ثبت برج شيشه و عمارت ارگ قديم اراك در فهرست آثار ملی ایران
برج شيشه و عمارت ارگ قديم مربوط به دوره قاجاريه و در زمان سردار اعظم حکمران اراک ساخته شد. فضاها و تقسيمات بنا مشخص کننده جهت نگاهباني است و چون داراي کاشي هاي شفاف مي باشد به نام برج شيشه معروف شده است. خانه سپهدار نيز همزمان با برج در نزديکي آن احداث شده که باغ و فضاي بسيار بزرگ و مصفا داشته است و داراي سرداب زيبايي است که سقف آن با کاشي هاي گل و بوته بصورت شمسه تزيين شده و داراي سرداب زيبايي است که سقف آن با کاشي هاي گل و بوته بصورت شمسه تزيين شده و داراي طاق دو پوسته است. ارگ يا مقر حکومتي در بافت قديمي اراک در خارج از فضاي اصلي شهر و در قسمت شمالي آن قرار داشته است. اين فضاي اداري ،حکومتي يا مساحت گسترده خود داراي فضاهاي مختلفي بوده است. بناي ارگ حکومتي متشکل از قسمت اداري و خانه سپهدار که امروزه از عمده بناي آن اثري باقي نيست به سال 1231 هجري نسبت داده مي شود. مساحت اين ارگ بنا به نوشته سالنامه معارف عراق برابر1/5 بقعه ( قطعه زمين) يا 1/5 برابر يکي از قطعات واقع در بافت قديمي بوده است. ارگ حکومتي متشکل از فضاهاي اداري ،نظامي و پذيرايي بود. مجموعه ارگ حکومتي داراي تالار آيينه خانه، برج قلعه فرنگي ،اندرون امير ،حوضخانه، ديوان خانه ، تالار کرناخانه ،وزيرخانه ، مسجد ارگ ، سرطويله ، دروازه ارگ بالا ، ميدان دروازه ارگ بالا و حمام بوده است. برج شیشه و عمارت ارگ قدیم در اراک، خیابان ادبجو، کوچه شهید رنجبر واقع شده و این اثر در تاریخ 10/۰۳/1354با شمارهٔ ثبت ۱۰۷۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آیت الله خمینی به مناسبت سالگرد قیام 15 خرداد نطقی ایراد کردند از جمله فرمودند:(1357ش)
این چه وضعی است که در ایران است؟ این چه آزادی است که اعطا فرمودند؟ مگر آزادی اعطا شدنی است؟ خود این کلمه جرم است، کلمه اینکه آزادی را اعطا کردیم جرم است. آزادی مال مردم است، قانون آزادی داده، خدا به مردم آزادی داده، اسلام آزادی داده، اعطا کردیم چه غلطی است؟ بتوچه که اعطا بکنی؟ تو اصلاً چه کاره هستی این آقای دروازه تمدن بزرگ، خود تهران را ملاحظه کرده است؟ اینطوری که آقایان نوشته اند چهل و چند منطقه است که در این مناطق زاغه نشینها و چادرنشینها هستند، ملت ایران جنایات 15 خرداد را فراموش نخواهد کرد .
ولادت سبط اكبر، امام حسن مجتبي(ع)(3 ق)
سيد جوانان اهل بهشت، سبط اكبر، ريحانة الرسول حضرت امام حسن مجتبي(ع) در 15 رمضان سال سوم (و به روايتي سال دوم) هجري قمري در مدينهي منوره به دنيا آمد. كنيهي آن حضرت، ابومحمد و القاب ايشان، تقي، زكي و السبط ميباشد. امام حسن مجتبي(ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خويش، مدتي امور خلافت مسلمانان را عهده دار گرديد و مهياي جنگ با معاوية بن ابي سفيان شد. اما آن حضرت در پي خيانت گروه زيادي از ياران و لشكريانِ خود، تن به صلح با معاويه داد و از آن پس خلافت را رها كرد. امام حسن مجتبي(ع) پس از مدتي از كوفه به مدينه بازگشت و به ارشاد، هدايت و امامت جامعهي اسلامي پرداخت.
حركت مسلم ابن عقيل(ع) از مكه به سوی كوفه(60 ق)
اعزام حضرت مسلم(ع) از سوي امام حسين(ع) به جانب كوفه پس از نامههاي پيدر پي و دستهجمعي كوفيان به امام حسين(ع) و دعوت از آن حضرت جهت برپا نمودن حكومت اسلامي و مبارزه با يزيد بن معاويه بود. مردم كوفه گرچه در ابتدا استقبال شاياني از مسلم بن عقيل(ع) به عمل آوردند وليكن با تطميع و تهديد حكومت عبيداللَّه بن زياد، سرانجام نمايندهي امام را تنها گذاشته و پس از مدتي حضرت مسلم بن عقيل به دست ابنزياد به شهادت رسيد.
