آغاز صدور گاز ايران به شوروي (1349 ش)

پس از استخراج نفت در سال1287 هجری شمسی در مسجد سلیمان گاز اجبارا همراه نفت در محل سوزانده میشد. تدریجا که منابع نفت یکی پس از دیگری احداث میشد استفاده از گاز طبیعی برای تامین سوخت و محرکه های کمپرسورها و مولد های برق مصارف خانگی منازل سازمانی در جنوب مورد توجه قرار گرفت. تا انکه مساله توافق کلی در زمینه توسعه همکاری های اقتصادی بین ایران و شوروی سابق پیش آمد که در سال 1344پروتکل همکاریهای 2 کشور به امضا رسید واز همین تاریخ بود که به لحاظ متمرکز کردن کلیه فعالیت های وابسته به صنعت گاز شرکت ملی گاز ایران تاسیس شد . شركت ملي گاز ايران بعنوان يكي از چهار شركت اصلي وابسته به وزارت نفت با سرمايه اوليه 25 ميليارد ريال در سال 1344 هجري شمسي مطابق 1965 ميلادي تاسيس گرديد اين شركت از آغاز كار متناسب با رشد و توسعه اقتصادي - اجتماعي كشور و بهره گيري از گاز طبيعي به عنوان يكي از منابع مهم در تامين سوخت و توليد انرژي و تحصيل بخشي از ارز مورد نياز تدريجاً به قابليتها ، توانمنديها و امكانات توليد خود ( گاز طبيعي ) افزوده است. در سال 1344 بر اساس توافق كلي در زمينه توسعه همكاريهاي متقابل ايران و اتحاد جماهير شوروي با امضاي پروتكلي با زمينه صدور گاز ايران, باني تاسيس شركت ملي گاز ايران در همان سال شد كه متعاقب آن قرارداد احداث خط لوله سراسري اول و پالايشگاه بيدبلند نيز آغاز گرديد و در همين راستا بهره برداري از كارخانه لوله سازي اهواز در سال 1346 آغاز شد. شروع قرارداد صدور گاز به شوروي از سال 1349 آغاز مي گردد اما در سالهاي قبل از انقلاب اسلامي استفاده از گاز طبيعي در بخش خانگي و تجاري و حتي صنايع بسيار محدود بوده و مجموع مشتركين اين شركت به بيش از 50 هزار مورد نمي رسيده است.

واكنش امام خميني(ره) نسبت به طرح "فهد" درباره صلح فلسطين و اسرائيل(1360ش)

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و پس از امضاي قرار داد كمپ ديويد بين دولت مصر و رژيم غاصب اسرائيل با ميانجي‏گري آمريكا، رژيم‏هاي خود فروخته منطقه هر كدام به نوعي راه رژيم حاكم بر مصر را در پيش گرفتند. در اين ميان فهد بن عبدالعزيز، وليعهد وقت عربستان سعودي، در 18 مرداد 1360 طرحي را پيشنهاد نمود كه چند نكته را در برمي گرفت. اول: عقب نشيني اسرائيل از تمامي سرزمين‏هاي اشغالي و از جمله بيت المقدس؛ دوم: تضمين حقوق فلسطينياني كه مايل به بازگشت نيستند از طريق جبران خسارت‏هاي وارده به آنها؛ و سوم: تضمين حق همه كشورهاي منطقه دائر بر زندگي صلح‏آميز با يكديگر. بند سوم اين طرح به طرز زيركانه‏اي رسميت شناختن اسرائيل را در پي داشت و باعث ايجاد مخالفت‏هايي در جهان اسلام گرديد. حضرت امام خميني(ره) در واكنش به اين طرح در ششم آبان 1360طي سخناني عنوان فرمودند:"بر ما و هر مسلماني واجب است طرح‏هايي از قبيل طرح سادات و فهد را رد كند. بر ما واجب است كه اين‏گونه طرح‏ها را كه به نفع مستضعفين نيست محكوم نماييم. امروز از خطرناك‏ترين امور، طرح كمپ ديويد و طرح فهد است كه اسرائيل و جنايات او را تحكيم مي‏كند. اين طرح‏ها موجب اختلاف شد و راه را براي اسرائيل باز كرد." مخالفت صريح امام و حمايت سراسري مسلمانان جهان از موضع حضرت امام باعث شد تا طرح فهد از سوي بسياري از دولت‏ها نيز رد گردد. زمان در سال‏هاي بعد نشان داد كه رژيم صهيونيستي به هيچ وجه حاضر نيست طرحي كه اين دولت اشغالگر را به تعهدي درباره فلسطينيان وادارد بپذيرد و از ادعاهاي بي‏اساس خود عقب‏نشيني كند. اين وقاحت به حدي رسيد كه در پيمان‏ها و اجلاس‏هاي مشترك صلح بين اعراب و اسرائيل، رژيم صهيونيستي تنها راه حل مشكل فلسطينيان را از بين بردن آنان عنوان كرده و تصميم جدي اتخاذ نمود كه از ورود آوارگان فلسطيني به سرزمين‏هاي اشغالي، به شدت جلوگيري كند

