شروع فعاليت شركت هواپيمايي ملي ايران و روز هما (1340ش)
در آستانه سالروز فعاليت « هما » هواپيمائي جمهوري اسلامي ايران هستيم ، همايي كه روزگاري در اوج قدرت و افتخار آفرين براي كشورمان بود و در طول دوران پيروزي انقلاب اسلامي و دفاع مقدس در خط مقدم و پس از آن نيز عليرغم تحريمهاي گسترده دشمنان به موفقيت هاي چشمگيري در زمينه هاي مختلف از جمله جايگزيني نيروهاي كارآمد به جاي پرسنل خارجي و سپس به ساخت قطعات و تعميرات اساسي هواپيماها دست يافته است.
آغاز عمليات متوسط والفجر 9 در استان سليمانيه توسط سپاه (1364 ش)
در حالي كه عمليات بزرگ و پيروزمند والفجر 8 در شبه جزيره فاو ادامه داشت، عمليات والفجر 9 در تاريخ پنجم اسفندماه 1364 ش با رمز يااللَّه در جبهه شمالي چوارتا در منطقهاي به وسعت 200 كيلومتر مربع در استان سليمانيه عراق آغاز شد و تا نهم اسفند به طول انجاميد. هدف اين عمليات آزادسازي ارتفاعات مهم اين منطقه و پراكنده كردن نيروهاي عراقي از جبهههاي جنوبي بود. نيروهاي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در سرماي شديد ارتفاعات منطقه، اين عمليات دشوار نظامي را با موفقيت به انجام رساندند. نتايج عمليات متوسط والفجر 9 : تلفات نيروي انساني دشمن: 250 نفر اسير و 2500 نفر كشته و زخمي، ساير نتايج: انهدام نيروي دشمن و تصرف بخشي از خاك دشمن و ارتفاعات مهم منطقه. جمهوري اسلامي ايران با اجراي عمليات والفجر 9، علاوه بر آزادسازي ارتفاعات مهم منطقه و تجزيه و پراكنده كردن نيروهاي عراقي، آمادگي خود را براي ادامه مقاومت در برابر دشمن متجاوز به تمام دنيا اعلام نمود و قدرت خود را بار ديگر تثبيت كرد.
روز بزرگداشت دانشمند شهير امامي "خواجه نصيرالدين طوسي"
ابوجعفر محمدبن محمد معروف به خواجه نصيرالدين طوسي و ملقب به استاد البشر و محقق طوسي در سال 597 ق در طوس به دنيا آمد. وي در ابتدا علوم عقلي و نقلي و حكمت مشاء را آموخت و در سالهاي بعد رياضيات، فقه، فلسفه، نجوم و ادبيات را خواند به طوري كه در علوم روز به تبحر و استادي تمام رسيد. وي چند سال پس از واقعه حمله سپاهيان چنگيزخان مغول، به قلعه اسماعيليه پناه برد و در آنجا نيز از تاليف و نگارش باز نايستاد. با غلبه سپاه مغول بر اسماعيليان، خواجه نصيرالدين به خدمت هلاكوخان مغول پيوست و با استفاده از نفوذ خود، از كشتار مردم و دانشمندان و تخريب آثار فرهنگي و علمي و غارت شهرها و روستاها جلوگيري نمود. پس از فتح بغداد و سقوط عباسيان، خواجه نصير ماموريت يافت تا رصدخانه مراغه را ترتيب دهد. او جماعتي از رياضيدانان بزرگ گردآورد و كار احداث رصدخانه را در سال 657 ق آغاز كرد. خواجه، با اين كار، عالمان بزرگ زمان را كه پراكنده بودند در يك مكان، جمع كرد و همچنين كتابخانهاي عظيم در محل رصدخانه مراغه احداث نمود. اين عالم سترگ براي تهيه كتابهاي مورد نظر، كتبي از بغداد، شام و شمال آفريقا و اطراف و اكناف ايران فراهم نمود و كتابخانهاي با بيش از چهارصد هزار جلد كتاب، ايجاد كرد. عمر خواجه از اين پس در خدمات علمي گذشت. خواجه نصيرالدين، يكي از بزرگترين بنيانگذاران كلام شيعه و پيشاهنگ بزرگ فلسفه مشّاء بود و ضمن تاييد حكمت ابنسينا، به شرح مشكلات اشارات پرداخت. وي همچنين آثار متعددي را در علوم مختلف به نگارش درآورد كه اخلاق ناصري، تجريد العقايد، ذيج ايلخاني، اوصاف الاشراف، اساسُ الاقتباس و تذكره نصيريه و بيش از شصت اثر ديگر در اصول دين، اخلاق، منطق، هندسه، هيئت، نجوم و عروض و شعر از آن جملهاند. خواجه نصيرالدين سرانجام در سال 672 در 75 سالگي، شانزده سال پس از تاسيس رصدخانه درگذشت و در كاظمين به خاك سپرده شد.
