ترکی | فارسی | العربیة | English | اردو | Türkçe | Français | Deutsch
آخرین بروزرسانی : جمعه 5 دي 1404
جمعه 5 دي 1404
 لینک ورود به سایت
 
  جستجو در سایت
 
 لینکهای بالای آگهی متحرک سمت راست
 
 لینکهای پایین آگهی متحرک سمت راست
 
اوقات شرعی 
 
تاریخ : پنجشنبه 28 ارديبهشت 1396     |     کد : 177723

روز شمار تاريخ:

جمعه29اردیبهشت1396-22شعبان1438-19می2017

كشته شدن "يپرم خان اَرمني" از قاتلان شيخ "فضل‏اللَّه نوري" (1291 ش)

كشته شدن "يپرم خان اَرمني" از قاتلان شيخ "فضل‏اللَّه نوري" (1291 ش)

يپرم خان ارمني، كه فردي قسي‏القلب و بي‏رحم بود در حدود سال 1244 ش (1865 م) در توابع گنجه در ارمنستان به دنيا آمد. در 22 سالگي قصد عزيمت به عثماني را داشت اما دستگير و به سيبري تبعيد شد. سه سال بعد، از سيبري فرار كرد و به ارمنستان بازگشت. در 1280 ش به تبريز و سپس گيلان رفت و به همراه سپاهيان محمد ولي خان تنكابني، سپهدار اعظم، براي فتح تهران حركت كرد. يپرم خان پس از فتح تهران به رياست شهرباني رسيد و در اين منصب و به نام آزادي‏خواهي، جنايت‏هاي متعددي را مرتكب گرديد. يپرم از جمله عوامل مؤثر در محاكمه و شهادت آيت‏اللَّه شيخ فضل اللَّه نوري بود و در اين راه تلاش زيادي نمود. او همچنين مخالفان خود را به زندان انداخته و يا اعدام مي‏كرد. سرانجام يپرم خان ارمني در جريان نبرد با سالارالدوله، از شاهزادگان قاجار، كه در غرب كشور ادعاي سلطنت كرده بود، كشته شد و زندگي ننگين او در 47 سالگي خاتمه يافت.
 

دستگيري گسترده اعضاي خانواده "آيت‏ اللَّه حكيم" توسط رژيم بعث عراق (1362 ش)

در راستاي سركوب هرگونه مقاومت عليه نظام ديكتاتوري بغداد، رژيم بعث عراق، 90 تن از اعضاي خاندان آيت‏اللَّه سيدمحسن حكيم را دستگير و چند روز بعد 6 تن از آنها را اعدام كرد. مدتي پس از آن نيز، 10 تن ديگر از اعضاي اين خانواده، اعدام شدند. آيت‏اللَّه العظمي حكيم از مراجع بزرگ تقليد در عراق بود كه در سال 1348 ش وفات يافت. فرزندان و بسياري ديگر از اعضاي خانواده وي اهل علم و دانش هستند. به همين دليل، رژيم عراق كه از نفوذ خاندان حكيم در ميان مردم اين كشور بيمناك بود، در راه مبارزه با دين، روحانيت و حوزه‏هاي علمي ديني، تعداد زيادي از اعضاي اين خانواده را از بين برد يا زنداني كرد.
 

درگذشت علامه بزرگ "محمد تقي شوشتري" عالم بزرگ اسلام (1374 ش)

علامه شيخ محمدتقي شوشتري (تستري) فرزند شيخ محمدكاظم در سال 1281 ش (1320 ق) در خانواده‏اي كه سه قرن پرچمدار علم و فقه شيعه بوده‏اند در شهر نجف اشرف ديده به جهان گشود. وي در 7 سالگي به شوشتر رفت و پس از پشت سر گذاشتن مقدمات، در حوزه درس سيدعلي اصغر حكيم، سيدمهدي آل طيب و سيدمحمدتقي شيخ‏الاسلام به مقام والاي اجتهاد رسيد. علامه شوشتري پس از مدتي تاب تحمل حكومت جور رضاخان پهلوي را نياورده و در سال 1314 شمسي به عتبات عاليات مشرف شد و تا سقوط رضاخان پهلوي در آنجا به تأليف و تدريس مشغول بود. زندگي وي نشانه‏اي از زندگي علماي گذشته و زهد و تقوي و ورع او يادآور ايمان و تقواي صحابه امامان بود. قناعت بسيار و دل نبستن به زخارف دنيا، عشق به ائمه اطهار(ع)، شوق به مطالعه و نگارش و تَقيد به نوافل يوميه و نماز شب، خلق خوش و زبان نرم و روحيه كريمانه و انجام ورزش بطور مستمر از خصوصيات علامه شوشتري بود. آثار و تأليفات ارزشمند اين عالم بزرگ، نشانگر عمق علم و ژرفاي انديشه اوست. پاره‏اي از آثار او چون كتاب گرانقدر "قاموس الرجال في تحقيق رواة الشّيعَه و مُحَدّيثِهم" در 14 جلد و كتاب "بَهج‏الصباغة في شرح نهج‏البلاغه" در 14 جلد كه تأليف آن حدود 50 سال به طول انجاميد از ديگر تأليفات اين دانشمند شيعي مي‏باشد. هم چنين برخي از آثارشان عبارتند از: النَّجعَة في شرح اللمعه در 11 جلد، الاربعون حديثا، قضاء اميرالمومنين علي بن ابي طالب(ع) و البديع و... مي‏باشد. وفات علامه محمدتقي شوشتري در 29 ارديبهشت 1374 ش برابر با 19 ذي حجه سال 1415 ق در 93 سالگي اتفاق افتاد و پس از تشييعي با شكوه در شوشتر به خاك سپرده شد.
 

