تأسيس "حزب دموكرات" تبريز توسط روحاني مجاهد شيخ "محمد خياباني" (1295 ش)

در زمان شيخ محمد خياباني، اوضاع جهان اسلام و بالاخص ايران به خاطر دخالت‏هاي بيگانگان از جمله روسيه، انگليس و آلمان بسيار آشفته و تأسف‏انگيز بود. در اين حال، شيخ محمد خياباني، روحاني دلاور و آذربايجاني براي قطع ايادي استعمار و مبارزه با بيگانگان و ستمكاران داخلي، در هفدهم اسفند 1295ش برابر با 14 جمادي‏الاول 1335ق حزب دموكرات تبريز را به وجود آورد. خياباني، سازمان سياسي خود را دموكرات ملي، و آذربايجان را آزادستان ناميد. با وجود اينكه قيام خياباني، شوروي‏ها را به وسوسه انداخته بود، ولي طولي نكشيد كه دريافتند رهبر نهضت نه تنها روي خوش به آن‏ها نشان نمي‏دهد بلكه نسبت به پياده شدن قواي شوروي در بندر انزلي سخت معترض است. شيخ محمد خياباني در حالي دست به اين اقدام زد كه مردم به خاطر فروپاشي حكومت تزاري روس، غرق شادي بودند و خروج نظاميان روسيه از تبريز را آرزو مي‏كردند. خياباني در اين هنگام دوستان آزادي‏خواه و مبارز خود را كه اغلب دموكرات ناميده مي‏شدند گرد آورد و كميته‏اي تشكيل داد و درباره وضع پيش آمده، به تصميم‏گيري و سياست‏گذاري پرداخت. شيخ محمد خياباني، نمايندگان فرقه دموكرات و ديگر آزادي‏خواهان را از سراسر آذربايجان به تبريز دعوت كرد و تشكيلات فرقه دموكرات كه از پنج سال قبل تعطيل شده بود، دوباره تاسيس شد.

استعفاي "اسداللَّه علم" از نخست‏وزيري و انتخاب "حسنعلي منصور" به اين مقام (1342 ش)

امير اسداللَّه علم كه پس از توافق آمريكا و شاه ايران در 28 تيرماه 1341 به نخست‏وزيري رسيده بود، سرانجام پس از بيست ماه صدارت به اراده شاه و بدون اعتنا به قوه مقننه استعفا كرد و جاي خود را به حسنعلي منصور داد. اين استعفا و سپس انتصاب منصور، از نظر سرعت عمل در مشروطيت ايران بي‏سابقه بوده است زيرا در همان روز كه علم از كار بر كنار شد، منصور به اين مقام انتخاب گرديد و او كه از ماه‏ها قبل مهياي اين منصب بود، در همان روز، وزراي خود را معرفي كرد. از نظر ملت ايران دوران حكومت اسداللَّه علم، يكي از تاريك‏ترين ايام در روزگار سياه سلطنت محمدرضا پهلوي است. برگزاري رفراندوم فرمايشي شاه و ملت، حمله به مدرسه فيضيه و بالاخره قيام خونين پانزدهم خرداد 42، از جمله وقايع مهم اين دوران مي‏باشند. پس از علم، منصور كه مورد حمايت انگليس و آمريكا بود، بر سر كار آمد و شاه بار ديگر خوش خدمتي خود را به اربابانش نشان داد. منصور نيز طي دوران صدارتش، زمينه‏هاي قانون ننگين كاپيتولاسيون را فراهم آورد و پس از اعتراض امام خميني(ره) به اين مصوبه، آن حضرت را به تركيه تبعيد نمود. سرانجام حسنعلي منصور در بهمن سال بعد، توسط جوانان مؤمن هيئت مؤتلفه اسلامي اعدام انقلابي شد و بر كارنامه ننگين او، مهر ابطال خورد.

درگذشت آيت ‏اللَّه "عبدالرحيم رباني شيرازي" عضو فقهاي شوراي نگهبان (1360 ش)

آيت‏اللَّه حاج شيخ عبدالرحيم رباني شيرازي در سال 1301 شمسي در شيراز ديده به جهان گشود و از سال 1318 به تحصيلات علوم ديني مشغول گرديد. وي فعاليت‏هاي ديني خود را از سال 1320 با مبارزات سخت عليه فرقه‏هاي صوفيه، بابيه و بهاييه شروع كرد و در اثر تبليغات ايشان، عده بسياري از بهاييان به دين اسلام مشرف شدند. آيت‏اللَّه شيرازي از سال 1327 در محضر آيت‏اللَّه بروجردي، در حوزه علميه قم به شاگردي مشغول بود و پس از فوت آيت‏اللَّه بروجردي مبارزات سياسي خويش را عليه رژيم پهلوي آغاز كرد و نخستين فردي بود كه مرجعيت امام خميني(ره) را مطرح نمود. آيت‏اللَّه رباني از سال 1349ش با مطرح شدن حكومت اسلامي از ناحيه امام خميني(ره)، درصدد برآمد تا با سازماندهي روحانيون انقلابي و فرستادن آن‏ها به نقاط مختلف كشور، به پرورش كادرهاي لازم براي شركت در يك قيام همگاني و به دست گرفتن پست‏هاي كليدي در حكومت آينده بپردازد. طولي نكشيد كه ثمره اين فعاليت‏هاي فرهنگي - سياسي، به صورت هيئت‏ها، جمعيت‏ها و انجمن‏هاي مختلف اسلامي در سراسر كشور ظاهر شد و ايشان در رابطه با هدايت اين گروه‏ها به حبس برده شد. ايشان از سال 1342 تا 1357 بيش از 15 بار به زندان افتاد و شكنجه‏هاي فراواني را متحمل شد و حدود 10 سال از عمرش را در زندان‏هاي رژيم طاغوت سپري كرد. آيت‏اللَّه شيرازي پس از پيروزي انقلاب اسلامي، نماينده امام خميني در استان فارس و نماينده مردم استان فارس در مجلس خبرگان شد. سپس از سوي امام خميني(ره) به عضويت فقهاي شوراي نگهبان درآمد. اين مبارز نستوه در نهم فروردين سال 1360 به دست گروهك فرقان ترور شد ولي اين ترور به مجروحيت ايشان انجاميد و پس از مدتي در بيمارستان بهبود يافت. اين عالم رباني و مجاهد في سبيل‏اللَّه سرانجام در 17 اسفند 1360 در حالي كه براي شركت در جلسه شوراي نگهبان عازم تهران بود، بين راه اصفهان و قم در سانحه‏اي مشكوك به لقاءاللَّه پيوست و در حرم حضرت معصومه(س) دفن شد.

