حمله تاريخي آزادي خواهان و مشروطه طلبان براي تصرف تهران (1288ش)
با مرگ مظفرالدين شاه و روي كار آمدن فرزندش، محمدعلي شاه، وي علي رغم امضاي فرمان مشروطه، از همان ابتداي امر با آن مخالفت ميورزيد و به بهانههاي مختلف درصدد از بين بردن آن بود. سرانجام وي به بهانه ترور ناموفق خود، مجلس شوراي ملي را در دوم تيرماه 1287 ش به توپ بست و مجاهدان و مشروطه خواهان را سركوب نمود. اين عمل شورشهاي متعددي را در شهرهاي گوناگون كشور برانگيخت و سرانجام مجاهدان تصميم به فتح تهران و خلع محمد علي شاه از قدرت گرفتند. نخستين جنبشي كه براي فتح تهران و بركناري محمدعلي شاه قاجار به عمل آمد از ناحيه محمد ولي خان تنكابني سپهدار اعظم و ياران او بود. سردار اسعد بختياري و معروف به صمصام السلطنه نيز پس از چندي به او ملحق شده و پس از مقداري درگيري با قواي دولتي، وارد تهران شدند. در تهران نيز مقداري زد و خورد روي داد و محمدعلي شاه كه خود را در برابر آزادي خواهان و مشروطهطلبان ناتوان ميديد به سفارت روس پناهنده شد. در همان روز با حضور فاتحان و نمايندگان مجلس جلسهاي فوق العاده در بهارستان منعقد شد و پس از خلع محمدعلي شاه از سلطنت، احمد ميرزاي وليعهد را در 12 سالگي به شاهي برگزيدند.
درگذشت "شيخ فخرالدين ابراهيم بن شهريار عراقي همداني"، شاعر بزرگ ايراني(688 ق)
شيخ فخرالدين عراقي در 18 سالگي به هند رفت و در خدمت مشايخ بزرگ آن سامان، سير و سلوك را برگزيد. پس از چند سال، در قونيه به مجلس شيخ صدرالدين قونوي راه يافت و كتاب لمعات را نگاشت. عراقي در اواخر عمر به مصر و شام سفر كرد و در همان جا درگذشت و در جوار قبر محي الدين ابن عربي در دمشق مدفون گرديد. كلام عراقي، ساده، استوار و استادانه است. در غزلها، تركيبات و ترجيعهاي وي، شور و شوقي بيمانند كه نشانهي التهاب دروني اوست ديده ميشود. اين شوق، گاه با تامّل در معارف و حقايق عرفاني همراه و گاه با توصيفات بديع و كم سابقهاي از حالات سالكان و واصلان، آميخته است.
رحلت فقيه و اصولي بزرگ آيتاللَّه "ملاحسين بن محمد بن جعفر فشاركي" (1353 ق)
آخوند ملامحمد حسين فشاركي از علماي بزرگ شيعه، فقيه، متكلم، رجالي، اصولي و اديب در سال 1266 ق در اصفهان به دنيا آمد. وي در اصفهان از شاگردان برادر خود، ملامحمدباقر فشاركي و نيز حاج شيخ محمدباقر مسجدشاهي و در نجف از شاگردان ميرزا حبيب اللَّه رشتي و شيخ زينالعابدين مازندراني بود. او از اساتيد روايتي آيتاللَّه مرعشي نجفي است. حاشيهي رسايل و حاشيهي طهارت شيخ انصاري از تاليفات اوست. وفاتش در اصفهان روي داد.
