ورود سپاه روسيه به ايران در جريان جنگ جهاني اول (1293ش)
هنوز مدتي از تاجگذاري احمدشاه قاجار نگذشته بود كه جنگ جهاني اول آغاز شد. در اين جنگ، دولتهاي روسيه، انگلستان و فرانسه با دولتهاي آلمان، اتريش، مجارستان و ايتاليا به نبرد برخاستند و پس از مدتي حكومت عثماني نيز اتّحاد خويش را با آلمان اعلام كرد و عملاً وارد جنگ گرديد. طرفين جنگ تلاش زيادي به عمل آوردند تا در دولت ايران نفوذ كرده و آن را به نفع خويش وارد كارزار نمايند و از منطقه سوقالجيشي ايران، ضربه سهمگيني به دشمن خود وارد كنند. در اين زمان، مستوفيالممالك، رياست دولت را در اختيار داشت. وي گرچه بيطرفي ايران را در جنگ اعلام نمود، اما هيچ كدام از طرفين جنگ، اعتنايي به اين امر نكرده و وارد خاك ايران شدند. انگلستان از جنوب و روسيه از شمال كشور متجاوزانه وارد ايران شدند و منطقه وسيعي را در اشغال خويش قرار دادند. روسيه پس از هجوم به ايران، به جنگ با نيروهاي عثماني كه در آذربايجان به خاك ايران تجاوز كرده بودند پرداخت و هر دو اشغالگر به جان هم افتادند تا اينكه نيروهاي امپراتوري عثماني شكست خوردند. حاكميت ايران در اين زمان به ضعيفترين درجه رسيد و اوضاع سياسي و اقتصادي كشور به شدت پريشان و بحرانزده بود. اشغال قسمت شمالي ايران از سوي دولت تزار روس به مدت سه سال طول كشيد. در نهايت در سال 1296 شمسي (1917 ميلادي) انقلاب كمونيستي روسيه به وقوع پيوست و نيروهاي روسي به دليل اوضاع پريشان داخلي روسيه، شمال ايران را تخليه كردند.
بستن فرودگاه مهرآباد به دستور "بختيار" براي جلوگيري از ورود امام به ايران (1357ش)
وقتي كه خبر بازگشت حضرت امام خميني(ره) به كشور قوت گرفت، دولت بختيار، براي جلوگيري از ورود امام، به كليه شركتهاي هواپيمايي بين المللي اعلام كرد كه به تهران پرواز نكنند. علاوه بر اين به دستور بختيار، تعداد زيادي تانك و زرهپوش در فرودگاه مهرآباد تهران مستقر شدند تا از ورود امام به ميهن اسلامي جلوگيري نمايند. همچنين كليه فرودگاههاي كشور براي سه روز بسته اعلام شد و در نتيجه، نزديكان امام اعلام كردند، به مناسبت بسته بودن فرودگاهها، سفر امام به تهران، دو روز به تعويق افتاد. عكسالعمل مردم در برابر اين عمل بختيار به حدي شديد بود كه دستور بختيار در ظرف چند روز لغو شد.
ارايه لايحه عوام فريبانه انحلال ساواك توسط بختيار به مجلس در اوج انقلاب اسلامي (1357 ش)
بختيار كه خود را مرغ طوفان و ناجي ايران معرفي ميكرد و كوشيد با تمهيدات سادهانديشانه خود طوفان انقلاب اسلامي را متوقف كند بنابراين از يك سو با ارايه لايحه عوام فريبانه «انحلال ساواك» تلاش كرد توجه مردم را به خود جلب كند و از سوي ديگر وقتي از خبر بازگشت حضرت امام خميني(ره) به كشور مطلع شد، سعي خود را براي عدم مراجعت حضرت امام(ره) به كشور به كار بست.
درگذشت استاد "حسن هريسي" خوشنويس معاصر (1362 ش)
استاد حسن هَريسي در سال 1282 ش در تبريز به دنيا آمد. از دوازده سالگي به مدرسه طالبيه آن شهر رفت و پس از فراگيري قرآن، گلستان سعدي، صرف، نحو، منطق و فقه و اصول، به خوشنويسي روي آورد و خط نستعليق و نسخ را در محضر استادان شهر آموخت. استاد هريسي از 25 سالگي خدمات فرهنگي خود را به عنوان معلم خوشنويسي در مدارس تبريز آغاز كرد و از 1347 در خانه فرهنگ تبريز به آموزش خوشنويسي پرداخت. علاوه بر كتابچهها و جزوات رسمالخط، از استاد هريسي كتابت سه نسخه قرآن، سه نسخه مفاتيحالجنان، مُنتهيالامال، معراجُ السّعاده، صحيفه سجاديه و ده جلد نهجالبلاغه به يادگار مانده است. وي علاوه بر خوشنويسي، طراحي سرفصل كتابها را نيز انجام ميداد كه صفحات اول كتابت قرآن، از آن نمونه است. استاد هريسي سرانجام در هشتاد سالگي براثر سكته مغزي در تبريز در گذشت.
رحلت علامه "سيدمحمد مولانا" عالم و مؤلف(1363 ق)
حاج سيد محمد مولانا از علماي تبريز، در ابتدا، مقدمات و ادبيات متداول را در تبريز خواند و در 19 سالگي راهي عتبات گرديد. در نجف به درس شيخ الشريعهي اصفهاني، فاضل شربياني و ديگر بزرگان راه يافت و به درجهي اجتهاد رسيد. در 1321 ق به تبريز برگشت و به تدريس و تاليف پرداخت. مِصباحُ الوَسايل في شرحِ الرَّسايِل و حاشيهي فُصول از كتب اوست.
حفر اولين چاه نفت جهان در ايالت پنسيلوانياي امريكا (1859م)
تا قبل از حفر نخستين چاه نفتي به كمك وسايل جديد حفاري، اين ماده مهم فقط از چشمههاي سطحي نفت، يا چاههاي كم عمق كه به وسيله دستْ حفر ميشد استخراج ميگرديد و موارد استفاده از نفت خام نيز محدود بود. با اين حال در 24 ژانويه سال 1859م براي اولين بار يك چاه كه به منظور استخراج نفت حفر شده بود، به طور محدود به نفت رسيد و بدين ترتيب براي نخستين بار در تاريخ، اين ماده حياتي از اعماق زمين بيرون آورده شد. اين چاه توسط "ادوين لورنتين دريك" در ايالت پنسيلوانياي امريكا حفر گرديد. اما در واقع، آغاز عصر نفت از روز 27 اوت 1859م است كه پس از حفر يك چاه عميق 230 متري، انسان به نفت دست يافت. كشف نفت به عنوان مهمترين كشف نيمه دوم قرن نوزدهم، تاثير شگرفي در توسعه صنايع و وسايل حمل و نقل برجاي گذاشت و در سالهاي بعد، به يكي از مهمترين منابع انرژي تبديل شد كه حتي بر سياستهاي جهاني نيز تاثير مينهاد. دكل و ساير آلات حفاري مربوط به اين چاه هنوز به عنوان سمبلي از پيدايش صنعت نفت در جهان، در موزهاي درنگهداري ميشود.