درگذشت استاد "حسين قوامي" موسيقي‏دان ايراني (1368 ش)

استاد حسين قوامي معروف به فاخته، از استادان نامدار موسيقي اصيل ايراني، در سال 1286ش در تهران به دنيا آمد. او آواز را نزد استادان مشهور آموخت و طي چند سال، رديف‏ها و دستگاه‏هاي موسيقي را به خوبي فرا گرفت. استاد قوامي پس از پيروزي انقلاب اسلامي نيز، هنر و دانش خود را در اختيار علاقه‏مندان موسيقي سنتي ايران قرار داد. از وي آثاري به همراه پيانوي محجوبي و ديگر نوازندگان در دست است. وي در سال 1367 ش، موفق به دريافت نشان درجه يك هنري از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي شد. استاد قوامي سرانجام در 17 اسفند 1368 در هشتاد سالگي درتهران درگذشت و در امامزاده طاهر كرج مدفون شد.

مرگ "فتحعلي شاه" دومين شاه قاجار(1250 ق)

فتحعلي شاه قاجار كه مدتي در اواخر عمر خود به بيماري دچار شده بود در 19 جمادي الثاني 1250 ق پس از حدود 38 سال سلطنت در 68 سالگي در اصفهان درگذشت. جسد او را به قم برده و در آستانه‏ي حضرت معصومه به خاك سپردند. فتحعلي شاه در دوران پادشاهي طولاني خود، همواره سرگرم كشمكش باقواي داخلي و خارجي بود و به كمك فرزندان خود بود كه توانست بر مشكلات داخلي توفيق يابد.در زمان او جنگ‏هاي اول ودوم ايران و روسيه روي داد و باعث انعقاد قراردادهاي ننگين گلستان و تركمانچاي و جدا شدن سرزمين‏هاي پهناوري از كشور ايران و الحاق به روسيه گرديد. فتحعلي شاه در موقع مرگ از ده‏ها زنِ خود بيش از 105 دختر و پسر و در حدود 600 نوه به يادگار گذارد. كثرت اولاد او در زمان حيات و پس از خودش، اوضاع اداريِ مملكت را مشوَّش كرد و چون هر كدام از اين شاهزادگان، داراي دستگاه و روابط بسياري بودند، از انجام هر ظلمي به مردم، اِبا نمي‏كردند. از طرفي مردم كه مورد ستميقرار مي‏گرفتند، چون تجاوزكننده، فرزند شاه بود، براي شكايت از مظالم ايشان، چاره‏اي جز تحمل نداشتند. فتحعلي شاه از اصلاحات خبري نداشت و شايد، هرگز به فكر اين كار هم نيافتاده بود.

مرگ "جان اريكسون" مهندس و مخترع سوئدي (1889م)

جان اريكسون مبتكر سوئدي در 31 جولای 1803م در سوئد به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات متوسطه به خدمت در ارتش پيوست. وي در ارتش سوئد نقشه‏هاي نظامي طرح مي‏كرد و درباره قطعات جديد ماشين‏ها، نظريه‏هاي بسياري ارائه مي‏داد. در آن زمان، روش معمول براي راندن و حركت كشتي‏ها ابتدايى و اوليه بود. چرخ‏هاي پره‏دار اغلب در اثر برخورد با اجسام شناور زيان مي‏ديدند و گردش آنها به سختي انجام مي‏گرفت. نظريه اريكسون براي حل اين مشكل، نصب يك پروانه بزرگ در انتهاي زيرين كشتي بود. وي سپس پروانه دَوّاري اختراع كرد كه بسياري از اشكالات فني كشتي بخار را از ميان برمي‏داشت. اريكسون پس از چندي براي ارتش امريكا نوعي ناو جنگي را طراحي كرد كه با موتوري بسياري قوي كار مي‏كرد و به وسيله سكان، تغيير جهت مي‏يافت. جالب‏ترين قسمت اين ناو، آسانسوري بود كه گلوله توپ را به برج توپخانه مي‏برد و آماده شليك مي‏ساخت. اريكسون را به خاطر اين اختراع، پديد آورنده ناوهاي جنگي امروزي مي‏دانند. جان اريكسون سرانجام در 8مارس 1889م در 86 سالگي درگذشت.