درگذشت "بديع الزمان همداني" اديب بزرگ مسلمان(378 ق)

احمدبن حسين بن يحيى‏بن سعيدبن بشر همداني از اكابر ادباي اسلام و شيعه است. كلمات او در نهايت فصاحت و بلاغت است و در قوه‏ي حافظه و بديهه گويى بسيار كم نظير و عجيب بود. همداني در نظم و نثر عربي بسيار ماهر و از مصاحبان صاحب بن عبّاد، عالم بزرگ اسلامي است. كتاب مقامات او كه معروف به مقامات بديع‏الزمان است مشهور مي‏باشد. وي داراي ديوان شعري هم بود و رسائل و مكاتيب او نيز در رسائل بديع الزمان جمع شده است. كتاب امالي را هم به او نسبت دادند. در روز جمعه يازده جمادي الاخر سال 378 يا 398 وفات يافته است. مي‏گويند بديع الزمان همداني در قبر به هوش آمد و صداي وي به گوش اهالي رسيد. بعد از نبش قبر ديدند دست بر ريش دارد و از هول قبر جان داده است.

تولد "ابن‏اثير" مورخ اسلامي(555 ق)

ابوالحسن علي بن ابي الكرم شيباني معروف به ابن اثير در موصل به دنيا آمد. در خدمت پدر و ديگر بزرگان، علوم مختلف را تحصيل كرد و در حفظ حديث و فروع آن به استادي دست يافت. كامل التواريخ و الجامع الكبير في علم البيان از تاليفات اوست.

قتل "نادرشاه افشار" در فتح آباد قوچان(1160 ق)

هرچند نادر ثروت فراواني از طريق جنگ‏هاي پياپي نصيب ايران كرده بود ولي حرصِ جمع آوري مال باعث شد كه ماموران مالياتي وي بر مردم سخت‏گيري كنند. همچنين چون نادرشاه در پي محو نام و نشان خاندان صفوي و برانداختن مذهب تشيع و ترويج تسنن بود، مردم دل خوشي از او نداشتند. در اوايل 1160 ق كه مردم سيستان عليه نادر شورش كردند، برادرزاده‏ي خود عليقلي خان راجهت دفع شورش به سيستان فرستاد، ولي عليقلي با شورشيان همدست شد. نادر كه در آن زمان درمشهد به سر مي‏برد قصد عزيمت به سيستان را داشت ولي چون نسبت به سرداران ايراني و قزلباش خود بدگمان شده بود، مي‏خواست تا با كمك سرداران افغاني، آنان را از سر راه بردارد. سرداران قزلباش پس از اطلاع از اين نقشه به تحريك عليقلي به سراپرده‏ي نادر حمله كردند و او را در شصت سالگي در نزديكي قوچان به قتل رساندند.

 

آغاز استفاده از "حق وتو" در سازمان ملل متحد(1946م)

يك سال پس از تأسيس سازمان ملل متحد، با مخالفت نماينده شوروي در سازمان ملل با يكي از پيشنهادهاي شوراي امنيت، براي اولين بار، در شانزدهم فوريه 1946م حق وتو، مورد استفاده قرار گرفت. اين حق تنها منحصر به پنج عضو دائمي اين شورا يعني امريكا، روسيه، انگلستان، فرانسه و چين است. طرح اصلي حق وتو در كنفرانس يالتا در سال 1945م توسط انگليس، امريكا و شوروي به تصويب رسيد و بعدها در منشور سازمان ملل متحد، گنجانده شد. از آن زمان تاكنون، اعتراض‏هاي متعددي از جانب كشورهاي جهان به حق وتو، انجام شده است، اين كشورها، حق وتو را كه به پنج عضو دائم شوراي امنيت اجازه مي‏دهد به خاطر منافع خود در مقابل تصميمات شوراي امنيت و يا سازمان ملل بايستند، مخالف اصول دموكراسي و برابري كشورها در سطح جهاني مي‏دانند.

مرگ "جِيمز رابينسون" مورخ و فيلسوف امريكايي (1936م)

جِيمز هاروي رابينسون، فيلسوف و مورخ امريكايى در 29 ژوئن 1863م به دنيا آمد. وي پس از گذراندن دوران تحصيل، از 29 سالگي به عنوان استاد تاريخ دانشگاه كلمبيا مشغول به تدريس شد و 27 سال در اين شغل خدمت كرد. رابينسون، تاريخ را وسيله‏اي براي درك و فهم مجموع زندگي مي‏دانست و تاريخ يك ملت را تنها فصلي از تاريخ و داستان جهان مي‏شمرد. او ضمن اشاره به گذشته تاريخ بشري و آينده قابل پيش‏بيني با توجه به امكانات موجود، مسئله خودبيني و برتري يك ملت را امري سخيف و خنده‏دار مي‏خوانْد و به طور كلي و به صورت طبيعي، خودبزرگ‏بيني و برترانديشي فرد را نيز مضحك مي‏پنداشت. از ديدگاه فلسفي، رابينسون معقتد بود كه وحدت قومي سرانجام به وحدت جهاني مي‏انجامد. به سخن ديگر، قدرت فلسفي او در پيوسته و واحدْ ديدنِ زندگي تبلور پيدا مي‏نمود. از رابينسون آثار متعددي بر جاي مانده كه مقدمه‏اي بر تاريخ اروپاي غربي، بشري كردن دانش و آزمايش تمدن از آن جمله است. جِيمز هراوي رابينسون سرانجام در شانزدهم فوريه 1936م در هفتادوسه سالگي درگذشت.