استاد دانشگاه و صاحب نظر در ادبیات داستانی گفت: اگر شاعری از ادبیات زمان خود بی توجه رد شد، اشعارش ماندگار نخواهد بود ،شاعر باید فرزند زمان خود باشد و نباتی همچون شاعری بود.
به گزارش ایسنا، منطقه‌ی آذربایجان شرقی، صمد رحمانی خیاوی در مراسم بزرگداشت شاعر قرن سیزدهم، ابوالقاسم نباتی با اشاره به اینکه قرن ۱۹ میلادی اوج ادبیات کلاسیک بود و بیشتر مکتب‌های ادبی در این قرن متولد شده، بیان کرد: ما در ایران و آذربایجان از این پدیده‌های ادبی تهی نبوده‌ایم، که ابوالقاسم نباتی یکی از آن پدیده‌هاست اما چنان که باید به آنها پرداخته نشده است.
وی افزود: شاید تعداد کتاب‌هایی که به زبان فارسی در مورد فئودور داستایوفسکی نوشته شده به مراتب بیشتر از کتاب‌هایی است که در مورد نباتی نوشته شده و متاسفانه توجه عمیقی نسبت به ادبیات خودمان نشده است.
وی با بیان اینکه اغلب نویسندگان جهان در قرن ۱۹ شروع به توصیف و معرفی سرزمین خود پرداختند گفت: از این لحاظ زمانیکه به دیوان نباتی نگاه می‌کنیم با این مسئله مواجه می‌شویم که شاعر برای سرزمین خود شخصیت آفریده است.
رحمانی اظهار کرد: نباتی در قسمت "قره‌چی داغ" متولد شده و سرزمین ارسباران مهد شاعران و نویسندگان بزرگی بوده. همچنین اولین نمایشنامه و رمان در این منطقه ترجمه شده.
وی ادامه داد: تمام اشعار نباتی در زمان زندگی‌اش چاپ نشده و بعد از مرگش دیوان آن به چاپ رسیده و دیوان اشعارش جزو اولین کتاب‌هایی است که با چاپ سنگی به چاپ رسیده است.
صاحب نظر ادبیات داستانی با بیان اینکه اشعار نباتی را می‌توان از جنبه‌ی ساختار و محتوا بررسی کرد گفت: در ادبیات دنیا هیچ شاعر و نویسنده‌ای شاهکاری ماندگار نیافرید مگر آنکه از ادبیات مردم در آثارش استفاده کرده و نباتی جزو شاعرانی بوده که علی‌رغم درویش مسلک بودن، با مردم ارتباط نزدیکی داشت.
وی خاطر نشان کرد: ادبیات اصیل از مردم گرفته می‌شود و به مردم برمی‌گردد؛ ادبیات مکتوب ماندگار از ادبیات شفاهی مردم گرفته می‌شود و ادبیات شفاهی آذربایجان در دنیا مانندی ندارد.
وی با بیان اینکه ادبیات آذربایجان گنجینه‌ای پایان‌ناپذیر است اظهار کرد: در ادبیات آذربایجان ۵۰ نوع شعر داریم و نویسندگان و شاعران باهوش و موفق آذربایجان توانسته‌اند از این گنجینه به نحو احسن استفاده کنند.
رحمانی افزود:مردم به دنبال نویسندگان و شاعران مردمی هستند و این هنرمندان در مدت اندکی از طرف مردم پذیرفته می‌شوند و آثار ماندگاری خلق می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه نباتی در شعر عروضی استاد بی‌بدیلی است و نوآوری‌هایی که در این زمینه داشته حیرت‌انگیز است، گفت: اگر دیوان حافظ را به عنوان ملاک خوش‌آهنگ‌ترین وزن قرار دهیم در ادبیات ترکی هم نباتی این کار را کرده است و نباتی احیاگر بسیاری از وزن‌هایی که در آن زمان فراموش شده بود.
وی افزود: این شاعر علاقه‌ی خاصی به حافظ شیرازی داشته. در میان ادبیات دعوا نیست و شاعران همدیگر را می‌پذیرفتند.
استاد ادبیات دانشگاه بیان کرد: شعرهای عرفانی، عقیدتی و مسائل اجتماعی، سه زمینه‌ای بوده که ابوالقاسم نباتی شعرهای خود را در بستر آن نوشته است.
رحمانی در پایان با اشاره به اینکه نباتی شاعر بسیار خوش سلیقه‌ای بوده اظهار کرد: قدرتنمایی این شاعر در استفاده از زبان عامیانه در اشعارش ضمن انتخاب بهترین کلمات است.