از سیناپرس، زمان زیادی از حضور انسان بر روی ماه و نیاز به برقراری ارتباط با زمین می گذرد و آخرین مأموریت به سال 1971 باز می گردد اما اخیرا علاقه مندی به انجام مأموریت در ماه، بار دیگر افزایش یافته است؛ بخصوص اینکه ماه به عنوان گذرگاهی در مسیر رسیدن به مریخ محسوب می شود.

استارتاپ «PTScientist» درحال برنامه ریزی برای ارسال دو کاوشگر به ماه با استفاده از ماژول «ALINA» (ناوبری و فرود خودکار) است.

طبق برنامه ریزی صورت گرفته، دو ماه نورد (lunar rovers) بوسیله موشک اسپیس ایکس راهی فضا خواهند شد.

این کاوشگرهای رباتیک که با همکاری (شرکت خودروسازی) آئودی طراحی شده اند، دارای 4 چرخ، باتری های قابل شارژ، پنل های خورشیدی و دوربین های HD هستند. آنها همچنین به مسیری برای انتقال داده ها به زمین نیاز دارند.

محققان آلمانی قصد دارند از یک راه حل ساده و موجود، موسوم به فناوری «LTE» استفاده کنند؛ این فناوری همان سیستم مخابراتی بی سیمی است که برای تلفن همراه مورد استفاده قرار می گیرد.

فناوری «LTE» نسبت به انتقال رادیویی معمول، از مزیت بیشتری برخودار بوده و به برق کمتری نیاز دارد؛ در این شرایط، بیش از آنکه از باتری برای برقراری ارتباط استفاده شود، برای انجام تحقیقات و کاوش استفاده خواهد شد.

کارستن بکر، مهندس برق تیم این پروژه تأکید کرد: (با کمک این دو کاوشگر) اطلاعات علمی زیادی را در ماه جمع آوری کرده و با استفاده از فناوری ارتباطی پرسرعت LTE، امکان برقراری ارتباط میان کاوشگرها و ماژول «ALINA» فراهم شده و از این طریق، این داده ها به زمین مخابره خواهند شد.

ماه نوردها حدود 90 وات انرژی را با استفاده از پنل های خورشیدی دریافت می کنند که به نیمی از این انرژی برای حرکت و اکتشاف بر سطح ماه نیاز دارند؛ اما فناوری LTE برخلاف انتقال رادیویی، به انرژی کمتری نیاز دارد که می تواند مورد استفاده کاوشگرها قرار بگیرد.

استارتاپ «PTScientists» از جمله شرکت هایی بود که بصورت رسمی در رقابت ماه «X Prize» گوگل ثبت نام کرده بود؛ اما اخیرا از این رقابت خارج شده است، چراکه مسئولان تیم معتقدند، هیچ گروهی قادر نیست تا دسامبر 2017 (آذر ماه) کاوشگری را بر سطح ماه فرود بیاورد.

محققان آلمانی امیدوارند درصورت موفقیت در اجرای این مأموریت و استفاده از فناوری LTE، یک شبکه کلی ارتباط از راه دور را در ماه ایجاد کنند.