شكست سپاه "محمدعلي شاه" به فرماندهي "كلنل لياخوف" از مشروطه طلبان (1288 ش)

در پي اعمال مستبدانه محمدعلي شاه قاجار و سركوب آزادي خواهان، تعدادي از مشروطه طلبان به فكر فتح تهران و سرنگوني شاه افتادند. از اين رو به سمت پايتخت به راه افتادند و وارد شهر شدند. پس از آن كه نيروهاي محمدعلي شاه، در نبردهاي مختلف از قواي مشروطه شكست خوردند، سرانجام درگيري نهايي در تهران روي داد و مشروطه‏طلبان به راحتي تهران را تسخير كردند. با ورود مشروطه‏طلبان و آزادي‏خواهان به تهران، محمدعلي شاه قاجار كه خود را در برابر آنان ناتوان ديد به سفارت روسيه پناهنده گرديد. پس از آن، لياخوف روسي فرمانده قزاقان نيز خود را به سپهدار اعظم، فاتح تهران تسليم كرد و شمشير خود را از كمر باز كرده، به عنوان تسليم در مقابل وي بر زمين نهاد. ساعت چهار بعدازظهر همان روز، جلسه مهمي شامل پانصد تن از نمايندگان مجلس، بزرگان پايتخت و آزادي‏خواهان معروف در بهارستان منعقد شد. اين مجلس تاريخي كه تحت عنوان مجلس عالي فوق العاده انعقاد يافت، محمدعلي شاه را كه به سفارت روس پناه برده بود، از سلطنت عزل كرد و پسر دوازده ساله او، احمد ميرزا وليعهد را به سمت شاهنشاهي ايران اعلام نمود.
 

ضد حمله ايران عليه عراق موسوم به عمليات رمضان - كربلاي 4 در بغداد (1361 ش)

هفتمين اجلاس سران كشورهاي غيرمتعهد قرار بود در بغداد تشكيل شود و اين كشور ميزبان سران اين جنبش در بغداد در اوايل دهه 1360 ش (1980 م) باشد. در اين ميان عراق به شدت مي‏كوشيد با آماده كردن تاسيسات و تهيه زودرس پيش‏نويس بيانيه اجلاس، كشورهاي عضو را در مقابل يك عمل انجام شده قرار داده، با يك وجهه بين‏المللي موثر، عنوان متجاوز را از خود دور سازد. اما جمهوري اسلامي ايران با محل اجلاس مخالفت نمود و تلاش‏هاي وسيعي را جهت عدم برگزاري اجلاس در بغداد به انجام رساند زيرا شخصي همانند صدام حسين را كه به اصول عدم تعهد پايبند نبود، شايستگي رياست جنبش را نداشت. در اين ميان امنيت بغداد به عنوان محل تشكيل اجلاس هفتم سران مورد بحث قرار گرفت تا اينكه با عمليات نظامي ايران عليه عراق موسوم به عمليات رمضان - كربلاي 4 در 22 تيرماه 1361 ش برابر با 13 ژوئيه 1982 م و بمبارانِ بغداد توسط تيزپروازان نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، فشاهاري جديدي بر بغداد وارد آمد و اعضاي جنبش نسبت به امنيت پايتخت عراق مردد شدند. اين فشار سرانجام بدين جا انجاميد كه سران عراق در مرداد آن سال، از ميزباني اجلاس سران انصراف داده و هند به عنوان ميزبان جديد كنفرانس معرفي شد.

رحلت فقيه جليل و عالم بزرگوار، آيت اللَّه "سيدمحمد وحيدي شبستري" (1379 ش)

