنامه ايران در زمينه حقوق بشر نيست. اعمال ساواك از تعقيب، دستگيري، شكنجه و محاكمه گرفته، تا زنداني كردن، برخلاف قانون و كاملاً خودكامه بود و تنها با فرمان شخص محمدرضا شاه انجام مي‏شد. اين روش به مدت حدود بيست و دو سال در كشور جاري بود تا آنكه در روزهاي پاياني عمر ننگين رژيم پهلوي، شاپور بختيار براي فرو نشاندن خشم مردم، لايحه انحلال ساواك را به مجلس برد و در حالي كه انقلاب تمام كشور را دربرگرفته بود و عملاً قدرت از دست رژيم خارج شده بود، لايحه انحلال ساواك در اقدامي عوام فريبانه و بسيار دير يك روز قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد.

رحلت عالم مجاهد و روحاني مبارز آيت ‏اللَّه "سيدابوالقاسم كاشاني" (1340 ش)

آيت‏اللَّه سيدابوالقاسم فرزند سيد مصطفي حسيني كاشاني در سال 1261 ش (1300 ق) در تهران متولد شد. وي در 16 سالگي در خدمت والد بزرگوارش به قصد حج بيت‏اللَّه الحرام راهي مكه شد و پس از آن در نجف اقامت گزيد. سيد ابوالقاسم، علوم مختلف را در محضر والد معظم خود و بزرگاني نظير آخوند ملامحمد كاظم خراساني و ميرزاحسين خليلي تهراني و ساير علماء شاگردي نمود و در 25 سالگي به درجه رفيع اجتهاد نائل آمد. وي در جريان جنگ جهاني اول، زماني كه انگليسي‏ها با نيروي عظيمي به قصد تسلط بر عراق، به مناطق شرقي حمله‏ور گرديدند به همراه جمعي از علما وارد جنگ با آنان گرديد و باعث شكست انگليسي‏ها شد. از اين رو وقتي كه آيت‏اللَّه كاشاني وارد تهران شد، انگليسي‏ها به دليل شكستي كه خورده بودند با ايشان دشمني داشتند و در زمان دولت قوام‏السلطنه به دستور آنها چند بار او را تبعيد كردند؛ به طوري كه 18 ماه در حبس و زندان متفقين به سر برد. وي پس از رهايي از زندان، عليه سه جناح ضداسلامي، يعني استعمارگران، استبداد حكومتي و احزاب ضدديني به مبارزه برخاست. يكي از خط مشي‏هاي اصولي آيت‏اللَّه كاشاني، حفظ وحدت و يكپارچگي ملت در برابر دشمن خارجي بود و بارها در پيام‏ها و اعلاميه‏هاي خود، مردم را به هوشياري در برابر توطئه‏هاي آنان، فرا مي‏خواند. آيت‏اللَّه كاشاني ترجيح مي‏داد به عنوان يك رهبر اسلامي در پشت صحنه سياست كشور، نيروهاي سياسي و توده‏هاي وسيع مسلمان را در صحنه نگهداشته و از يك دولت ملي و مردمي حمايت كند. از اين رو با روي كار آمدن دولت دكتر مصدق، زمينه‏هاي اين حمايت، باعث قدرت دولت و مجلس در تصويب لايحه ملي كردن صنعت نفت شد، هرچند در نهايت با ايجاد اختلاف بين نيروهاي ملي و مذهبي، كار به كودتاي آمريكايي 28 مرداد 1332 و انزواي آيت‏اللَّه كاشاني انجاميد. سال‏هاي پاياني عمر اين مجاهد في سبيل‏اللَّه در خانه‏نشيني و بيماري سپري شد تا اين كه سرانجام در 23 اسفند 1340 ش برابر با 7 شوال 1381 ق در هشتاد سالگي دعوت حق را لبيك گفت و به سوي حق تعالي شتافت. در آن روز تهران در مرگ پيشواي خود تعطيل عمومي بود و تشييعي بسيار با شكوه برگزار گرديد تا اينكه پيكر اين عالم مجاهد در جوار حضرت عبدالعظيم در ري به خاك سپرده شد.

