اهل سنت در کنار خلفا و ائمه مذاهب چهارگانه به دوازده امام شیعه هم علاقه داشتند، به همین دلیل نامشان را بر دیوار بزرگترین مسجد دنیای اسلام حک کرده‌اند.

 از زمان حکومت عثمانی در عربستان، اسامی مبارک ائمه اطهار بر دیوارهای مسجدالنبی(ص) نقش بسته و این موضوع در سفرنامه‌های دوره قاجاری نیز بیان شده است.

نام عشره مبشّره و اسامی چهار امام مذهب اهل سنت بر اطراف دیوار حیاط اول و دوم مسجدالنبی که به «حدیقه الزهراء» معروف است، به خطی زیبا نوشته شده است.

 

 

هر چند که نام امام زمان(عج) از عناد و خباثت وهابیت در امان نمانده و اندکی دستکاری شده است.

نام حضرت در این کتیبه به صورت «محمدالمهدی» آمده و با دقت در آن می‌شد دید که حاء محمد به یاء مهدی چسبیده و چنین خوانده می‌شود: «محمد المهدی حی» یعنی محمد که ملقب به مهدی است، زنده است. ولی وهابی‌ها در سال 1386 این کتیبه را دستکاری کرده و بین یاء و میم فاصله انداختند، به گونه‌ای دیگر «حی» وجود نداشته باشد.

 

 

آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی در جلد دوم کتاب «امامت و مهدویّت» می‌نویسد: «از حسن موافقات که دلیل بر امکان حصول تفاهم… بین شیعه و اهل سنّت است، این است که اسامی ائمّه اثنی عشر (علیهم السلام) در کتیبه‌های مسجد مقدّس پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) در مدینه طیّبه در قسمتی که در زمان ملک سعود بن عبدالعزیز و فیصل تجدید بنا شده، ثبت گردیده است.

و بر حسب آنچه که زمانی در یکی از کتب تاریخی معتبر دیده‌ام، سابق بر این هم، این اسامی طیّبه در کتیبه‌های مسجد ثبت بوده با این تفاوت که در کتیبه‌هایی که قبل از تعمیر و تجدید بوده، اسامی ائمه (علیهم السلام) متّصل به هم بود، و در کتیبه‌های فعلی به تفریق و با فاصله در بین اسامی صحابه و ائمّه اربعه (اهل سنّت) نوشته شده و نام (مبارک) حضرت مهدی (علیه السلام) به این عبارت: «محمّد المهدی (رضی الله عنه)»، رو‌به‌روی کسی است که از باب مجیدی به صحن مقدّس اول مشرّف می‌شود، در وسط قرار گرفته است».