برگزاری انتخابات اولين دوره مجلس شورای ملي در ايران (1285 ش)

پس از صدور فرمان مشروطيت و تصميم‏گيري درباره تأسيس مجلس شوراي ملي، در روز 25 شهريور 1285ش، دوره نخست انتخابات مجلس در تهران و سراسر كشور برگزار شد. انتخاب چنين روزي كه با 27 رجب 1324 ق، سالروز مبعث پيامبر اسلام(ص) همزمان بود، در جلسه روزهاي گذشته اشراف و اعيان به تصويب رسيده بود. نمايندگان دروه اول بر اساس ماده نخست نظامنامه تدوين شده، نه بر اساس رأي مردم، كه با رأي اصناف، شاهزادگان، علما، تجار و ملاّكين انتخاب مي‏شدند. با اين تصور كه هر صنف و طبقه، بهتر از سايرين، نسبت به مشكلات خود، آگاه است. همچنين از تهران سي و دو نفر و از ساير شهرستان‏ها، به ميزان جمعيت بين شش تا دوازده تن برگزيده شدند. حداكثر نمايندگان مجلس نيز برابر نظامنامه، دويست نفر بود.

سقوط ديكتاتوری رضاخان ميرپنج و آغاز سلطنت "محمدرضا پهلوی" با حمايت انگليس (1320 ش)

پس از تهاجم ارتش سرخ شوروي از شمال و ارتش انگليس از غرب و جنوب به ايران و اشغال نظامي كشور در جريان جنگ جهاني دوم، رضاخان در 25 شهريور 1320، پس از شانزده سال ديكتاتوري و استبداد مجبور به استعفا گرديد و فرزندش محمدرضا پهلوي را به جانشيني خويش برگزيد. در اين حال، رضاخان ميرپنج، با دزديدن جواهرات سلطنتي متعلق به مردم ايران، با خانواده خود به اصفهان گريخته، از آنجا ابتدا تصميم داشت به هندوستان يا ژاپن و سپس به شيلي رود، ولي در طي سفر به او اطلاع دادند كه دولت انگليس با رفتن او به هندوستان مخالف است. سرانجام رضاخان را با خفّت و خواري به جزيره "موريس" در اقيانوس هند و پس از مدتي به "ژوهانسبورگ" در آفريقاي جنوبي تبعيد كردند. به گفته انگليسي‏ها مهره‏اي را كه خود آورده بوديم، خود نيز برديم. پس از استعفاي اجباري او از سلطنت، جلسه فوق‏العاده مجلس شوراي ملي برگزار شد و محمدرضا به پادشاهي رسيد. اشغالگران نيز كه او را فردي خام، كم‏تجربه، ترسو و مطيع ديدند، با اين تعهد كه با متفقين همكاري كند، وي را تاييد كردند.

پذيرش خلافت توسط امام علي(ع) پس از قتل عثمان در مدينه(35 ق)

پس از شورش مردم و قتل عثمان بن عفان خليفه‏ي سوم در 18 ذي‏حجه‏ي سال 35 ق، مردم از امام علي(ع) خواستند تا خلافت را بپذيرد. با وجود امتناع ايشان، پافشاري و اصرار مردم باعث شد تا آن حضرت، خلافت را قبول كنند. اما تلاش گسترده‏ي امام براي اجراي عدالت و حقيقت خواهي ايشان در دوره‏ي حكومت، باعث شد كه عده‏اي از صاحبان قدرت و ثروت به مخالفت با آن حضرت بپردازند و سه جنگ جمل، صفين و نهروان را به امام، تحميل نمايند.

نزول سوره‏ ي دهر در شأن امام علي(ع)، حضرت زهرا(س) و امام حسن و امام حسين(ع) و روز خانواده

پس از آن كه امام علي(ع) و حضرت زهرا(س) براي برآوردن حاجت خويش، سه روز روزه را نذر كرده بودند و نوبت به اداي آن رسيد، در سه روز متوالي مسكين و يتيم و اسيري به دَرِ خانه‏ي آن‏ها آمد و غذايى طلب كرد. آن بزرگواران نيز غذاي خود را به آن‏ها داده و خود با آب، افطار نمودند. اين خانواده‏ي كريم در مقابل اين عمل، هيچ جزايي را از افراد نخواستند و اجرِ خود را از خدا طلبيدند. در اين هنگام بود كه وحي بر پيامبر اكرم(ص) نازل شد و سوره‏ي دهر يا انسان در شأن امام علي(ع) و حضرت زهرا(س) نازل گرديد.