آغاز به كار "هيئت‏هاي مؤتلفه اسلامي" با نظارت حضرت امام خميني(ره) (1342ش)

پس از وقايع مربوط به لايحه انجمن‏هاي ايالتي و ولايتي در سال 1341، دسته‏هاي گوناگون مردمي تشكيل گرديدند كه در صدد مبارزه با رژيم شاه بودند. افراد و اعضاي اين گروه‏هاي مردمي، از مسلمانان ناب و خالص ولي اكثراً فاقد تجربه سياسي و سازماندهي و حتي معلومات كافي و عميق مذهبي و اجتماعي بوده و به كمك‏هاي فكري و تعليمات ديني و سياسي و سازماندهي نياز داشتند. اين گروه‏ها طي جلساتي با هم آشنا شده و با نظر و تصويب حضرت امام خميني(ره)، استاد شهيد مرتضي مطهري و چند تن ديگر از شخصيت‏هاي روحاني، متكفّل هدايت و تغذيه معنوي آنان كه از آن پس، هيئت‏هاي مؤتلفه اسلامي خوانده مي‏شدند، گرديدند. همگامي مؤتلفه با حوزه علميه قم و مبلّغان و ائمه جماعات، نيروي عظيم مردم مسلمان ايران را، پشت سَرِ امام و مراجعِ ديگر، وارد ميادين مبارزه كرد. مهم‏ترين اقدام اين هيئت‏ها، ترور و اعدام انقلابي حسنعلي منصور، نخست وزير سرسپرده رژيم پهلوي و عامل تصويب قانون ننگين كاپيتولاسيون و تبعيد حضرت امام به تركيه بود. اغلب اعضاي جمعيت مؤتلفه، پس از پيروزي انقلاب، جذب حزب جمهوري اسلامي شدند. در ساليان بعد جمعيت موتلفه اسلامي موجوديت خود را حفظ كرده است.

آغاز محاصره اقتصادي ايران توسط آمريكا و اروپا (1359ش)

پس از پيروزي انقلاب اسلامي، دولت آمريكا به دخالت‏هاي خود در امور داخلي ايران ادامه داد. در آبان 1358 كه شاه ظاهراً براي درمان به آمريكا رفت، روابط جمهوري اسلامي با آمريكا بسيار بحراني شد. ملت ايران ضمن محكوم كردن اقدامات آمريكا به دليل حمايت از رژيم محمد رضا پهلوي، خواستار استرداد وي جهت محاكمه شدند، اما آمريكا اين درخواست را رد كرد. به دنبال رد اين خواسته و نيز در پي افزايش مداخلات آمريكا در امور داخلي ايران، سفارت آمريكا در 13 آبان 1358 به تصرف دانشجويان پيرو خط امام درآمد و كليه كاركنان آن به گروگان گرفته شدند. در پي تسخير لانه جاسوسي آمريكا در تهران، شيطان بزرگ كه به ايران پس از انقلاب اسلامي، به چشم همان ايرانِ زمان رژيم ستم‏شاهي مي‏نگريست، و به دنبال شكست‏هاي سياسي، تبليغاتي و نظامي خويش براي رهايي گروگان‏ها، در اول خرداد 1359، به حربه تحريم اقتصادي توسل جست؛ اما از همان آغاز، شكست چنين توطئه‏اي روشن بود. از اينرو آمريكا به كمك بازار مشترك اروپا، داد و ستدهاي اقتصادي ايران را تحريم كرده تا ايران را منزوي سازند. ولي گذشت زمان نه تنها ايران را گوشه‏گير نساخت، بلكه باعث شد تا ايران بيشتر از قبل روي پاي خود بايستد. همچنين شركت‏هاي متعدد اروپايي و حتي آمريكايي كه از تحريم ايران متضرّر شده بودند، خواهان ارتباط اقتصادي و همكاري‏هاي دوجانبه بوده‏اند. استقبال شركت‏هاي خارجي براي همكاري با ايران به اندازه‏اي بودكه آنان به تحريم ايران توجهي نكردند و در نتيجه بُعد منفي اين تحريم گريبان غرب را گرفت.