ولادت "شيخ طوسي" دانشمند بزرگ اسلام و مؤسس حوزهي علميهي نجف(385 ق)
محمدبن حسن طوسي معروف به شيخ طوسي در 23 سالگي براي كسب علوم روز راهي بغداد گرديد و در حوزهي درس شيخ مفيد و سيد مرتضي جاي گرفت. پس از رحلت سيد مرتضي در سال 436 ق، شيخ طوسي پيشواي مذهب تشيُّع گرديد و دوازده سال بعد از سيد مرتضي، در بغداد زعامت شيعيان را برعهده گرفت. حلقهي درسي شيخ طوسي پذيراي صدها عالم فاضل شيعه و سني بود و دانشوران بزرگي در حلقهي درس او پرورش يافتند. آثار مكتوب شيخ طوسي، جزو مهمترين و معتبرترين كتب شيعه ميباشند كه كتب "تهذيب" و "استبصارِ" ايشان از اركان حديث شيعه هستند. شيخ طوسي را تدوين كنندهي اساسنامهي مكتب تشيع در فرهنگ و تمدن اسلامي ميشناسند. شيخ طوسي در اواسط قرن پنجم هجري، حوزهي عظيم نجف اشرف را بنيان نهاد و اولين دانشگاه شيعه را تاسيس كرد. سرانجام اين عالم نامدار پس از عمري تلاش و خدمت، در محرم سال 460 ق در 76 سالگي به لقاي معبود شتافت و در منزل مسكونياش در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
شهادت "زين الدين بن علي بن احمد" معروف به "شهيد ثانی" فقيه نامور شيعه(965 ق)
زين الدين بن علي بن احمد معروف به شهيد ثاني در سال 911 قمري ديده به جهان گشود. او پس از مدتي علاوه بر فقه شيعه، نسبت به فقه ساير مذاهب اسلامينيز تبحر يافت. شهيد ثاني به شهرهاي مختلفي در شام، فلسطين، لبنان، مصر و آسياي صغير سفر كرد و تشنگان علم و معرفت را مستفيض نمود. معاندين كه تحمل اين عالم فرزانه را نداشتند، طرح قتلش را ريخته و ناجوانمردانه او را در 54 سالگي به شهادت رساندند. از شهيد ثاني آثار فراوان و متنوعي بر جاي مانده است كه "شرح لُمْعِه"، "غايةُالمُراد"، "مسالِكُ الافهام" و "روضُ الجنان" از جملهي آنهاست.
هفته ی كمك به محرومان و مستضعفان (15 تا 21 رمضان)
ماه مبارک رمضان، ماه دستگيري از مستمندان، فقيران و درماندگان است. گرچه انفاق در راه خدا در تمام ايام سال داراي پاداش و ثواب است اما در ماه مبارک رمضان داراي فضيلت برتري است؛ همچنان که رسول گرامي اسلام (ص) در خطبه شعبانيه فرمودند: «وتصدّقوا علي فقرائکم و مساکينکم»- و بر تهيدستان و مستمندان جامعه خويش انفاق کنيد- تا جايي که حضرت يکي از نامهاي اين ماه را «شهر المواساة»- ماه همدردي- ناميده و مردم را به حمايت و دستگيري از فقيران و مستضعفان فراخوانده است؛ لذا از تاريخ 15 تا 21 رمضان المبارک به عنوان هفته اطعام نيازمندان واکرام ايتام از سوي کميته امداد حضرت امام خميني(ره) نامگذاري شده است.
رسميت يافتن دين مسيح(ع) در روم به فرمان امپراتوري روم (529م)
در غرب، دو طرف نزاع، اگوستین (354-430م.) و پلاگیوس(360-420م.) بودند. بحث آنان در خصوص مسئله طبیعت انسان و راه نجات او بود؛ آیا انسان فقط از طریق قدرت الهی نجات می یابد، یا در فرایند نجات جایی برای اراده انسانی نیز وجود دارد؟ سخن پلاگیوس این بود که همه انسانها آزاد خلق شده اند و می توانند خوب یا بد را برگزینند. اما به نظر اگوستین اعتقادات پلاگیوس با بسیاری از آموزه های اساسی مسیحی ناسازگار بود. او می گفت این اعتقادات با آموزه های فیض ازلی، گناه نخستین و منجی بودن مسیح، در تعارض است. اگوستین می گفت انسان وارث گناه آدم است و خودش هرگز نمی تواند برای نجات خود اقدام کند، اما مسیح با صلیب خود، این نجات را ممکن ساخت و هر کس فیض الهی شامل حال او شود، نجات می یابد. درباره منشأ اندیشه های اگوستین باید گفت او در واقع سخن پولس را در این باره بیان کرده و سخن تازه ای نگفته است. سرانجام عقاید پلاگیوس در سال 431 م. در شورای اَفَسُس محکوم شد، اما نزاع ادامه یافت. پس از آن، راهبی به نام یوحنای کاسیان (360-435م.) تلاش کرد تا دو نظر را با هم بیامیزد. بر این اساس، برای مدتی اندیشه ای نیمه پلاگیوسی حاکم شد، اما سرانجام در شورای اورانژ در سال 529م. تعالیم پلاگیوس و یوحنای کاسیان محکوم، و تعالیم اگوستین با اندکی تعدیل پذیرفته شد. بنابراین در پایان قرن پنجم، نظام الهیاتی مسیحی به شکل نهایی خود رسید و در باب مسیح شناسی، اندیشه های پولس به طور کامل پذیرفته شد، اما در باب انسان و نجات، اندیشه های او با اندکی تعدیل مورد قبول قرار گرفت.