بازگشت پيروزمندانه "امام خميني"(ره) به ميهن اسلامي پس از سالها تبعيد و دوري از وطن و آغاز دهه فجر (1357ش)
در 12 بهمن 1357 حضرت امام خميني پس از نزديك به 15 سال دوري و تبعيد از وطن، در ميان استقبال پرشور مردم قدم به خاك ايران اسلامي گذاشت و بزرگترين استقبال تاريخ در تهران شكل گرفت. استقبال گسترده مردم آگاه و بيدار ايران از امام، چنان بينظير بود كه ميتوان گفت در هيچ دورهاي از تاريخ معاصر، مردم، از يك شخصيت محبوب خود، اين چنين استقبال نكردهاند. امام، پس از يك سخنراني كوتاه تشكرآميز در فرودگاه، براي اداي احترام به شهيدان انقلاب اسلامي به مرقد آنها در بهشت زهرا رفتند. در مسير بهشت زهرا، دريايي از انسانها موج ميزد و اتومبيل با كندي ميتوانست حركت كند. ساعتها طول كشيد تا اين فاصله طي شد. اتومبيل حامل امام را دهها موتور سوار حفاظت ميكرد. برسقف اتومبيل حاملِ حضرت امام، جوانان عضو كميته استقبال قرار داشتند و از مردم درخواست ميكردند كه راه را باز نمايند. صدها خبرنگار و عكاس، از اين مراسم عكس ميگرفتند تا هر چه زودتر، اين حادثه تاريخي را مخابره نمايند. جمعيت استقبالكننده در طول 33 كيلومتر از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا را بين 5 تا 8 ميليون نفر يعني بيش از جمعيت آن روز تهران تخمين زدند. صدها هزار نفر از شهرهاي مختلف كشور به تهران آمده بودند تا در اين مراسم باشكوه شركت نمايند. ورود اتومبيل حامل امام، با آن جمعيت انبوه امكانپذير نبود لذا از هلي كوپتر استفاده شد. امام در بهشت زهرا، در جايي كه هزاران شهيد گلگون كفن انقلاب آرميده بودند و در ميان انبوه جمعيت سخنان مهمي ايراد فرمودند. ايشان در اين سخنراني كه يكي از پرجمعيتترين اجتماعات تاريخ بود، غيرقانوني بودن رژيم سلطنت پهلوي را با استدلال مطرح و خطوط آينده انقلاب و دولت اسلامي را ترسيم نمودند.
رحلت محقق كبير و فقيه شهير "ميرزا محمد حسين ناييني" مرجع و زعيم حوزه و مجاهد دوران مشروطه(1355 ق)
آيت اللَّه ميرزا محمدحسين ناييني در سال 1277 ق در شهر نايين به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايى حوزوي خود را در زادگاه خويش گذراند و در هفده سالگي به شهر اصفهان هجرت كرد و سپس در سال 1303 ق به عراق رفت. ميرزاي ناييني در آغاز ورود به عتبات، پس از زيارت بارگاه ملكوتي امام علي(ع) راهي سامرا شد و در محضر درس مرجع كبير و فقيه جليل، ميرزا محمدحسن شيرازي حاضر گرديد. او همچنين در درس آيات عظام سيدمحمد طباطبايى فشاركي و سيداسماعيل صدر حضور يافت و در نجف به حلقهي درس ملاحسينقلي همداني پيوست. پس از مدتي، ميرزاي ناييني در كنار تدريس، در جلسهي علمي آخوند خراساني حاضر شد و از محرمان اسرار وي گرديد. ميرزا با مقام والاي علمي، سياسي و معنوي خود، شاگردان فاضل و آگاهي را به عالم اسلام عرضه كرد كه از آن جمله حضرات آيات: سيدمحسن طباطبايى حكيم، سيدجمالالدين گلپايگاني، سيدمحمد حجت كوه كمرهاي، سيدمحمدهادي ميلاني، شيخ محمدتقي آملي، سيدابوالقاسم خويى، علامهي طباطبايى، ميرزا هاشم آملي و دهها تن ديگر، از پرورش يافتگان درس مكتب اين عالم برجسته ميباشند. ايشان همچنين با حضور خود، نهضت مردمي مشروطه در ايران را تاييدكرد. آيت اللَّه ناييني كتاب "تَنبيهُ الاُمّه" را در بحران انقلاب مشروطه در سال 1327 ق به زبان فارسي نوشت و از سوي آيت اللَّه مازندراني و آيت اللَّه آخوند خراساني مورد تاييد قرار گرفت. اين كتاب دربارهي انواع استبداد و حكومتهاي خودكامهي شاهان مستبد و همچنين وظايف علما و فقها در قبال دين و اوضاع ايران در دوران قاجاريه نگاشته شده است. سرانجام ميرزا محمدحسين ناييني پس از عمري تلاش و خدمت، در 26 جمادي الاولي سال 1355 ق در 78 سالگي به جوار رحمت ايزدي پيوست و پس از تشييعي باشكوه و اقامهي نماز توسط آيتاللَّه سيدابوالحسن اصفهاني، در كنار حرم مطهر حضرت علي(ع) به خاك سپرده شد.
وقوع جنگ خونبار "روتر" بين فرانسه با پروس، اتريش و سوئد (1814م)
نبرد خونين روتير در محلي به همين نام در نزديك رود "اوب" ميان نيروهاي متحد شامل كشورهاي پروس، اتريش و سوئد در برابر ارتش فرانسه به رهبري ناپلئون بُناپارت اتفاق افتاد. در اين جنگ كه در اول فوريه 1814م نيروهاي فرانسه چهل هزار تن و قواي متحد چهار برابر بودند، سربازان فرانسه به دليل نداشتن روحيه و نيز نابرابري نيروهايطرفين، نتوانستند در برابر نيروهاي مجهّز و تازه نفس متحدين مقاومت كنند. بنابراين اين جنگ با شكست ناپلئون پايان پذيرفت.