رحلت "ابن شهر آشوب" عالم و محدث بزرگ(588 ق)

محمد بن علي بن شهرآشوب مازندراني معروف به "ابن شهرآشوب" ملقب به "زين‏الدين و رشيدالدين" متكلم، واعظ، اديب و قاضي معروف شيعي مذهب، در مازندران متولد شد. بنا به دلايل مذهبي ناچار به ترك ايران در دوره سلجوقيان شد و به حلب رفت. او از دانشمندترين عالمان زمان خود و مورد قبول و احترام پيروان اهل تسنن نيز بود. ابن شهر آشوب از عالماني چون زمخشري، امام محمد غزالي و خطيب خوارزمي اجازه نقل حديث داشت. پاره‏اي از آثار مهم او عبارتند از: مَعالِم العُلَماء، مناقِب آل‏ابي‏طالب، مُتَشابِهِ القرآن و الاربعين. مقبره‏ي او در "جبل الجوشن" در نزديكي مشهد حسيني قرار دارد.
 
 

مرگ "آلبرت آبراهام مايكلسون" فيزيك‏دان امريكايي كاشف سرعت نور (1931م)

آلبرت آبراهام مايكلسون، فيزيك‏دان امريكايى، در 19 دسامبر 1852م در خانواده‏اي يهودي در آلمان به دنيا آمد. وي در دو سالگي به همراه خانواده راهي امريكا شد و پس از طي تحصيلات خود در كاليفرنيا، به دبيري علوم پرداخت. مايكلسون در اين زمان به فيزيك نور علاقه‏مند شد و درصدد برآمد تا به طريقي، سرعت نور را اندازه بگيرد، وي اين كار را بهتر و دقيق‏تر از ديگران انجام داد و تحقيقات خود را در كشورهاي آلمان و فرانسه پيگيري نمود. مايكلسون در نهايت در سال 1878م در 27 سالگي سرعت نور را برابر با سي‏صد هزار كيلومتر در ثانيه عنوان كرد و اين بهترين و دقيق‏ترين رقمي بود كه در اختيار دانشمندان قرار گرفت. از ديگر كارهاي مايكلسون، ساخت دستگاه تداخل سنج يا انتروفرومتر بود كه بر اساس امواج مستقيم نور و انعكاس آن، كار مي‏كرد. اين دستگاه كه مي‏توانست طول موج نور را اندازه بگيرد. باعث معروفيت جهاني مايكلسون گرديد. موفقيت و ارزش دستگاه تداخل سنج در آن است كه مي‏توان طول موج منفرد را در آنِ واحد اندازه‏گيري كرد. مايكلسون درسال 1907م به مناسبت تحقيقات و نظرات مهم وجالبي كه در باب نور به عمل آورد به عنوان اولين امريكايى، جايزه فيزيك نوبل را دريافت كرد. هم‏چنين برخي تحقيقات مايكلسون، مقدمه تئوري نسبيت انيشتين بود. او در سال 1926م مهم‏ترين آزمايش خود را براي تعيين سرعت نور انجام داد. مايكلسون در هنگام اين آزمايش‏ها دچار بيماري سختي گرديد اما تا دم مرگ براي به پايان رساندن تجربه‏اش پافشاري كرد تا اين‏كه در 19مه 1931م در 79 سالگي درگذشت.


نوشته شده در   پنجشنبه 28 ارديبهشت 1396  توسط   کاربر 1   
PDF چاپ چاپ بازگشت
نظرات شما :
Refresh
SecurityCode