الحاق ايران به قرارداد جهاني آزادي تبادل افكار يونسكو(1344ش)

در چنین روزی در سال 1344 ه ش ایران به قرار داد جهانی آزادی تبادل افکار یونسکو ملحق شد . قرن بیستم عصر آزادی اطلاعات نام گرفت و با از هم پاشیدگی موانع و ایجاد امکان ارتباط فرامرزی افراد با یکدیگر و جهانی شدن اقتصاد، فرهنگ، سیاست ، افراد در معرض ارتباطات بیشتری قرار گرفتند که پیش از این چنین امری تا این اندازه سابقه نداشته است. یونسکو به عنوان نهاد بین المللی ، تا کنون عهده دار چنین مسوولیتی بوده است . ایران نیز در در سال 1344 با پیوستن به این قرار داد سعی کرد خود را در مسیر های مختلف اطلاعاتی پدید آمده ، قرار دهد . در دوره سلطنت پهلوی ها در ایران هیچ نشانه ای از آزادی نبود زیرا نه آزادی مطبوعات وجود داشت و نه آزادی بیان و نه آزادی احزاب و تجمعات برای بیان افکار. پیوستن رژیم به این قرارداد فقط برای ظاهر سازی بود .

درگذشت نويسنده، محقق و مترجم شهير ايراني استاد "مجتبي مينَوي" (1355ش)

استاد مجتبي مينَوي در سال 1282 ش در تهران به دنيا آمد و در كودكي به همراه پدر به سامرا رفت. تحصيلات ابتدايي را در سامرا و سپس در تهران، و تحصيلات عالي را در دارالفنون، دارالمعلّمين مركزي تهران، كالج سلطنتي و مدرسه مطالعات آسيايي و آفريقايي لندن گذراند. او در حدود سال 1305 ش، در مجلس شوراي ملي، سمت تندنويسي داشت و از آن پس به رياست كتابخانه ملي رسيد. مينوي پس از مدتي راهي پاريس شد و همراه با سيدحسن تقي‏زاده، سياست‏مدار دوران مشروطه، به لندن رفت. او در انگلستان به كار تأليف، تدريس و تعليم پرداخت و به مدت ده سال، براي شبكه بي‏بي‏سي، گفتار فرهنگي تهيه مي‏كرد. مينوي پس از بازگشت به ايران در دانشكده ادبيات و الهيات دانشگاه تهران تدريس مي‏كرد و پس از مدتي بر اثر پافشاري براي عكس‏برداري از كتاب‏هاي كتابخانه‏هاي تركيه، به عنوان رايزن فرهنگي ايران در تركيه منصوب شد. استاد مينوي، بيشتر عمر خود را به تحقيق در متون قديمِ ادبي و تاريخي زبان فارسي گذراند و در اواخر عمر، سرپرستي بنياد شاهنامه را بر عهده داشت. از اين استاد برجسته زبان و ادب فارسي، نزديك به چهل كتاب از تأليف و ترجمه و تصحيح و حدود يكصد و شصت مقاله ادبي و انتقادي در مجلات ايراني و خارجي منتشر شده است. پانزده گفتار، شير و خورشيد، داستان هزار دستان و شاهنشاهي ساسانيان از جمله تأليفات و ترجمه‏هاي استاد مينوي مي‏باشند. استاد مجتبي مينوي در 73 سالگي درگذشت.

درگذشت "ابن عسگر" قاضي، مورخ و فقيه مراكشي (986 ق)

ابن عسكر، پس از طي مراحل مقدماتي تحصيل، طبّ ابن سينا را نيز فرا گرفت و به تحقيقات و مطالعاتش در زمينه‏ي علوم اسلامي ادامه داد. از ابن عسكر، رساله‏اي برجاي مانده كه شامل گزارشي از احوال برخي بزرگان مراكش در قرن دهم هجري قمري است و اين اثر در مراكش از اهميت زيادي برخوردار است. بعدها اين كتاب مورد استفاده‏ي مورخين مراكشي قرار گرفت و بسياري از آنان به هنگام تاليف برخي از آثارشان به آن استناد كرده‏اند. ديوان الشُّرَفا از ديگر آثار ابن عسكر به شمار مي‏رود.

