افتتاح بزرگترين پالايشگاه نفت سنگين جهان در بندرعباس (1376 ش)
در چهارم مرداد ماه 1376 بزرگترين پالايشگاه نفت سنگين جهان در بندرعباس كه از مرحله طراحي تا ساخت و نصب تجهيزات آن، توسط متخصصان و كارشناسان داخلي صورت گرفته بود به بهرهبرداري رسيد. اين پالايشگاه از جمله طرحهاي مهم صنعت نفت كشور بوده و براي بالا بردن ظرفيت توليد فرآوردههاي نفتي در كشور و تامين مصارف داخلي و صدور بخشي از آن به خارج طرح ريزي شده است. ظرفيت اين پالايشگاه با اشتغال زايي 1200 نفر، بيش از 230 هزار بشكه در روز ميباشد. اجراي عمليات طرح عظيم آبرساني از دريا به پالايشگاه به طور جداگانه و همزمان با عمليات اجرايي پالايشگاه با استفاده از امكانات گسترده صنعت نفت از جمله ويژگيهاي احداث آن ميباشد كه براي اولين بار در نوع خود صورت گرفته است.
ديدار مسؤولان ايراني با دبيركل سازمان ملل پس از قبول قطعنامه 598 (1367ش)
دبيركل سازمان ملل متحد به محض دريافت پذيرش رسمي قطعنامه 598 از سوي ايران، به تلاش وسيعي دست زد و پس از مشورت با اعضاي شوراي امنيت، رسماً از وزراي خارجه ايران و عراق دعوت كرد به منظور انجام مذاكرات مربوط به اجراي قطعنامه، بلافاصله به نيويورك سفر كنند تا از سوم مرداد 1367ش، ملاقاتها و مذاكرات لازم صورت گيرد. از اين رو هيئتي در رأس وزير وقتِ امور خارجه ايران در دوم مرداد راهي نيويورك گرديد و پس از ديدار و گفتگو با رييس شوراي امنيت، مذاكرات خود را با دبيركل سازمان ملل متحد آغاز كرد. اين مذاكرات كه جهت تعيين روز و شرايط آتشبس به اجرا درميآمد، در حالي صورت گرفت كه روز قبل از آن، منافقين با حمايت ارتش عراق از مرز منطقه غرب گذشته و به اسلام آباد وارد شده بودند و به سمت كرمانشاه پيشروي ميكردند. سرانجام پس از ده جلسه ديدار و گفتگوي هيئت ايراني با دبير كل سازمان ملل در مورد زمان آتشبس و عقبنشيني دو طرف به مرزهاي بينالمللي، اقدامات نهايي صورت گرفت. به اين ترتيب در 29 مرداد 1367ش برابر با 20 اوت 1988م آتشبس به طور رسمي برقرار شد.
تولد فيلسوف كبير و فقيه بزرگ آيت اللَّه "محمدتقي آملي" (1304 ق)
شيخ محمدتقي فرزند ملامحمد آملي در تهران ديده به جهان گشود و در محضر عالماني چون شيخ عبدالنبي نوري و ميرزا حسن كرمانشاهي تلمذ نمود. مدتي در نجف اشرف از محضر درس ميرزاي نائيني، آقا ضياء عراقي و آقا سيدابوالحسن اصفهاني بهره گرفت. سپس به تهران بازگشت و به مدت بيش از چهل سال به تصنيف و تدريس اشتغال ورزيد. او فقيه و فيلسوفي گوشهنشين بود و از پذيرفتن مسؤوليت رياست خودداري مينمود. آيت اللَّه محمدتقي آملي، تا پايان عمر از نوشتن رسالهي عمليّه خودداري كرد. حاشيه بر شرح اشارات، دُرَرُالفوائد، رسالةٌ في قاعدةِ لاضَرَر و... از جمله تاليفات اين فقيه و عارف بزرگوار ميباشند. سرانجام اين حكيم الهي در آخرين روز ماه شوال سال 1391 ق در 87 سالگي دار فاني را وداع گفت و در تهران به خاك سپرده شد.
روز ملي و استقلال كشور افريقايي "ليبريا" (1847م)
كشور جمهوري ليبريا با 97/754 كيلومتر مربع وسعت در غرب افريقا، در كنار اقيانوس اطلس و در همسايگي كشورهاي گينه، سيرالئون و ساحل عاج واقع شده است. بيشتر جمعيت 3 ميليون نفري ليبريا پيرو مذاهب بومي و 16 درصد هم مسلمان ميباشند. پايتخت آن شهر مونروويا و داراي واحد پول دلار ليبريا است. زبان رسمي مردم ليبريا انگليسي و خط رايج آن لاتين است. مليت سكنه ليبريا از قبايل مختلف بومي و نژاد آنها سياه است. پيشبيني ميشود كه جمعيت ليبريا تا سال 2025م بيش از 6/5 ميليون نفر خواهد بود. هارپر، بوكانن و گبارنگا از شهرهاي مهم آن است. ليبريا در سال 1822م با حمايت دولت امريكا به صورت سرزميني مستقل براي سياهان امريكا، شكل گرفت و شهر مونروويا به نام رئيس جمهور امريكا، بنا نهاده شد. در سال 1841 قانون اساسي اين كشور تدوين شد و نام ليبريا به معناي سرزمين آزادگان به آن اطلاق گرديد. در 26 ژوئيه 1847 جدايي اين كشور و استقلال آن از امريكا اعلام شد كه روز ملي اين كشور نيز ميباشد. نظام سياسي ليبريا، جمهوري چند حزبي با دو مجلس قانونگزاري است.