مرگ "محمود جم" سناتور و نخست ‏وزير دوران پهلوي (1348 ش)

محمود جم ملقب به مديرالملك در سال 1258 ش در تبريز به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات، در 22 سالگي به دربار محمدعلي ميرزا وليعهد وارد شد و پس از استبداد صغير، منشي ايران در سفارت فرانسه گرديد. محمود جم در جريان كودتاي سوم اسفند 1299، آمادگي خود را براي همكاري با كودتاچيان و به ويژه رضاخان ميرپنج اعلام نمود و با توجه به در اختيار داشتن مقام خزانه داري كل كشور، تهيه پول براي كودتا كوشيد. وي پس از كودتا، چندين بار در پست‏هاي گوناگون مشغول به كار شد تا اينكه در آذرماه 1314 و پس از بركناري ذكاءالملك فروغي، مامور تشكيل هيئت وزيران گرديد. محمود جم از آن پس به مدت چهار سال نخست‏وزير و دو سال وزير دربار بود و به هنگام تبعيد رضا پهلوي، در خدمت رضاخان آخرين تلاش خود را به عمل آورد. از آن پس، كارهاي ديگر نيز به او رجوع شد و در نهايت به عنوان سناتور انتصابي به مجلس رفت. محمود جم كسي بود كه از روز اول كودتاي 1299 تا روزي كه رضاخان از ايران خارج شد، از همكاران نزديك او به شمار مي‏رفت. او به سلسله پهلوي بسيار نزديك بود و پنجاه سال تمام در رأس مقام‏هاي مهم و حساس سياسي قرار داشت. ده بار وزارت، دو بار استانداري، دو بار مسؤول سفارت، چهار بار سناتور مجلس، يك بار معاون نخست وزير و يك بار نخست وزيري، از جمله پست‏هاي حساس محمود جم، طي نيم قرن فعاليت‏هاي سياسي او محسوب مي‏گردد. او از لحاظ سياسي، فردي محافظه كار، بازيگر و زيرك بود و هيچ‏گاه دست به عملي نزد كه خصومت يا حتي مخالفت شديد گروه‏هاي سياسي را عليه خود برانگيزد. وي با سفارت انگليس نيز روابط بسيار حسنه‏اي داشت. سرانجام محمود جم اين مهره سرسپرده پهلوي پس از سال‏ها خدمت به اين رژيم، در 19 مرداد 1348 در 90 سالگي درگذشت.

ورود نيروهاي سازمان ملل به تهران و بغداد پس از قبول قطعنامه 598 شوراي امنيت (1367 ش)

پس از پذيرش قطعنامه ۵۹۸ شوراي امنيت از طرف جمهوري اسلامي ايران، آتش‏بس ميان طرفين از تاريخ ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ش برقرار شد. شوراي امنيت پيش از آن و در تاريخ هجدهم مردادماه سال ۱۳۶۷ش، قطعنامه ۶۱۹ را تصويب كرد كه به‏موجب آن، گروه ناظران نظامي ايران و عراق و سازمان ملل (موسوم به يونيماك) كه از حدود ۴۰۰ نفر از ۲۵ مليت مختلف تشكيل شده بود، در مرزهاي دو كشور مستقر شدند. • يكي از دلايل واهي رژيم بعثي عراق براي تجاوز به حريم نظام جمهوري اسلامي ايران، اختلاف بر سر مرزهايي بوده است كه در قرارداد ۱۹۷۵م الجزاير تعيين شده بود. پس از نزديك به هشت سال جنگ نابرابر كه تمام موجوديت رژيم عراق در خطر قرار گرفت، آمريكا و ديگر متحدان و ياوران رژيم بعث عملاً وارد جنگ گرديدند و حضرت امام خميني (ره)، با در نظر گرفتن مصالح عالي نظام اسلامي و با درك توطئه‏ گسترده‏ آمريكا و غرب براي سركوب انقلاب اسلامي و مردم مسلمان و انقلابي ايران، پس از مشورت با فرماندهان عالي نظامي و مسئولان مملكتي، قطعنامه‏ ۵۹۸ شوراي امنيت را پذيرفتند. شوراي امنيت در اين قطعنامه دو كشور ايران و عراق را به برقراري آتش‏بس و صلح دعوت كرده بود. جمهوري اسلامي ايران به‏واسطه‏ ويژگي‏هاي مثبت برخي از مفاد اين قطعنامه، به‏ويژه، بندهاي مربوط به معرفي متجاوز و پرداخت غرامت جنگي، موافقت خود را با پذيرش آن اعلام كرد. اما با وجود پذيرش قطعنامه‏ ۵۹۸ توسط جمهوري اسلامي ايران، رژيم عراق كه خود نيز آن قطعنامه را پذيرفته بود، تا زمان برقراري آتش‏بس رسمي در مردادماه سال ۱۳۶۷ش (اوت ۱۹۸۸م) به تهاجمات خود عليه جمهوري اسلامي ايران ادامه داد و خوي تجاوزگري خود را بار ديگر آشكار ساخت.

