تشريح مواضع آينده نظام اسلامي توسط حضرت امام خميني(ره) (1357 ش)
در حالي كه جشن و سرور مردم به مناسبت ورود حضرت امام خميني(ره) به ايران، همچنان در سراسر كشور ادامه داشت، آن حضرت در يك مصاحبه مطبوعاتي كه نزديك به سيصد خبرنگار ايراني و خارجي از كشورهاي آمريكاي لاتين، آفريقا، اروپا و كشورهاي عربي و آسيا حضور داشتند، به تشريح مواضع آينده نظام اسلامي ايران پرداختند و اعلام كردند كه به زودي دولت موقت انقلاب را تشكيل خواهند داد. ايشان اظهار داشتند كه دولت موقت موظف است مقدمات همهپرسي را فراهم كند تا پس از تدوين قانون اساسي، آن را به همهپرسي بگذارد. امام خميني همچنين به دولت بختيار، نخستوزير دست نشانده شاه، هشدار دادند كه در صورت ادامه سركوب مردم، ايشان حكم جهاد خواهند داد. امام همچنين از ارتش خواست تا به مردم بپيوندند. از طرف ديگر اعلام شد كه تا آن زمان، 35 هزار آمريكايي، خاك ايران را ترك كردهاند و دههزار نفر ديگر نيز به زودي از ايران خارج ميشوند.
امضاي قرارداد نفتي گس - گلشاييان بين ايران و انگلستان (1327 ش)
محيطي كه پس از سركوبي مخالفان دولت محمد ساعد نخست وزير محمد رضا پهلوي در كشور فراهم شده بود، به نظر عوامل انگليس، براي حل مسأله نفت و تحكيم نيروي استعماري آن دولت مناسب بود، زيرا اكثريت مجلس از نظر دولت وقت حمايت ميكردند، بسياري از مخالفين مرعوب شده بودند و رهبر روحاني مردم، آيتاللَّه كاشاني، در تبعيد بود. بنابراين، مجلس پانزدهم درصدد بود كه خدمت خود را در جهت تثبيت غارتگري انگليس انجام دهد. به همين مناسبت، هيئت نمايندگي شركت نفت انگليس و ايران به رياست گس وارد تهران شد و قرارداد الحاقي گس - گلشاييان با مذاكراتي تنظيم گرديد كه ادامه حضور انگلستان را توجيه ميكرد. اين لايحه با شتابزدگي تمام در حاليكه بيش از چند روز از عمر مجلس پانزدهم باقي نمانده بود، به اميد اينكه هيچ نيروي مخالفي وجود نخواهد داشت با قيد دوفوريت تقديم مجلس گرديد. اما با وجود اصرار دربار و دولت، اقليت مجلس با پشتيباني افكار عمومي و با نطقهاي مفصّل، وقت مجلس را گرفتند و مانع تصويب آن شدند. اين قرارداد در جريان دولتهاي بعد، محل اختلاف بود تا اين كه در جريان ملي شدن صنعت نفت ايران در 29 اسفند 1329 ش، ملغي گرديد.
تولد "ابوالقاسم شاطبي" اديب، فقيه و قاري معروف(538 ق)
ابوالقاسم قاسم بن فيرة بن ابيالقاسم شاطبي شافعي، معروف به امام القُرّاء(پيشواي قاريان) و از اساتيد ادب و علوم قرآني در قرن ششم هجري بود. او علاوه بر اصول قرائت و تجويد، در تفسير، حديث، نحو، لغت و علوم عربي يگانهي روزگار و استاد زمانِ خود به شمار ميرفت. شاطبي عليرغم اين كه از نعمت بينايى محروم بود ولي از كثرت ذكاوت و زيركي، تمامي حركات، سخنان و افعال و رفتار خود را طوري مينمود كه حاضرين مجلس، اصلاً متوجهي نابينايى او نميشدند. شاطبي علاوه بر مراتب علمي، بسيار زاهد، صالح، متقي و داراي اخلاق پسنديده بود. بدون ضرورت حرف نميزد، از مرضهاي بسيار سخت، اصلاً شكايت نميكرد، بدون وضو قرآن نميخواند و در مجلس قرائت، با كمال وقار و متانت مينشست. از آثار مهم او علاوه بر حِرزُالاماني، دو قصيدهي لاميّه و رائيّه در علم قرائت است كه شهرت دارد و در قرون بعد، شرحهايي بر آنها نوشته شده است. ابوالقاسم شاطبي در 28 جمادي الثاني سال 590 ق در 52 سالگي درگذشت و در قاهره مدفون گرديد.
رتحال عالم جليل القدر "شرف الدين عاملي" (1377ق)