شهادت حاج "عباس كريمي" فرمانده لشكر 27 محمدرسول ‏اللَّه(ص) در جريان جنگ تحميلي (1363ش)
سردار رشيد اسلام، برادر حاج عباس كريمي در سال 1336 ش در يكي از روستاهاي اطراف كاشان به دنيا آمد و پس از طي دوران تحصيل و اخذ ديپلم، به عنوان درجه‏دار وارد ارتش شد. وي در دوران سربازي، اعلاميه‏هاي امام خميني را مخفيانه تهيه مي‏كرد و بين سربازان پخش مي‏نمود. همزمان با تشكيل كميته استقبال از امام، عباس كريمي نيز به اين كميته پيوست و جزو نيروهاي انتظامي مراسم بود. پس از پيروزي انقلاب، شهيد كريمي اولين كسي بود كه براي تشكيل سپاه پاسداران در كاشان اقدام كرد و به عضويت رسمي آن درآمد. او در جريان غائله كردستان و فتنه عناصر ضدانقلاب راهي مريوان شد و در ريشه‏كني اين تحريكات نقشي فعال ايفا كرد. اين شهيد گرانقدر با آغاز جنگ تحميلي به جبهه‏هاي نور عليه ظلمت شتافت و در عمليات‏هاي گوناگون سپاه، فرماندهي برخي از نيروهاي جان بركف سپاه را به عهده گرفت. سردار عباس كريمي، پس از چندي به فرماندهي تيپ سوم سلمان از لشكر 27 محمد رسول‏اللَّه منصوب گرديد و تا عمليات بزرگ و غرورآفرين خيبر در اين مسؤوليت انجام وظيفه كرد. با شهادت سردار رشيد سپاه اسلام، شهيد محمد ابراهيم همت در عمليات خيبر، حاج عباس كريمي فرماندهي اين لشكر را بر دوش كشيد تا اينكه پس از جانفشاني‏هاي بسيار، در تاريخ 23 اسفند 1363 ش در عمليات غرورآفرين بدر در منطقه شرق رود دجله، عاشقانه به آرزوي ديرين خود رسيد و شربت شهادت نوشيد.

آغاز عمليات والفجر 10 در منطقه حلبچه (1366ش)
عمليات والفجر 10 از بامداد 23 اسفند 1366 با رمز مقدس يا رسول‏اللَّه(ص) توسط دليرمردان سپاه اسلام و در منطقه حلبچه، با هدف آزادسازي بخش وسيعي از استان سليمانيه و انهدام ماشين جنگي دشمن در پنج مرحله به اجرا گذاشته شد. اين عمليات زماني صورت گرفت كه شهرهاي مختلف ايران، به شدت از سوي دشمن بمباران مي‏شد و عمليات مقابله به مثل نيز با قاطعيت از طرف جمهوري اسلامي انجام مي‏شد. نتايج اين عمليات عبارتند از: تلفات نيروي انساني دشمن: 6000 نفر اسير، 11000 نفر كشته و زخمي؛ ساير نتايج: به تصرف درآمدن 120 كيلومتر مربع شامل بخشي از استان سليمانيه عراق موسوم به دشت‏زور شامل شهرهاي حلبچه، دوحيله و خورمال؛ تجهيزات و امكانات: تانك و نفربر: 450 دستگاه انهدامي، 90 دستگاه اغتنامي، توپخانه صحرايي: 60 قبضه انهدامي، 100 قبضه اغتنامي، دستگاه مهندسي: 13 دستگاه انهدامي، 15 دستگاه اغتنامي، خودرو: 230 دستگاه انهدامي، 800 دستگاه اغتنامي، هواپيما: 10 فروند انهدامي؛ هليكوپتر: 1 فروند انهدامي. واكنش رسانه‏هاي خبري و كارشناسان و تحليل‏گران محافل سياسي - نظامي نسبت به عمليات والفجر 10 در فضاي ناشي از حملات موشكي عراق به تهران انجام گرفت. ابعاد و تبعات موشك باران تهران كه براي نخستين بار انجام مي‏گرفت، قبل از عمليات والفجر 10 در كانون توجهات قرار داشت ولي نتايج درخشان اين عمليات، اعجاب و تحسين رسانه‏هاي خبري دنيا را برانگيخت. البته اين عمليات بيشتر بدان جهت مورد توجه قرار گرفت كه شهر كردنشين حلبچه، دو روز بعد، در 25 اسفند 1366 هدف سلاح‏هاي مرگبار شيميايي قرار گرفت و هزاران نفر از كردهاي ساكن آن را به كام مرگ فرستاد.

آغاز عمليات بيت‏المقدس 3 توسط سپاه (1366ش)

عمليات بيت المقدس 3 با رمز مقدس يا موسي بن جعفر(ع) در منطقه عمومي استان سليمانيه عراق توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و با هدف آزادسازي ارتفاعات شمال سليمانيه و پاسخ به شرارت‏هاي عراق در بمباران مناطق مسكوني صورت گرفت. در اين عمليات كه در دو مرحله انجام شد، علاوه بر انهدام مقدار قابل توجهي ادوات سنگين و نيمه سنگين دشمن، تعداد 1100 تن از نفرات دشمن كشته و زخمي و تعداد هشتاد تن از آنها به اسارت نيروهاي اسلام درآمدند. همچنين علاوه بر ساقط كردن يك فروند هواپيما و انهدام يك تيپ پياده دشمن، ارتفاعات و مناطق مورد نظر به دست رزمندگان اسلام افتاد.