درگذشت "اصمعي" دانشمند و اديب لغوي (214 ق)

ابوسعيد عبدالملك بن قريب بن عبدالملك بصري بغدادي معروف به اصمعي، از بزرگان ادباي عرب است كه در شعر، متون ادب، نحو، لغت و اخبار، گوي سبقت را از هم عصران خود گرفته بود. شيوايي كلام او شهره است و هارون الرشيد وي را شيطان الشعر مي‏ناميد. اصمعي مدتي از نزديكان خليفه‏ي عباسي و مورد علاقه‏ي هارون ومأمون بود. وي ده‏ها كتاب در لغت و... تاليف كرد كه النِحَل، لغاتُ القرآن و المصادر از آن جمله است.

شهادت اویس قرنی ، صحابي امام علي(ع) در جنگ صفين (37ق)

اویس بن عامر قَرَنی، از پارسایانِ نامدار صدرِ اسلام، مُلَقب به «سیّدُ التابعین» و از اصحاب و حواریون حضرت علی علیه السلام بود. وی در قَرَن، از نواحی یمن دیده به جهان گشود و زمانی که خبر رسالت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به او رسید، ایمان آورد. اویس به دلیل پرستاری از مادر پیر و ناتوانش، موفق به زیارت ظاهری پیامبر اسلام نشد، ولی پیامبر او را «نَفَسُ الرحمان» نامید و فرمود: «من از سوی یمن، بوی خدا می شنوم». او سرانجام در جنگ صفین، به یاری حضرت علی علیه السلام شتافت و در نبردی سخت با سپاهیان معاویه، به درجه والای شهادت نایل آمد.
درگذشت "اوتْمار مِرگِنْ تالِر" مخترع معروف آلماني (1899م)
اوتمار مِرگِنْ تالِر مخترع آلماني، در 11 می 1854م در خانواده‏اي كه تمام اعضاي آن، استاد و معلم بودند، در ايالت وورتمبرگ آلمان به دنيا آمد. او از نوجواني به مكانيك علاقه داشت. از اين رو، در يك كارگاه ساعت سازي به كار پرداخت. اوتمار پس از چندي به دعوت يكي از دوستان خانوادگي راهي امريكا شد و در شركتي كه به ساختن ابزارهاي علمي مي‏پرداخت، مشغول به كار شد. او در اواخر دهه 1870م با نمونه جديد ماشين تحريري روبرو شد كه براي تعمير نزد او آورده بودند. جوان آلماني روي اين دستگاه كه نقايص بسيار داشت كار كرد و تغييرات سودمندي در آن داد. از زمان ايجاد صنعت چاپ تا آن زمان، چاپ بدين صورت انجام مي‏شد كه كارگر چاپ‏خانه، حروف پراكنده را يك به يك برمي‏داشت و آنها را به ترتيب كنار يك‏ديگر قرار مي‏داد و چون كار چاپ به پايان مي‏رسيد، بار ديگر حروف را پراكنده مي‏كرد. مرگِنْ‏تالِر انديشيد ترتيبي دهد كه حروف پس از چاپ پراكنده نشوند. از اين‏رو، دست به كار شد و پس از هفت سال تلاش، موفق به اختراع ماشين حروف‏چيني گرديد كه قادر بود همه سطرها را به يك اندازه بچيند. هنگامي كه مرگِنْ‏تالِر كار را به پايان رساند، ماشين حروف‏چيني را كه امروزه بيشتر كارهاي چاپي با آن صورت مي‏گيرد، اختراع كرده بود. اوتمار مرگن‏تالر سرانجام در 28 اکتبر 1899م در 45 سالگي درگذشت.

تولد "دسيدريوس اراسموس" محقق و فيلسوف بزرگ هلندي (1466م)

دزیدریوس اراسموس (به هلندی: Desiderius Erasmus) دانشمند و فیلسوف و ادیب هلندی و یکی از علمای مشهور قرن پانزدهم میلادی است که به سال ۱۴۶۶ در رتردام زاده شد. پس از اتمام تحصیلات داخل سلسله رهبانان گردید و در بعضی مدارس به تدریس پرداخت. سپس او را به تعلیم پسر ژاک چهارم پادشاه سلاطین وقت به جلب او به دربارهای خویش کوشیدند و چون در آن وقت اصلاح و تعدیل دین مسیحی لازم به نظر می‌آمد او در این معنی با لوتر به مکاتبه پرداخت و آنگاه که لوتر دست به کار دعوت زد وی از مکاتبه با لوتر خودداری کرد و بر ضد وی چیزهایی نوشت و چون در همه تالیفات او حریت فکر و آزادی عقیده مشهور بود بیشتر تالیفات او از طرف واتیکان ممنوع و سوخته شده مخصوصا با نوشتن کتاب «در ستایش دیوانگی» که با همه اصناف بشری سروکار دارد و انتقاد می‌کند. طایفه رهبانان با او دشمنی سختی پیدا کردند. وی به سال ۱۵۳۶ در شهر بال بدرود حیات گفت.