آيت اللَّه سيد محمد وحيدي شبستري در سال 1295 ش (1335 ق) در شهرستان شبستر در استان آذربايجان شرقي و در بيت علم و تقوا زاده شد. وي پس از پشت سر گذاشتن دروس مقدماتي و دوره سطح، در 18 سالگي راهي قم شد و همزمان با فراگيري سطوح عاليه، دروس فلسفه، كلام و عرفان را از حضرات آيات شيخ مهدي مازندراني و ميرزا محمدعلي شاه آبادي فرا گرفت. آيت اللَّه وحيدي پس از فراغت از سطوح، يكسره به درس خارج فقه و اصول آيت اللَّه سيد محمدحجت كوه كمره‏اي حاضر شد و به مدت هشت سال از درس ايشان بهره‏هاي فراواني برد. وي سپس بنا به دعوت مكرر مردم زادگاهش و دستور آيت اللَّه حجت به شبستر بازگشت و نزديك به ده سال در آن سامان به خدمات بزرگ علمي و ديني پرداخت. آيت اللَّه وحيدي در 37 سالگي به قم بازگشت و به تدريس خارج فقه و اصول و نيز شركت در درس آيت اللَّه بروجردي مشغول شد. معظم له كه از آيت اللَّه حجت و سيد ابوالحسن اصفهاني اجازه اجتهاد داشت، در نشر مذهب اهل بيت (ع) در استان‏هاي آذربايجان غربي و كردستان، كوششِ بسيار مي‏نمود و علاوه بر تاسيس مساجد و حسينيه‏هاي فراوان در اين دو استان، مبلغان بسياري به آن سامان مي‏فرستاد. آيت اللَّه وحيدي با آغاز نهضت اسلامي، همگام با ديگر مراجع تقليد به سخنراني و صدور اعلاميه و پيام‏هاي متعدد پرداخت و نقش مثبتي ايفا نمود. از اين فقيه فرزانه آثار متعددي بر جاي مانده كه حاشيه بر عروةُ الوثقي، حاكميت پيرامون خاتميت و رفع شبهات، پنجاه مجلس و شرح وسيلةُ النجاة، از آن جمله‏اند. سرانجام آن فقيه بزرگوار در 22 تيرماه 1379 ش برابر با دهم ربيع الثاني 1421 ق در 84 سالگي دار فاني را وداع گفت و در مسجد بالاسر حضرت معصومه(س) مدفون شد.
 

انقراض سلسله‏ ی سامانيان توسط ايلك خان(389 ق)

بر اثر نفوذ بيش از حد غلامان تُرك در دربار سامانيان و دخالت آنان در تمام امور، حاكميتِ اين سلسله رو به انحطاط نهاد. پادشاهان ساماني در دوره‏ي اقتدار خود به آباداني شهرهاي قلمرو خود پرداختند. آن‏ها به ويژه به گسترش علم و ادب و تكريم عالمان، اديبان و شعرا توجه‏ي زيادي داشتند، به گونه‏اي كه مراكز علمي متعددي در شهرهاي مختلف آسياي مركزي و خراسان در شمال شرقي ايران تاسيس كردند. سرانجام اين سلسله پس از 128 سال حكومت بر خراسان، ماوراء النهر و بخشي ازمناطق مركزي ايران، توسط ايلك خان كه از غلامان ترك و صاحب نفوذ بود،منقرض گرديد. همزمان با اضمحلال سامانيان، خاندان آل بويه و سلسله‏اي از تركان به نام غزنويان در ايران قدرت يافتند.

آتش‏سوزي بزرگ شهر رُم پايتخت امپراتوري روم (64م)

نرون امپراتور خون‏ريز و سفاك روم كه در 17 سالگي موجب قتل پدرخوانده‏اش شد، به مدت 14 سال بر مسند امپراتوري تكيه زد. حكومت وي با وعده‏هاي طلايى آغاز شد اما از آنجا كه مردي ضعيف‏النفس و تحت تاثير اطرافيان بود به ديكتاتوري روي آورد. از حوادث مهم تاريخ حكومت نرون، وقوع آتش‏سوزي در شهر رم بود كه به دستور وي در تاريخ 13 ژوئيه سال 64م انجام گرفت. از آن جا كه بسياري از بناها در آن زمان از چوب بود، در مدت كوتاهي، قسمت اعظم شهر باستاني رُم، در كام آتش فرو رفت و عده زيادي از اهالي اين شهر بزرگ كشته شدند. اين آتش‏سوزي همه شهر را فرا گرفت و مدت 6 روز ادامه داشت به طوري كه از 14 محله شهر فقط 4 محله باقي ماند. اين آتش سوزي بهانه مناسبي به نرون امپراتور خون‏ريز روم داد تا با متهم كردن مسيحيان به دست داشتن در ايجاد حريق رُم، بيش از يك‏صد هزارتن از آن‏ها را قتل عام كند. ديكتاتور روم سپس طرح شهر جديدي بر خاكسترهاي شهر سوخته، ريخت اما چهار سال بعد از آن در 8 اوت سال 68م در پي قيام مردمي مجبور به خودكشي گرديد.

پايان سفر تاريخي، علمي و تحقيقاتي "جِيمز كوك" درياسالار انگليسي (1771م)

سفر تاريخي جِيمز كوك دريا سالار معروف انگليسي به نيم كره جنوبي زمين، از 26 ژوئيه سال 1768م آغاز شده بود و سه سال به طول انجاميد. اين سفر در 13 ژوئيه 1771م پايان يافت و در جريان آن، يك تيم از دانشمندان علوم طبيعي براي بررسي گياهان، جانوران و ساكنين نيم كره جنوبي و يك تيم براي رَصد سياره زهره شركت داشتند.