كشف "پلوتون" دورترين سياره منظومه شمسي (1930م)
قبل از آن كه سياره پلوتون از رصدخانه آريزونا در امريكا توسط كلايْدْ تامبا كشف شود، بعضي از ستاره‏شناسان نيز در سال 1915م از طريق محاسبات نجومي به وجود سياره پلوتون و محل آن پي برده بودند. تحقيقات بعدي نشان داد كه مطالعات قبلي درست بوده و صحت محاسبات دانشمندان روشن گرديد. در نهايت، در 13 مارس 1930م كشف اين سياره اعلام شد اما تا زمان كشف قمر آن به نام "چارون" اطلاع چنداني از پلوتون در دست نبود. در 22 ژوئن 1978م اين قمر توسط جِيمز كريستين كشف گرديد. فاصله پلوتون تا خورشيد 5811 ميليون كيلومتر است و يك دور گردش آن به دور خورشيد 284 سال برابر با 99700 روز طول مي‏كشد. پلوتون يكي از سيارات منظومه شمسي و نهمين سياره از لحاظ بعد مسافت نسبت به خورشيد مي‏باشد. حجم آن نسبت به زمين 9% مي‏باشد. گرچه به نظر مي‏رسد ديگر پلوتون دورترين سياره منظومه شمسي به حساب نمي‏رود چرا كه در 14 سپتامبر 1992م كشف سياره جديدي اعلام شد كه ماهيت آن شناخته شده نبود.

مرگ "نيكولا بوالو" شاعر و منتقد معروف فرانسوي (1711م)

نيكولا بوالو دِسپرو، شاعر و منتقد برجسته فرانسوي در 1 نوامبر 1636م در پاريس به دنيا آمد وي در ابتدا در رشته حقوق فارغ التحصيل شد و به وكالت دعاوي پرداخت. اما به زودي از اين شغل دست كشيد و بر حسب ذوق و استعداد خويش راه ادبيات را در پيش گرفت و به سرودن شعر و نقد هنري و هجو پرداخت. بوالو ذوق‏هاي ساختگي، بي مايه و تحميلي را كه از برخي كشورهاي اروپايى به فرانسه راه يافته بود، مردود شمرد و با وجود مخالفت محافل ادبي و حتي آكادمي فرانسه، راه سادگي و طبيعي را ارائه داد. بوالو در سي سالگي اولين هجويات خود را انتشار داد و زماني جز هجو نسرود. وي در دوازده مجموعه از هجويات خود با روشي منظم و طنزي لطيف و نقدي بي‏شائبه، درباره شاعرانِ مورد توجه عصر به قضاوت پرداخت و نظر مردم را به خود جلب كرد. بوالو در سال 1674م كتاب فن شعر را در چهار منظومه منتشر كرد. وي در اين اثر درباره استعداد شخصي و آگاهي از دستور زبان، انواع شعر، انواع مهم شعر، چگونگي آداب نويسندگي و ذوق و سليقه در سرودن شعر به بحث پرداخته است. بوالو پس از انتشار اثري به نام رُقعه‏ها كه بخشي از آن را به لويى چهاردهم، پادشاه فرانسه تقديم كرده بود، به دربار فرانسه راه يافت و چهار سال بعد، در 42 سالگي، وقايع نگار و مورخ مخصوص پادشاه شد. وي با وجود مقام مهم درباري، از تملّق و مديحه‏گويى روي گردان بود و از اين جهت براي خود دشمنان زيادي دست و پا كرد. هم‏چنين كار تاريخ‏نويسي در دربار، موجب قطع فعاليت ادبي بوالو شد و پس از يك دوره سكوت، با انتشار كتاب قصيده در فتح نامور به فعاليت ادبي بازگشت. بوالو در قطعه‏اي از آثار خود نيز، اسكندر مقدوني را هجو كرده است كه تا آن زمان، كسي به اين شدت، اين كار را نكرده بود. بوالو با وجود سرسختي مخالفان، تنها با پشتيباني شاه، در سال 1684م به عضويت آكادمي فرانسه برگزيده شد. بوالو با خلق آثار متعدد و سودمند، يكي از بزرگ‏مردان ادب و معروف‏ترين شعراي مكتب كلاسيك فرانسه شناخت شد و نفوذش اگر چه در معاصرانش قابل توجه نبود، در قرن هجدهم گسترش يافت. بوالو سال‏هاي آخر زندگي را در خانه‏اي كه از طرف پادشاه برايش خريده شده بود، گذراند و دوستان اديب خود را در آنجا پذيرفت، اما از وضع نامساعد كشور و انحطاط ذوق مردم، پيوسته در رنج بود. دوران پيري بوالو بسيار تلخ گذشت زيرا در ابتدا شنوايي خود را از دست داد و بعداً فلج شد. نيكولا بوالو دسپرو سرانجام در سیزدهم مارس 1711م در 75 سالگي درگذشت.