تولد "ايليا اِرِنْبورْگْ" اديب و نويسنده بزرگ روس (1891م) (ر.ك: 2 سپتامبر)

ایلیا گریگوریویچ ارنبورگ داستان‏‌پرداز، منتقد و نمایش‏نامه‏نویس برجسته روسی در تاریخ 27 ژانویه سال 1891 میلادی در کیف اوکراین به‏دنیا آمد و از سن بیست سالگی به سرودن شعر پرداخت. او از دوران دانشجویی به فعالیت‏های انقلابی روی آورد و پس از چندی، راهی فرانسه شد تا این‏که هم‏زمان با پیروزی انقلاب شوروی در سال ۱۹۱۷م به کشورش بازگشت. ارنبورگ سال‏های طولانی با سمت خبرنگاری، در اروپای غربی و فرانسه به‏سر برد و در طی دوران جنگ داخلی اسپانیا، راهی این کشور گردید. از این‏رو، به‏علت فعالیت‏های هنری خویش و به‏ویژه خبرنگاری، به دریافت عالی‏‌ترین نشان‏های ادبی و اجتماعی کشور شوروی نائل گردید. درمورد ارزیابی آثار ارنبورگ باید گفت که کیفیت و حاصل کار رمان‏‌ها و داستان‏های کوتاه او، ناموزون‌اند. ایده‏های محوری آن‏‌ها معمولاً جالب توجه، و طنز او نیز گزنده است. با این‏همه، شخصیت‏های داستان‏های او بد پرورده شده‏اند، به زبان خودشان سخن نمی‌‏گویند و بی‏روح می‌‏مانند. بدین‏سان می‌‏توان گفت که ارنبورگ، روزنامه‏نگار و خاطره‏نویسی برجسته، شاعری میان‏مایه و رمان‏نویس و داستان کوتاه‏نویسی خوب و‌ گاه عالی بود. ارنبورگ تنها نویسنده شوروی زمان خویش بود که درباره زندگی و فرهنگ غرب، آگاهی وسیعی داشت و با ادراک عمیق و لحن انتقادآمیز درباره آن بحث می‌‏کرد. مقاله‏های بی‏شمار وی پیوسته مورد پسند عامه مردم قرار داشت و در مقاومت مردم شوروی در برابر ارتش آلمان در جریان جنگ جهانی دوم از نفوذ فراوانی برخوردار بود. ارنبورگ در وصف و صراحت بیان، استادی و نیرومندی خاصی دارد. مجموع آثارش که حاکی از احساس پرشور برادری و هم‏بستگی افراد بشر با یک‏دیگر و نمودار ادبیات زمان جنگ است، در خارج از روسیه نیز محبوبیت عام یافته و به زبان‏های بسیاری ترجمه شده است. از ارنبورگ آثار متعددی به‏جای مانده است که «راه‏های اروپا»، «اندیشه‏هایی درباره آینده»، «حکایات جنگی»، «صلح»، «توفان» و «رویدادهای زمین» از آن جمله‏اند. هم‏چنین «ماجراهای شگفت‏انگیز ژولیو ژورنیتو» را که هجو غرب است را بهترین کار او می‌‏دانند. ایلیا ارنبورگ سرانجام در31 اوت 1967م در سن هفتاد و شش سالگی درگذشت.

ساخت اولين قرص شيميايي آسپرين (1900م)

اولين قرص شيميايى و دارويى مُسكِّن توسط يك داروساز با تجربه آلماني به نام فليكس هوفمان اختراع شد كه بعدها با نام آسپرين شهرت يافت. فليكس هوفمان كه تحصيلات خود را در رشته شيمي به پايان رسانيده بود و يك كارگاه بزرگ داروسازي داشت، اين قرص را در 27 ژانويه 1900م براي تسكين دردهاي كوچك و عوارض ساده درست كرد. مصرف آسپرين در سال‏هاي بعد به دليل خواص ضد درد و ضد التهاب آن بسيار فراوان شد و همگان از آن استفاده مي‏كردند. اما طي تحقيقات اخير، اثرات سوء آن نيز مورد توجه قرار گرفته و استفاده از آن توصيه نمي‏شود.