به توپ بستن گنبد مطهر حَرم حضرت امام رضا(ع) توسط سربازان روسيه (1291ش)
پس از تشكيل ژاندارمري مخصوص خزانه داري كل ايران توسط مورگان شوستر آمريكايي، دولت روسيه كه اين اقدام را مخالفت مطامع خود در ايران ميدانست، طي اولتيماتومي به دولت ايران، خواستار اخراج شوستر از ايران و نيز استخدام اتباع خارجي با اجازه دُوَل روس و انگليس شد. در پي ردّ اين اولتيماتوم دخالتآميز توسط مجلس شوراي ملي، قواي روسي مستقر در تبريز وارد قزوين شدند. همچنين يكي از دست نشاندگان دولت روس در مشهد به نام يوسف هراتي به تحريك روسها، شورشي مصنوعي در مشهد به پا كرد. قواي روس نيز به بهانهي اين كه جانِ اتباع آنها در خطر است به شهر مقدس مشهد وارد شدند و سپس براي تهديد دولت ايران و نيز بياحترامي به عقايد و احساسات مذهبي مردم، حرم مطهر امام رضا(ع) را در روز نهم فروردين 1291ش (نهم ربيعالثاني 1330ق برابر با 29 مارس 1912م) به توپ بستند و جنايتي ديگر آفريدند. در اثر شليك توپخانه، به سَردَرها و گلدستههاي حرم رضوي، خسارات فراواني وارد آمد. همچنين خزانه حضرتي را به بانك روس منتقل كرده و اشياي قيمتي حرم را به غارت بُردند. پس از آن، مقداري از اموال را برگردانده ولي متولي حرم را با تهديد به مرگ وادار كردند كه تصديق كند كه تمام خزانه را تحويل گرفته است. علاوه بر اين، عدهي بسياري از مردم مشهد در اين تهاجم وحشيانه كشته و مجروح شدند.
درگذشت آیت اللَّه "ميرزا علي اكبر مرندي" (1373ش)
آيت اللَّه علي اكبر مرندي در حدود سال 1314 ( 1275ق) در شهرستان مرند و در يك خاندان علمي به دنيا آمد. ايشان پس از طي تحصيلات مقدماتي در زادگاه خود و تبريز، راهي حوزه علميه نجف شد و در مدت پانزده سال، از درس حضرات آيات عظام شيخ محمدحسين غروي اصفهاني، ميرزاي ناييني، آقاضياءالدين عراقي و سيد ابوالحسن اصفهاني بهره برد. آيتاللَّه مرندي همچنين، به مدت ده سال، به همراه دوست و هم حجره خود، علامه سيد محمد حسين طباطبايي در رشته سلوك و عرفان از حضور عرفاي نامي عصر، همچون حضرات آيات سيد حسين كوه كمرهاي، سيد صدرا بادكوبهاي و به ويژه ميرزا علي قاضي تبريزي طباطبايي، شهد شيرين عرفان و سلوك را چشيد و به مرحله والايي از سير و سلوك الهي نائل شد. ايشان به احاديث، تفاسير و مسائل فقهي و عرفاني احاطه و تسلط كامل داشت و بيش از پنجاه سال در شهرستان مرند اقامت ورزيد. در اين ساليان، سيل مشتاقان و علاقهمندان و سالكان راه، براي كسب فيض و حل مشكلات روحي به مرند ميرفتند و از محضر پرفيض او مستفيض ميشدند. اين عالم رباني از جمله افراد نادري است كه علامه طباطبايي آنان را به عنوان ستارگان درخشان آسمان عرفان نام برده است. آيتاللَّه مرندي سرانجام پس از نزديك به يكصد سال زندگي پر بركت در فروردين 1373 ش برابر با 1414 ق به لقاء اللَّه پيوست و به ديدار دوست شتافت.
درگذشت "ابن عساكر مشقي" مورخ و محدث شهير اسلامي(571 ق)
ابوالقاسم علي بن حسن دمشقي معروف به ابن عساكر نزد عالمان و فقيهان عالي مقام دمشق، علوم قرآن، حديث، فقه و اصول را با اشتياق فراوان فرا گرفت. او براي تكميل دانش خود درعلوم اسلامي، سفري طولاني را آغاز كرد. ابن عساكر در مراكز و حوزههاي علمي شهرهاي بغداد، كوفه، موصل، نيشابور، مرو، اصفهان و همدان حضور يافت و از محضر دانشمندان رشتههاي گوناگون، علوم و معارف ديني را آموخت. ابن عساكر به سبب حفظ و روايت احاديث بسيار، كثرت سفرهاي علمي و استفادهي علمي و استفاده از مشايخ بزرگ در شهرهاي اسلامي و تاليف كتب مهم، در شمار يكي از بزرگترين حافظان حديث و نويسندگان تاريخ در روزگار خويش درآمد. از ابن عساكر بيش از صدو سي اثر ممتاز علمي و تاريخي به جاي مانده كه تاريخ دمشق يا تاريخ كبير در هشتاد جلد، مناقِبُ الشَّباب و الاَمالي في الحديث از آن جملهاند. اين شخصيت برجستهي علمي سرانجام در رجب سال 571 ق در 72 سالگي در دمشق درگذشت و پس از تشييعي با شكوه، در همان شهر به خاك سپرده شد.
صدور فرمان تاريخي "آزادي" توسط پادشاه فرانسه (1573م)
پس از شكلگيري جريان اصلاحطلبي توسط مارتين لوتر در اوائل قرن شانزده و به راه افتادن نهضت پروتستان، اختلافات عقيدتي با كاتوليكها به جنگ ميان دو گروه انجاميد. در اين ميان، در فرانسه جنگهايى در چهار مرحله از اوائل سال 1562 تا 1573م به طول كشيد كه جنگ دوم و سوم با پيروزي كاتوليكها و دو جنگ ديگر با برتري پروتستان به پايان رسيد و حادثه سن - پارتِلْمي كه در جريان آن پروتستانها و رهبران آن به دستور شارل نهم پادشاه فرانسه قتل عام شدند دراين مقطع روي داد. پس از آخرين جنگ كه حدود يك سال به طول انجاميد و به پيروزي پروتستانها منجر شد شارل نهم در 29 مارس 1573 ضمن فرمان تاريخي كه به فرمان آزادي موسوم گرديد به پروتستانها نوعي آزادي مذهبي و آزادي در عقائد و احكام عملي داد و به يك سلسله از جنگهاي مذهبي خاتمه داد گرچه تحصيل آزادي هدف اصلي پروتستانها به شمار ميرفت اما مسئله كسب قدرت و رسيدن به حكومت باعث شد تا نزاع و جنگهاي ديگري نيز پس از اين فرمان رخ دهد.