برگزاري كنگره بزرگداشت يكصدمين سال رحلت " ملاحسينقلي همداني" (1373ش)

ملا حسينقلي همداني، فقيه، عابد، عارف و از بزرگان عرفاي اهل طريقت و رسيدگان سير و سلوك در سال 1239 ق در يكي از روستاهاي اطراف همدان به دنيا آمد. كودكي را به شباني گذراند و سپس در تهران در حوزه شيخ عبدالحسين تهراني معروف به شيخ العراقين در رشته معقول درس خواند. او سپس در سبزوار و نجف از محضر عالمان نامداري همچون ملاهادي سبزواري و شيخ مرتضي انصاري حكمت و فلسفه و فقه و اصول را فرا گرفت و در محضر درس اخلاق و عرفان آقا سيد علي شوشتري حاضر شد. شيخ محمدبهاري، ميرزا جواد ملكي تبريزي، سيد حسن صدر و سيد جمال الدين اسدآبادي از جمله شاگردان اين شخصيت برجسته ديني مي‏باشند. همچنين نامه‏ها و مُنشَآت در آداب سلوك، مناجات‏ها و تقريرات شيخ انصاري، از جمله آثار ملاحسينقلي همداني هستند. سرانجام اين عالم بزرگوار و عارف باللَّه در سال 1272 ش برابر با 1311 ق در هفتاد و دو سالگي در كربلاي معلّي به ديدار معبود شتافت و در همان شهر به خاك سپرده شد.

تبعيد حضرت امام موسي كاظم(ع) از مدينه به عراق(179 ق)

حضرت امام موسي كاظم(ع) هفتمين پيشواي معصوم، به دستور هارون الرشيد، خليفه‏ي ستمكار عباسي درمدينه دستگير و به بصره تبعيد شد. گويند آن حضرت در هفتم ذيحجّه‏ي سال 179 ق وارد آن شهر گرديد و به زندان فرستاده شد. امام، مدتي در زندان عيسي بن جعفر، حاكم بصره، بود؛ اما وي به هارون نامه‏اي نوشت و درخواست كرد كه امام رابه فردي ديگر بسپارد، زيرادر تمام اين مدت، سَنَدي بر ضد او نيافته است. هارون نيز امام را به بغداد تبعيد كرد و از وزير خود فضل بن ربيع خواست كه آن حضرت را به شهادت برساند، اما او نپذيرفت. سرانجام سِنْدي بن شاهِك به دستور يحيي بن خالد برمكي، وزير دربار عباسي و به خواست هارون، امام كاظم(ع) را به شهادت رساند.

درگذشت "ميرزا شرف جهان قزوينی" شاعر ايراني(968 ق)

«شرف جهان قزوینی» از فضلا ، دانشمندان و شاعران معروف دوره صفوی است. وی در سال 902 هجری قمری در قزوین به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات خود در قزوین به شیراز رفت و از محضر علامه «غیاث الدین منصور دشتکی» استفاده های شایان کرد.سپس به قزوین بازگشت و مورد توجه شاه طهماست صفوی قرار گرفت و مدت 15 سال مقام وزارت و منصب صدرالصدوری را بر عهده داشت ، تا اینکه در اثر سعایت و سخن چینی حاسدان ، مورد بی مهری شاه قرار گرفت و از کار بر کنار شد. وی پس از دست شستن از خدمات دولتی ، اوقات خود را به مصاحبت با سخنوران ، ادبا و اهل ذوق می گذراند.