شهادت عالم مجاهد آيت ‏اللَّه "سيدمحمد باقر صدر" و خواهرش "بِنتُ الهُدي" (1359 ش)

آيت‏اللَّه سيدمحمدباقر صدر در سال 1313 ش (1353 قمري) در كاظمين در خانواده‏اي فقير اما نابغه‏پرور به دنيا آمد. پدرش فقيه بزرگوار سيدحيدر و مادرش دختر شيخ عبدالحسين آل ياسين و بانويي باتقوا بود. آيت‏اللَّه صدر در كودكي پدر را از دست داد و تحت كفالت برادرش، سيد اسماعيل، قرار گرفت. وي پس از فراگرفتن مقدمات و اصول نزد استادان آن زمان و برادرش، راهي نجف اشرف شد و قبل از 20 سالگي به مرحله اجتهاد نائل آمد. اين عالم جوان در سن 22 سالگي نخستين اثر علمي - تحقيقي خود را به نام "غايةُ الفكرِ في علمِ الاصولِ الفقه" را به جهان علم ارايه نمود و كتاب‏هاي فَلسفَتنا و اقتصادُنا كه پس از آن به رشته تحرير درآمدند سمبل قدرت نمايي ايدئولوژي اسلامي در برابر انديشه‏هاي وارداتي غرب بودند. آيت‏اللَّه صدر مسأله رهبري فكري را از مسأله رهبري سياسي جدا نمي‏دانست و همگام با فعاليت‏هاي فكري، به فعاليت‏هاي سياسي و رهبري سياسي جامعه نيز همت مي‏گماشت. از اين‏رو، وجودش خطري براي بعثيان به شمار مي‏آمد و همين امر باعث رنجش حاكمان بعثي عراق گرديد. آيت‏اللَّه صدر نقش ارزنده‏اي در حمايت از انقلاب اسلامي به رهبري امام خميني(ره) داشت و اين امر براي رژيم خونخوار عراق ناخوشايند بود. سرانجام حزب بعث عراق پس از دستگيري ايشان و نيز خواهر ارجمندش، سيده بنت الهُدي صدر، آنان را به طرزي فجيع به شهادت رساندند. شهادت اين مرد بزرگ و خواهر مكرمه‏اش پس از شكنجه‏هاي فراوان در زندان‏هاي رژيم بعثي عراق در روز 19 فروردين 1359 شمسي مصادف با 24 جمادي‏الاولي سال 1400 قمري در 47 سالگي واقع شد. بدن خونين و شكنجه ديده اين شهيدان به طور مخفيانه تحويل يكي از افراد خانواده صدر گرديد و اجساد مطهرشان بدون حضور ديگران به خاك سپرده شد.

شیخ محمد خیابانی پس از تصرف شهربانی بیانیه ای از طرف هیئت مدیره حزب دموکرات به دو زبان فارسی و فرانسه صادر نمود. (1299ش)

در این اعلامیه آمده است برنامه شیخ برقرار داشتن آسایش عمومی و از قوه به فعل درآوردن رژیم مشروطیت است

ولادت "امام محمدتقي(ع)، جواد الائمه(ع)" (195 ق)

حضرت امام محمدتقي(ع) امام نهم، در مدينه‏ي منوره به دنيا آمد. روز تولد آن حضرت را پانزده و نوزده رمضان نيز گفته‏اند. ابوجعفر، كنيه و جواد، تقي، قانع، مرتضي و نجيب از القاب آن امام مي‏باشند. نام مادر امام را سَبيكِه گفته‏اند. آن حضرت در 8 سالگي و در زمان مأمون به امامت رسيد و در عصر معتصم عباسي در 25 سالگي شهيد شد. فرزندان امام جواد(ع) را چهار تن ذكر كرده‏اند. آن امام بزرگوار، از محبوبيت فوق العاده‏اي در ميان مردم برخوردار بود. آن حضرت به واسطه‏ي بخشندگي زيادي كه داشت به جواد به معناي بخشنده مشهور شد. خانه‏ي امام جواد(ع) پناهگاه نيازمنداني بودكه از هر سو نااميد شده و به مساعدت امام چشم دوخته بودند. در دوران امام جواد(ع) حوزه‏ي نفوذ اسلام، پهنه‏ي گسترده‏اي را شامل مي‏شد.اين امر زمينه را براي انتقال و نشر آراء مختلف فراهم آورد و باب مباحثه و گفت‏وگو بين انديشمندان مسلمان و غيرمسلمان را باز كرد. در اين ميان، آن امام به عنوان يادگار پيامبر اسلام(ص)، از هر فرصتي بهره مي‏برد تا مردم را با علوم و معارف والاي اسلامي آشنا سازد و از نفوذ انديشه‏هاي غيرالهي جلوگيري كند.