روز مهندسي
در قديم مهندس به شخصي اطلاق مي شده كه به علم هندسه آگاهي مي داشت. روزپنجم اسفند در تقويمها روز بزرگداشت دانشمند بزرگ ايراني "خواجه نصرالدين طوسي " و "روز مهندسي" اعلام شده است. هفتصد و پنجاه و چهارسال از درگذشت دانشمند بزرگ ايراني خواجه نصرالدين طوسي ميگذرد اما هنوز هم دستاوردهاي علمي و آراء اين دانشمند ايراني محل رجوع است. خواجه نصرالدين طوسي از بزرگترين فلاسفه و رياضيدانان و دانشمندان ايراني است كه پس از بزرگاني مانند "فارابي"، "ابوريحان بيروني"، "ابوعلي سينا" و "رازي " ظهور كرد .
به دار آويختن دانشمند و مؤلف بزرگ "عَينُالقضاتِ همداني" از مشايخ صوفيه(525 ق)
عبداللَّهبن محمدبن علي ميانجي همداني ملقب به عَينُ القضات از بزرگان مشايخ صوفيه، فقيه، اديب، فاضل و شاعر اوايل قرن ششم هجري در سال 492 ق در همدان متولد شد. عين القضات شاگرد احمد غزالي و شيخ بركهي همداني و پيرو مذهب شافعي بود. عينُ القضات هيچ گاه در بيان عقايد خويش، هراسي به خود راه نميداد و سرانجام با سعايت و بدگويى مخالفان، متهم به كُفر و دعويِ اُلُوهيت شد و سپس در شب 7 جمادي الاخر سال 525 به دار كشيده شد. از آثار اوست: يزدان شناخت در مسائل حكمت الهي و علوم طبيعي؛ تمهيدات، در تمهيد ده اصل تصوُّف؛ زُبدةُالحَقايق، رسالهاي مختصر راجع به علم ذات و صفات خداوندي و مكاتبي كه شامل نامههاي اوست. نوشتههاي فارسي عَين القُضات مشحون از تعبيرات نَغزِ صوفيانه است. كلام او پرسوز و گداز است و تصنُّع و تكلُّف در آثار وي مشاهده نميشود. وي رباعيّاتي عرفاني نيز به زبان فارسي سروده است.
مرسوم شدن "تقويم" توسط "پاپ گريگوري سيزدهم" (1582م)
مسئله تقويم به دستگاه تقسيم زمان اطلاق ميگردد كه بر اساس حركت وضعي زمين و دورههاي طبيعي شكل گرفته است. سابقه تقويم به دوران بَدَوي باز ميگردد كه در آن، بشر از تكرار حالات طبيعت همانند بهار و زمستان، به شكلگيري فصلها پي برد. بنابراين تقويمها بر اساس شمسي، قمري و ميلادي به وجود آمد. پس از ميلاد مسيح(ع) تقويم يولياني يا قيصري رايج شد كه بيش از 1500 سال دوام آورد تا اين كه پاپ گريگوري سيزدهم در 24 فوريه 1582م، با انجام اصلاحاتي در تقويم قيصري، تقويمي ارائه نمود كه در آن، اولاً اول ژانويه آغاز سال به حساب ميآمد و ثانياً اختلاف به وجود آمده از كسر سال را كه پس از مدتي بالغ بر ده روز شده بود، از ميان برداشت. او همچنين در اين تقويم، سال كبيسه را كه برابر با 366 روز و هر 4 سال يك بار ميباشد، تثبيت و تأييد نمود. اين تقويم كه امروزه در سراسر جهان به عنوان تاريخ ميلادي رسمي پذيرفته شده است داراي 12 ماه شامل ژانويه، فوريه، مارس، آوريل، مه، ژوئن، ژوئيه (جولاي)، اوت (آگوست)، سپتامبر، اكتبر، نوامبر و دسامبر ميباشد.