روز بازگشايي مدارس

با آغاز سال تحصيلي در اول مهر، همه ساله ميليون‏ها دانش‏ آموز، به شوق آموختن دانش، روانه مدارس مي‏شوند. اين تكاپو جلوه زيبايي را به جامعه مي‏بخشد، گويي كه خوني تازه به رگ‏هاي حيات كشور اسلامي عزيزمان وارد شده است و اين چنين، تجسم پرمعنايي از نسل آينده به اذهان خطور مي‏كند. براي سازندگي، هيچ راهي مناسب‏تر از توجه عميق به امر مهم تعليم و تربيت نمي‏باشد. سرمايه‏گذاري بر روي انسان، به معناي سرمايه گذاري بر روي مولّد فن آوري است و امر آموزش و پرورش، يك سرمايه گذاري افزوده است، يعني هزينه‏اي كه صرف يك دانش‏آموز مي‏شود، سودي چند برابر خواهد داشت. آموزش و پرورش به طور مستقيم در تحول و پيشرفت ساير نهادهاي اجتماعي نيز نقش بنيادي و زمينه ساز دارد و ضعف و قوت اين نهاد، در نهايت به ضعف يا پيشرفت ساير نهادهاي اجتماعي منجر مي‏شود.

آغاز ثبت احوال و صدور شناسنامه به تصويب هيأت وزيران (1297 ش)

در شهريور 1295 ش، تصويب نامه‏اي مشتمل بر 41 ماده درباره آمار و ثبت احوال به تصويب هيئت وزيران رسيد ولي تا سال 1297 ش به اجرا در نيامد. در اين سال، ثبت احوال در وزارت داخله در تهران تأسيس شد و به تدريج در نقاط ديگر كشور توسعه يافت. در سال 1303ش، آيين نامه‏اي مفصل درباره سرشماري و جمع آوري آمارهاي گوناگون به تصويب هيئت وزيران رسيد. اداره ثبت احوال در آغاز "سِجِلِّ احوال" ناميده مي‏شد و گاهي تحت‏نظر شهرداري و گاهي، يكي از اداراتِ وزارت كشور محسوب مي‏گرديد. اين اداره در سال 1307، به نام اداره احصائيه و سِجلِّ احوال كل مملكتي ناميده شد و در سال 1316 به "اداره آمار و ثبت احوال" تغيير نام يافت. در خرداد 1318، قانون سرشماري به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد و از آن تاريخ تا شهريور 1320، در 35 شهر، سرشماري به عمل آمد. در سال 1337، وظايف ادارات آمار و ثبت احوال از يكديگر تفكيك گرديد و تشكيلاتي با نام اداره كل ثبت احوال و نيز سازمان ثبت اسناد كشور تأسيس شد.

ورود كاروان اباعبداللَّه الحسين (ع) به سرزمين كربلا (61 ق)