روز بزرگداشت "صدرالدين محمدقوام شيرازي" معروف به "ملاصدرا"

صدرالدين محمد شيرازي مشهور به صدرالمُتِألّهين و ملاصدرا در نهم جمادي الاولي سال 980 ق در شيراز به دنيا آمد. سنگ بناي علمي و اخلاقي ملاصدرا در محضر درس شيخ بهايي، عالم كم نظير دوران صفوي بنانهاده شد و تكميل اين بناي معنوي در محضر دانشمند نامي و استاد بزرگ، ميرداماد، صورت گرفت. ملاصدرا، درايه، رجال، فقه و اصول را از شيخ بهايي؛ فلسفه، كلام، عرفان و علوم ذوقي را از ميرداماد و علوم طبيعي، رياضي، نجوم و هيئت را از محضر حكيم ابوالقاسم ميرفندرسكي از علماي نامدار زمان فراگرفت. وي سپس بر مسند تدريس تكيه زد و ضمن آشنايي با فلسفه اشراق و مكتب مَشّاء، به تدوين حكمت متعاليه پرداخت. ملاصدرا با تركيب چهار مكتب مهم عرفاني، فلسفي و ديني شامل مشاء، اشراق، عرفان محيي‏الدين عربي و آموزه‏هاي ديني اسلام، حكمت متعاليه را بنيان نهاد و تأثيري شگرف و غيرقابل انكار بر فلسفه اسلامي گذاشت. وي در اين مكتب كوشيده است عرفان و فلسفه دين يا به سخن ديگر، تهذيب نفس و برهان عقلي و وحي را در يك مجموعه هماهنگ، تركيب و يگانه سازد. ملاصدرا تلاش كرد تا در پرتو معرفت عرفاني و فلسفه عقلاني، تفسيري ديگرگون از دين دست دهد. از اين حكيم الهي بيش از چهل عنوان كتاب به يادگار مانده كه اسفار اربعه مهم‏ترينِ آنهاست. سرانجام اين عالم رباني و فيلسوف اسلامي، پس از عمري پربار، در سال 1050 ق در هفتاد سالگي در شهر بصره عراق دارفاني را وداع گفت و در همان شهر به خاك سپرده شد.

روز بهره وری و بهینه سازی مصرف

تاریخچه بهره وری می‌توان گفت برای نخستین بار لغت «بهره وری» توسط فردی به نام «کوئیزنی» در سال ۱۷۷۶ (میلادی) بکار برده شد. بیش از یک قرن بعد یعنی در سال ۱۸۳۳ (میلادی) فردی به اسم «لیترِ» بهره‌وری را «قدرت و توانایی تولید کردن» تعریف کرد. بایستی توجه داشت که واژه بهره‌وری با گسترش انقلاب صنعتی و جهت افزایش سودمندی حاصل از نیروی کار, سرمایه و مواردی از این دست گسترش یافت ولی اصطلاح بهره‌وری آب در چند ساله اخیر و به دلیل کمبود این ماده ارزشمند گسترش یافته‌است.

قتل "ابومسلم خراساني" رهبر قيام سياه جامگان به فرمان "منصور دوانِقي" (137 ق)

عباسيان كه از نوادگان عباس عموي پيامبر(ص) بودند، براي از هم پاشيدن حكومت بني‏اميه و دست‏يابي به حكومت مسلمين، به بهانه‏ي طرفداري از اهل‏بيت(ع)، با پشتيباني مردم قيام كردند. مسئوليت دعوت از مردم خراسان به "ابن يسار" مُلَقَّب به "ابومسلم" سپرده شد. ابومسلم كه سپاه خويش را سياه‏پوش نموده و نام سياه جامگان را بر آن نهاده بود، ابتدا در خراسان و سپس در عراق به پيروزي رسيد و با تلاش و همت او بود كه خلافت عباسي روي كار آمد. با اين حال، پس از مدتي "منصور" دومين خليفه‏ي عباسي كه از موقعيت "ابومسلم" در هراس افتاده بود، با ترفندي او را به سوي مداين كشانده و در 25 شعبان سال 137 ق او را به قتل رساند. پس از قتل ابومسلم، گروهي از يارانش به خونخواهي او برخاستند و كشمكش‏هاي ناشي از اين خونخواهي تا مدت‏ها ادامه داشت.

تولد "ژراژ دو نِرْوال" شاعر معروف فرانسوي (1808م)

