آزادي پادگان حميد از اشغال نيروهاي عراقي در عمليات بيتالمقدس (1361 ش)
در حالي كه مرحله دوم از عمليات بزرگ بيتالمقدس در تاريخ 16 ارديبهشت 61، با رمز يا علي بن ابي اطالب آغاز شده بود، رزمندگان اسلام با هجومي گسترده، خود را به مواضع دشمن رسانده و موفق شدند كليه خطوط را در دست بگيرند. در اين حال نيروهاي از جان گذشته اسلام، با در هم كوبيدن قواي عراقي، لحظه به لحظه به تصرفات خود افزودند و دژهاي به ظاهر تسخيرناپذير دشمن را يكي پس از ديگري به تصرف خود درآوردند. در اين ميان، پادگان حميد كه در مرحله اول عمليات، در يك قدمي آزادي قرار گرفته بود، پس از ماهها اشغال، با فرار بعثيان به طور كامل به تصرف رزمندگان اسلام درآمد و پيروزي ديگري نصيب ايران نمود.
آزادسازي هويزه از دست مزدوران رژيم بعث عراق (1361 ش)
در جريان عمليات بزرگ بيتالمقدس، رزمندگان اسلام با نزديك شدن به مرزهاي بينالمللي و استقرار در 17 كيلومتري نوار مرزي، شهر هويزه را كه از ماههاي آغازين جنگ، در اشغال نيروهاي بعث بود، به محاصره خود درآوردند. عليرغم مقاومت فراوان دشمن، زماني كه حلقه محاصره هويزه تنگتر شد، نيروهاي عراقي خود را در مهلكهاي دشوار يافته، اقدام به فرار و عقبنشيني كردند. در اين حال رزمندگان سرافراز اسلام قدم به شهر ويران شده هويزه گذاشتند و به تعقيب دشمن بعثي پرداختند. با انتشار خبر فتح هويزه، سران بعث همچون دفعات قبل، فرار از هويزه را جزو پيروزيهاي خود به حساب آورده و آن را عقبنشيني تاكتيكي عنوان كردند.
ولادت حضرت علي اكبر(ع) فرزند ارشد امام حسين(ع)(33 ق)
رحلت فقيه گرانقدر شيعه، علامه "ملامحمد تقي مجلسي" در اصفهان(1070 ق)
علامه محمد تقي مجلسي در سال 1003 ق در اصفهان به دنيا آمد. مقدمات علوم را نزد پدرش مولاعلي مجلسي فراگرفت و سپس به حلقهي درس علامه عبداللَّه شوشتري راه يافت. وي سالها از محضر اين عالم بزرگ، فقه، حديث،اصول فقه، كلام و تفسير را آموخت. علاوه بر آن از درس عالم كم نظيري همچون "شيخ بهايى" بهره برد و روح تشنهي خودرا از درياي علم استاد، سيراب ساخت. علامه مجلسي همچنين از محضر اساتيد ديگر زمان از جمله مير فندرسكي، قاضي ابوالسُّرور و امير اسحاق استرآبادي نيز استفاده كرد. ايشان پس از سفري به نجف، به حيطهي شرح احاديث روي آورد و به تاليف و تدريس پرداخت. علامه محمدباقر مجلسي صاحب بحارالانوار( فرزندش)، محقق خوانساري، سيدنعمت اللَّه جزايري، ملامحمدصالح مازندراني و ملامحمدصادق كرباسي از جمله شاگردان و رَوضةُ المتقين، اربعين و شرح زيارتهاي مختلف از تاليفات اوست. علامه مجلسي در 67 سالگي در اصفهان وفات يافت و در كنار مسجد جامع اين شهر به خاك سپرده شد.
اعدام "آنتوان لاوازيه" دانشمند فرانسوي در جريان انقلاب كبير فرانسه (1794م)
آنتوان لاوازيه كاشف و دانشمند شهير فرانسوي و از بنيانگذاران علم شيمي نوين، در 26 اوت سال 1743م در پاريس به دنيا آمد. وي در ابتدا رشته حقوق را به پايان رساند ولي به دليل علاقه زياد به علوم پايه، وارد اين عرصه گرديد. از اين رو از جواني زير نظر استاداني ماهر، نجوم، گياهشناسي و شيمي و زمينشناسي را به خوبي فراگرفت و در 25 سالگي به عضويت فرهنگستان سلطنتي علوم برگزيده شد. از اين زمان بود كه تحقيقات خود را بر روي شيمي و فيزيولوژي متمركز نمود و به اكتشافات مهمي نائل آمد. لاوازيه در ضمن تحقيقات خود، هوا را تجزيه كرد و عناصر تشكيل دهنده آن را شناخت. او بدين ترتيب گاز اكسيژن و اهميت آن را در عمل احتراق كشف نمود و همچنين موفق شد، هوا را از تركيب عناصر اوليه آن بسازد. او اولين كسي بود كه ثابت كرد حرارتي كه بدن دارد نتيجه احتراق كندي است كه به طور مداوم در بدن ايجاد ميشود. به مناسبت همين تحقيقات، او را بنيانگذار علم فيزيولوژي و بيوشيمي ميدانند. وي پژوهشها و آزمايشهاي گستردهاي در علم شيمي انجام داد آزمايشها، قانون بقا و پايندگي ماده را به اثبات رسانيد. به موجب اين اصل، هيچ چيز نه به خودي خود به وجود ميآيد و نه از بين ميرود. اين قانون پايه و اساس فرمولهاي مهم شيمي امروز است و طبق آن اگر دو يا چند عنصر با هم تركيب شوند، عناصر ديگري به وجود ميآيد كه وزنشان با وزن عناصر اوليه يكي است. لاوازيه نقش اكسيژن را در تنفس جانوران و گياهان بيان كرد و حرارت بدن را نيز اندازهگيري نمود. او تأليفات زيادي از خود بر جاي نهاد كه ميتوان به آثاري همچون ثروتهاي زيرزميني امپراتوري فرانسه، درباره منابع طبيعي و آب و همچنين احتراق فسفر و گوگرد اشاره كرد. فعاليتهاي علمي لاوازيه گاه بر اثر اشتغالات فني و سياسي كه از طرف دولت به او ارجاع ميشد وقفه و ركود پيدا ميكرد. يكي از اين ماموريتها، مسئوليت جمعآوري ماليات مردم فرانسه بود كه به او داده شد. اما پس از انقلاب كبير فرانسه، بر اثر جو سازيهايى كه عليه اين دستگاه صورت گرفت، مسئولان آن به صورت افرادي خونخوار و منفور معرفي شدند كه همچون زالوهاي خونخوار خون مردم را ميمكيدهاند و از آنها ماليات ميگرفتهاند. لذا همگي را دستگير و محاكمه كردند. لاوازيه هم كه نتوانسته بود بيگناهي خود را در اين محاكمه جنجالي ثابت كند، محكوم به اعدام شد و سرانجام در روز هشتم مه 1794م، در 51 سالگي به زير تيغ گيوتين رفت.يكي از دانشمندانِ فرانسه، پس ازمرگ لاوازيه گفت: تنها يك لحظه وقت براي بريدن لاوازيه صرف شد و شايد تايكصد سال، زمان نتواند سر ديگري همانندش به وجود آورد.