این پرسش همواره یکی از بزرگترین معماهای جهان بودهاست:
چطور جامعهای در عصر برنز با کمترین میزان امکانات و فناوری موفق به خلق هرم بزرگ جیزه، قدیمیترین و تنها بازمانده از عجایب هفتگانه جهان باستان شدهاست؟
براساس گزارش ديلي ميل، باستانشناسان اكنون شواهد قابل توجهي به دست آوردهاند كه نشان ميدهند چگونه مصريهاي باستان در حدود سال 2600 پيش از ميلاد بلوكهاي سنگ آهك و گرانيتي را از فاصله 800 كيلومتري به محل بناي هرم ميآوردند تا مقبره فرعون كوفو را بنا كنند.
اين هرم با ارتفاعي برابر 146 متر بزرگترين هرمي بود كه در مصر بنا شدهبود، دستكم تا قرون وسطي اين هرم بزرگترين سازه دستساز بشر روي زمين بود. اكنون با كشف پاپيروسي باستاني، يك قايق تشريفاتي و سيستم مبتكرانه راهآبها محققان زواياي جديدي از زيرساختاري كه سازندگان هرم ايجاد كردهاند را كشف كردهاند.
محققان دريافتهاند كه هزاران كارگر ماهر با كمك قايقهاي چوبي روي رود نيل 170 هزار تن سنگ آهك را كه با طناب به يكديگر بسته شده بودند، از مسير سيستم ويژه كانالهايي كه در نزديكي محل بناي هرمها ايجاد شدهبودندبه محل ساخت و ساز انتقال دادهاند.
تكه پاپيروسي باستاني نيز كه در بندر وادي الجرف كشف شدهاست، بر نقش قايقها در ساخت و ساز هرمها تاكيد دارد. اين پاپيروس توسط ميرر، ناظر مسئول گروهي 40 نفره از كارگران ماهر نوشته شدهاست و اولين گزارش از ساخت و ساز هرم بزرگ جيزهاست كه جزئياتي دقيق از چگونگي حمل سنگهاي آهك از تورا به جيزه را توضيح دادهاست.
ميرر در يادداشتهاي خود درباره ايجاد خاكريزهايي براي انتقال آب رود نيل به درون كانالهاي دستسازي كه براي انتقال تكههاي غول پيكر سنگ ساخته شدهبودند توضيح دادهاست. اگرچه از گذشته باور براين بود كه سنگهاي گرانيت اتاقكهاي داخلي هرم از آسوان در فاصله 857 كيلومتري جنوب جيزه به اين منطقه آورده شدهاست،اما سنگهاي آهكي از تورا و از فاصله 12 كيلومتري به محل ساخت هرم حمل شدهاند و همواره برسر چكگونگي حمل اين سنگها اختلاف نظر بودهاست.
با كشف كانالهاي آبي در زير فلات جيزه توسط باستانشناسي به نام مارك لنر، بخش بزرگي از معماي ساخت هرم جيزه حل شد.