ولادت حضرت علي اصغر(ع) فرزند امام حسين(ع)(60 ق)

عبداللَّه رضيع(شيرخواره) يا علي اصغر، فرزند سيد الشهداء امام حسين(ع) است كه در روز عاشورا در آغوش پدر با تير حرمله يا عَقبةِ بن بِشر به شهادت رسيد. مادرش، رباب، دختر امرءُالقيس بود. وقتي امام براي آخرين وداع، مقابل خيمه‏ها آمد، زينب(س)، علي اصغر را آورد. وي در آغوش امام بود كه تيري بر گلوي او اصابت نمود و به شهادت رسيد. آن گاه امام(ع) جسد آن كودك را در كنار خيمه‏ها در گودالي كه حفر كرد، به خاك سپرد.

رحلت عالم و مجتهد بزرگ آيت ‏اللَّه "ميرزا باقر قاضي تبريزي" (1366 ق)

ميرزا باقر قاضي تبريزي فرزند ميرزا محمدعلي در سال 1285 قمري در تبريز متولد گرديد. وي از محضر اساتيدي چون ميرزا حبيب‏اللَّه رشتي، ملاحسينقلي همداني، فاضل شربياني، آخوند خراساني، علامه محمد كاظم يزدي، شريعت اصفهاني و شيخ حسن مامقاني بهره‏ها گرفت. اين عالم رباني پس از كسب اجازات متعدد از اساتيد معظم خويش، به تبريز مراجعت كرد و به تدريس و رفع حوايج مردم پرداخت. از ميرزا باقر قاضي آثار گران‏بهايى چون حاشيه‏ي رسائل شيخ مرتضي انصاري، حاشيه‏ي رياضُ المسائل، حاشيه‏ي فُصول الاصول و الدُّرَرُ الغَرَويَّه في الفوائِدُ العلميه و... باقي‏مانده است. ميرزا باقر، اخلاق حسنه‏اي داشت؛ انساني حليم، متواضع و به دور از مسايل دنيوي بود و تا آخرين لحظه‏ي زندگي، از وجوهات شرعي استفاده‏ي شخصي نكرد. اين عالم بزرگ سرانجام در دهم رجب 1366 قمري در 81 سالگي در تبريز وفات يافت و پيكر مطهرش با شكوهي تمام، تشييع و تدفين شد.
 

افتتاح دوره جديد بازي‏هاي المپيك در آتن پايتخت يونان (1896م)

بازي‏هاي جهاني المپيك از سال‏ها پيش از ميلاد مسيح(ع) در يونان باستان انجام مي‏شد و جوانان را به رقابت‏هاي ورزشي و آماده سازي جسماني فرا مي‏خوانْد. بازي‏هاي المپيك كه در ابتدا به صورتي محدود، با نام المپيا خوانده مي‏شد، پس از گذشت مدتي رونقي فراوان يافت. با اين حال برخي مخالفان براي تعطيلي آن كوشيدند تا اينكه در سال 393م از اين بازي‏ها، جز نامي باقي نماند. در پايان قرن نوزدهم، پيِر دو كوبرتنِ فرانسوي كوشش فراواني به عمل آورد تا اين بازي‏ها را احيا كند. در نهايت به دنبال سال‏ها تلاش او و دوستانش كه شيفته صلح و صفا بودند، بازي‏هاي المپيك دوباره جلوه كرد و در سراسر جهان درخشيد. سال 1896م براي المپيا نقطه بازگشتي بود. در اين سال، اين مسابقات در موطن اصلي خود در يونان انجام شد و طي دوره‏هاي بعد، رونقي فراوان يافت. دوره‏هاي المپيا كه امروزه به بازي‏هاي المپيك تبديل شده است، هر چهار سال يكبار برگزار مي‏شود و به جز سال‏هاي جنگ جهاني اول و دوم، به طور مرتب انجام شده است. بيست و پنجمين دوره بازي‏هاي المپيك در سال 2004م در آتن برگزار شد، ضمن اينكه قرار است دوره بعدي آن در سال 2008م در چين برپا شود.