پس از آن كه والي مدينه، امام حسين(ع) را براي بيعت با يزيد تحت فشار قرار داد، آن حضرت به مكه رفت و پس از مدتي، در روز ترويه يعني هشتم ذي‏حجّه‏ي سال 60 قمري از مكه‏ي معظمه به سوي عراق مهاجرت فرمود. در اوايل ماه محرم سال 61 قمري، لشكريان عبيداللَّه بن زياد به فرماندهي حُرّ بن يزيد رياحي با آن حضرت مواجه شده و مانع پيش‏روي آن حضرت به سوي كوفه شدند. گرچه حرّ بن يزيد، مأموريت داشت با امام حسين(ع) برخورد شديد نمايد وليكن رفتار وي با امام بر رِفق و مدارا بود. از اين رو حرّ و لشكريانش در نماز جماعت امام حسين(ع) شركت مي‏كردند و به خطبه‏هاي دلنشين وي گوش جان مي‏سپردند و اين دو سپاه چند روز بدون هيچ‏گونه مشكلي در كنار هم بودند. امّا عبيداللَّه بن زياد كه در جنگ با اباعبداللَّه الحسين(ع) اصرار فراوان داشت، نامه‏اي به حرّ بن يزيد نوشت و وي را مأمور سخت‏گيري بر امام حسين(ع) نمود. حرّ بن يزيد نيز طبق فرمان، راه را بر امام حسين(ع) و يارانش مسدود نمود و آنان را به سوي منطقه‏ي خشك و بي‏حاصلي به نام كربلا هدايت كرد و در آن‏جا آنان را در محاصره‏ي خويش قرار داد. قافله‏ي امام حسين(ع) چون به سرزمين كربلا رسيدند، آن حضرت پرسيد: اين زمين چه نام دارد؟ عرض كردند: كربلا. آن حضرت تا نام كربلا را شنيد، فرمود: اَللّهمَّ اِنّي اَعوُذُ بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلاءِ. و سپس فرمود: اين، موضع كَرْب و بَلا و محلّ محنت و عِنا است. فرود آييد كه اين‏جا منزل و محل خيمه‏هاي ما است و اين زمين، جاي ريختن خون ما است و در اين مكان قبرهاي ما واقع خواهد شد. جدّم رسول خدا (ص) مرا به اين امور خبر داد. به ناچار، آن حضرت و ياران و اصحابش در روز پنج‏شنبه دوم محرم‏الحرام سال 61 قمري در آن سرزمين فرود آمدند و حرّ بن يزيد نيز با سپاهيانش در مقابل آن حضرت، خيمه زدند.

درگذشت "والنتين كونرار" نويسنده و اديب معروف فرانسوي (1675م)

والنتين كونرار نويسنده و اديب فرانسوي در 25 ژوئن 1603م در خانواده‏اي ادب دوست متولد شد. به همين دليل در نوجواني به ادبيات علاقه‏مند گرديد، به تدريج نويسندگي را آغاز كرد. در پي شهرت يافتن كونرار، صدراعظم وقت فرانسه در سال 1635م به اين اديب فرانسوي پيشنهاد كرد تا محفل ادبي را كه در منزل وي تشكيل مي‏شد، به انجمني براي توسعه ادبيات فرانسه تبديل كند. اين انجمن ادبي پس از مرگ كونرار نيز به فعاليت خود ادامه داد و به صورت يكي از انجمن‏هاي معتبر ادبي درآمد. والنتين كونرار سرانجام در 23 سپتامبر 1675م در 72 سالگي درگذشت.

 

كشف سياره "نپتون" توسط دو دانشمند فرانسوي (1846م)

نپتون هشتمين سياره منظومه شمسي است كه در 23 سپتامبر سال 1846م توسط يوهان گوتفريد گاله، منجم آلماني، رصد گرديد. وي براساس محاسبات دانشمندان قبل از خود، موفق به كشف اين سياره گرديد. قبل از وي دو دانشمند فرانسوي كه جان كاوچ آدامز و اوريان لووديه نام داشتند ضمن مشاهده ومطالعه در مورد "اورانوس" ديگر سياره منظومه شمسي، با توجه به تند و كند شدن حركات آن در مدار خويش، به وجود سياره‏اي ديگر در كنار آن پي بردند. از اين‏رو، هر دو دانشمند به محاسبه محل احتمالي سياره‏اي پرداختند كه آن را نديده بودند و وجود آن را احتمال مي‏دادند. آن‏ها سپس نتايج محاسبات خود را به رصدخانه برلين فرستادند و توسط دانشمندان آن محل آن كشف گرديد. مدت گردش اين سياره به دور خورشيد 165 سال و قطر متوسط آن، در حدود 4940 كيلومتر است و فاصله آن از خورشيد 4497 ميليون كيلومتر است. نپتون داراي دو قمر مي‏باشد و طول شبانه روز آن بر حسب ساعت زمين، 15/7 ساعت است.