تولد "هنري بِسْمِر" مهندس و مخترع انگليسي (1813م)
هنري بِسمِر، صنعتگر انگليسي در 11 ژوئيه 1813م در اين كشور به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در رشته مهندسي به پايان برد و بعدها براي توسعه توليدات آهن و فولاد و چُدن، كورههاي بلند ذوب فلزات را اختراع نمود. بسمر توانست به وسيله كوره مخصوص كه با جريان هوا كار ميكرد و آهن ناخالص مذاب را بدون كربن مينمود، فولاد عالي به دست آورد. از اين رو، اين كوره به اسم او، به نام كوره بسمر معروف است. وي با اين اختراع، اساس صنايع انگلستان و جهان را دگرگون ساخت و تحولات شگرفي در اين عرصه ايجاد كرد. بسمر در سال 1859، مراكز تهيه فولاد و آهنْ ايجاد نمود و به ساخت اسلحه و ريل راه آهن پرداخت كه اين كارخانه، هنوز نيز فعال است. هنري بسمر سرانجام در 28 فوريه 1898م در 85 درگذشت. (ر.ك: 24 ژوئن)
فتح شهر بيت المقدس توسط مسلمانان در جريان جنگ های صليبی (1244م)
جنگ های صليبي كه از اواخر قرن يازدهم ميلادي از جانب اروپاييان بر مسلمانان تحميل شد داراي چندين مرحله بود و اشغال سرزمينهاي شرق و به ويژه تسلط بر منطقه بيتالمقدس و آزادي عمل مسيحيان در آن منطقه را دنبال ميكرد. ششمين مرحله از جنگهاي صليبي را نميتوان از ديدگاه نظامي، جنگ ناميد چرا كه پس از هجوم امپراتور آلمان براي تصرف بيتالمقدس، حاكم مصر و فلسطين دريافت كه توانايى مقاومت در برابر وي را ندارد. از سوي ديگر، امپراتور آلمان براي استردادِ بدون خونريزي بيتالمقدس حركت كرده بود. در نهايت، در پي مذاكرات صلح نمايندگان دو طرف قرار شد شهرهاي بيتالمقدس و بيت اللحم و مناطق ديگر به قلمرو صليبيان بپيوندند ولي مسجدالاقصي و قبَّة الصَّخْره در اختيار مسلمانان باقي بماند. در اين زمان، فروپاشي خوارزمشاهيان در ايران و هرج و مرجهاي داخل سرزمينهاي اسلامي و نيز عدم وجود دولت قدرتمند اسلامي باعث شد تا فرصتطلبان صليبي به تسخير كامل بيتالمقدس فكر كنند. در اين ميان، درگيريهاي پراكنده مسلمانان و مسيحيان در شهرهاي مختلف فلسطين، بيشتر با پيروزي مسلمانان همراه بود. همچنين بروز ضعف مسيحيان و ظهور توانمندي مسلمانان باعث شد تا حاكم مصر با سپاهي گران به جانب بيتالمقدس حركت نموده و در يازده ژوئيه 1244م به فتح آنجا دست يابد و بيتالمقدس را براي هميشه از چنگ متجاوزان صليبي به درآورد.
روز جهانی جمعيت (1989م)
شواهد تاريخي نشان ميدهد كه تا قبل از سال 1800م جمعيت جهان به سرعت افزايش مييافت. جمعيت جهان در سال 1804م تنها يك ميليارد نفر بود. پس از 123 سال، اين جمعيت دو برابر شد و 60 سال بعد يعني در سال 1987م به پنج ميليارد نفر رسيد. اكنون پس از گذشت چند سال، جمعيت كره زمين از مرز شش ميليارد نفر گذشته است و چنانچه متوسط افزايش جمعيت جهان را سالانه فقط دو درصد فرض كنيم، در حدود يك قرن آينده يعني سال 2100م با جمعيت 48 ميليارد نفري روبرو خواهيم شد كه تصور آن هم، كره زمين را به لرزه در ميآورد. از اين رو در ژوئن 1989م، مجمع كنترل برنامه توسعه ملل، روز يازدهم ژوئيه (مطابق با 21 تيرماه) را به عنوان روز جهاني جمعيت اعلام كرد تا جمعيت بيش از شش ميلياردي جهان، اين روز را گرامي بدارند و افكار عمومي جهان را به خطر افزايش جمعيت و تدابير و برنامههاي توسعه و نياز به حل مشكلات ناشي از افزايش جمعيت جهان، جلب كنند.