ژرار دو نِروال، شاعر فرانسوي در 22 مه 1808م در پاريس به دنيا آمد. وي در 16 سالگي اولين مجموعه از اشعار خود را منتشر كرد و سال بعد، فاوْسْت اثر معروف يوهان گوته اديب شهير آلماني را به زبان فرانسه ترجمه كرد. با اين حال، نروال از بيماري عصبي رنج مي‏برد و اين بيماري باعث بستري شدنش در آسايشگاه و متلاشي شدن خانواده‏اش گرديد. نروال پس از بهبودي، سفر بزرگ خود را به مشرق زمين آغاز كرد. وي در اين سفر به يونان، مصر، سوريه، لبنان و قسطنطنيه رفت و سفرنامه زيبايى درباره آن نگاشت. نروال از زماني كه به بحران‏هاي عصبي و اختلال‏هاي روحي دچار شد، شخصيتي رمانتيك و تقريباً غيرواقعي يافت. متناوباً دچار حمله عصبي مي‏شد و در آسايشگاه‏هاي مختلف به سر مي‏برد. آثار او در فواصل دوره‏هاي بيماري و بهبود از روح تب‏آلود و اضطراب‏هاي درون او حكايت دارد. اين آثار و اشعار، از زيباترين و در عين حال از مبهم‏ترين اشعار زبان فرانسوي است كه جاذبه شعري و موسيقي كلام آن در ذهن خواننده نفوذي خاص بر جاي مي‏گذارد. نروال در طي سال‏هاي بعد، آثار متعددي عرضه كرد و به شهرت و موفقيت زيادي دست يافت. وي در ادبيات به عنوان يكي از بنيان‏گذاران سبك سورئاليسم شناخته مي‏شود. سور رئاليسم شيوه‏اي ادبي است كه از سال 1920م در فرانسه پيدا شد و مانند مكتب‏هاي ديگر دامنه نفوذ خود را به هنرهاي ديگر گسترش داد. اين مكتب كوشش مي‏كند تا جبر منطقي و قانون عليّت را ويران كند. شكستن سدها و گشودن بندها و به عبارت ديگر عصيان در برابر همه چيز، محرك باطني سورئاليسم است. سور رئاليسم، خود، كاري ذهني است كه مي‏خواهد با زبان يا قلم يا وسيله ديگر، جريان واقعي عملِ تفكر را بيان كند. طرفداران اين مكتب براي برانگيختن و بيرون كشيدن واقعيت كه در اعماق ضمير پنهان آدمي مدفون شده است، چند وسيله عمل، پيشنهاد مي‏كنند كه ساده‏ترينِ آنها، نوشتن خود به خود است. منشاء اين مكتب را بيش از هر جاي ديگر بايد در شعر جست‏وجو كرد زيرا سورئاليست‏ها مي‏كوشند تا از راه شعر بر اذهان تسلط پيدا كنند. اصول اين مكتب عبارتست از: هزل، رؤيا و ديوانگي. آثار نروال او را شخصيتي مبهم و آميخته از عناصر گوناگون نشان مي‏دهد. در غالب آثارش، روشنايى و تاريكي درهم مي‏آميزد. از نروال آثار متعددي برجاي مانده كه از ميان آنها، سيلوي، اورليا و اوهام، خوانندگان فراوان پيدا كردند. وي در آثار ديگر خود مانند سفر به شرق، ده سال تجربه و مطالعه را با تخيل درهم آميخته و از منابع عظيم رؤيا و عدم ادراك و بي‏ارادگي بهره گرفته است. ژرار دو نروال سرانجام در 26 ژانويه 1855م در 47 سالگي به عمر خود پايان داد.

انحلال "كُمينْتِرْنْ" يا كمونيست بين‏الملل توسط استالين رهبر شوروي (1943م)

بعد از پيروزي انقلاب روسيه و روي كار آمدن كمونيست‏ها، ايجاد و برقراري نهضت سوسياليسم جهاني در دستور كار سران مسكو قرار گرفت. در اين زمينه در سال 1919م كُمينْتِرْنْ به معناي كمونيست بين‏الملل تشكيل شد. شكل‏گيري اين ساختار علاوه بر آنكه از نظريه "صدور انقلاب" نشأت مي‏گرفت، به تحركات و تحريكات دول غربي به ويژه انگلستان و فرانسه باز مي‏گشت. اين مسائل باعث گرديد تا حزب كمونيست شوروي براي مشاوره و برنامه‏ريزي جهت مبارزه با مشكلات و نيز ايجاد هماهنگي، به كمينترن روي آورد. دهه 1920م شاهد اوج‏گيري قدرت كمينترن بود اما در نيمه دهه 1930م و پس از ناكامي در گسترش انقلاب و برقراري نهضت جهاني سوسياليسم، سياست مبارزه جويى كنار گذاشته شد. در نيمه ماه مه 1943 و در اوج جنگ جهاني دوم، مقامات شوروي با اطلاع از بدگماني متتفقين در مورد توسعه مباني و انديشه‏هاي كمونيسم، براي دادن اطمينان خاطر به آنها تصميم به انحلال اين سازمان گرفتند. مقامات شوروي در نهايت در 22 ماه مه 1943م انحلال كمينترن را اعلام كردند. در واقع سران كرملين با اين عمل خود قصد داشتند. به جهانيان وانمود كنند كه از ترويج عقايد اشتراكي در كشورهاي ديگر دست كشيده‏اند و سياست تنش‏زدايي در پيش گرفته‏اند. اين مسئله هم‏چنين از اختلافات داخلي در احزاب كمونيست و نيز عقايد تروتسكي كه به انقلاب جهاني پاي‏بند بود ناشي مي‏گرديد.