اعلام انصراف "رضاخان سردار سپه" از جمهوري (1303 ش)

رضا خان سردار سپه و هوادارانش قصد داشتند با تحويل سال 1303 ش، قاجاريه را خلع و نظام جمهوري را جايگزين رژيم سلطنت سازند و به همين سبب اكثريت نمايندگان مجلس كه هوادار رضاخان بودند، سعي در تصويب سريع جمهوري رضاخاني داشتند. اما اجتماع موافقان رضاخان در 28 اسفند 1302 و نشست دوم فروردين 1303 در مجلس براي بررسي اين موضوع، با مقاومت و ايستادگي دليرانه شهيد سيد حسن مدرس و همفكرانش خنثي شد و مخالفت‏هاي فراواني عليه جمهوري ابراز گرديد. با گسترده‏تر شدن اين اعتراضات، رضاخان كه فهميد اينگونه نمي‏تواند زمام امور كشور را به دست گيرد، صبح روز سوم فروردين با حالتي قهرآميز به سعدآباد رفت و پس از دو روز توقف ناگهاني، براي ديدار با علما و بزرگان به قم شتافت. هنگامي كه وي به دلايل مخالفت علماي قم آگاه شد، از تصميم قدرت‏طلبانه خويش منصرف گرديد و قول داد كه از اعلان جمهوري جلوگيري كند. وي پس از مراجعت به تهران، در دوازدهم فروردين 1303 ش، با انتشار اعلاميه‏اي، پي‏گيري نظام جمهوري را متوقف ساخت. او هرچند از اعلام نظام ساختگي جمهوري‏اش دست برداشت، اما جاه‏طلبي خود را رها نكرد تا اينكه موفق به خلع قاجار و به دست گرفتن قدرت در ايران شد.

تشكيل و آغاز به كار "نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران" (1370 ش)

قانون ادغام نيروهاي انتظامي در ابتدا از طرف وزارت كشور و نمايندگان مجلس، به منظور برقراري هرچه بهتر امنيت در داخل كشور و مرزهاي جمهوري اسلامي و همچنين جلوگيري از تداخل وظايف، مسؤوليت‏ها و مأموريت‏هاي نيروهاي انتظامي كشور مطرح شد. تا اينكه اين قانون در 27 تيرماه 1369 ش از تصويب مجلس شوراي اسلامي گذشت و اين روز به عنوان روز نيروي انتظامي نام‏گذاري گرديد. طبق اين قانون كه در دوم مرداد آن سال به تصويب و تنفيذ شوراي نگهبان رسيد، وزارت كشور موظف شد در اسرع وقت، نسبت به انجام اين مهم اقدام نموده و نيروهاي شهرباني، ژاندارمري، كميته انقلاب اسلامي، پليس قضايي و حراست وزارتخانه‏ها را با هم ادغام كرده، نيروي واحدي تشكيل دهد. شش ماه پس از آن، اين امر آغاز شد وسرانجام نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران در دوازدهم فروردين 1370 با تأييد مقام معظم رهبري، شكل رسمي و قانوني گرفت. قانون نيروي انتظامي، اهداف اين نيرو را كه به اختصار "ناجا" ناميده مي‏شود، استقرار نظم و امنيت، تأمين آسايش عمومي و فردي، نگهباني و پاسداري از دستاوردهاي انقلاب اسلامي در چارچوب قانون مصوّب در قلمرو كشور جمهوري اسلامي ايران تعيين نموده است.

قانون ماليات بر شركت ها و تجارت و اصناف و دلال و حق العمل كار و وكلاي عدليه و اطباء در 16 ماده به تصويب رسيد. (1309ش)

به موجب اين قانون ماليات هاي زير بايد پرداخت شود: تاجر درجه اول ساليانه 250 تومان، تاجر درجه دوم ساليانه 150 تومان، تاجر درجه سوم ساليانه 80 تومان، تاجر درجه چهارم ساليانه 30 تومان، صنف درجه اول ساليانه صدتومان، صنف درجه دوم 48 تومان، صنف درجه سوم 18 تومان. حق العمل كار و دلال درجه يك ساليانه صد تومان، درجه دو 50 تومان، درجه سه سي تومان. طبيب و وكيل عدليه درجه اول در تهران 120 تومان و در ولايات 60 تومان، درجه دوّم در تهران 48 تومان در ولايات 24 تومان، درجه سوّم در تهران شش تومان در ولايات سه تومان .

روز جمهوری اسلامی ایران ( 1358 ش)

12 فروردين 1358، روز اعلام نتايج همه پرسى در مورد نوع حکومت پس از انقلاب اسلامى بود که طى آن 98/2 درصد مردم ايران به "جمهورى اسلامى" راى آرى دادند. مردم ايران اسلامى اگرچه در طول مبارزات انقلابى خود شعار استقلال ، آزادى ، جمهورى اسلامى را در سرلوحه شعارهاى خود قرار داده بودند و به اين ترتيب با فريادهاى خود اجماع قاطع خود را در مورد جمهورى اسلامى اعلام کرده بودند اما جهت تثبيت ثمره مبارزات اسلامى خود در روزهاى دهم و يازدهم فروردين 58 با حضور در پاى صندوق هاى راى به "جمهورى اسلامى" راى قاطعى دادند. در این روز 98/2 درصد مردم با لبيک به نداى رهبر خود پايه هاى نظام اسلامى را تثبيت کردند و خواستار حاکميت اسلام ناب و مترقى در حکومتى بر پايه مشارکت و حضور مردم در سرنوشت خويش شدند. پیام امام راحل به مناسبت این روز چنین بود: "صبحگاه 12 فروردين که روز نخستين حکومت الله است از بزرگ ترين اعياد ملى و مذهبى ماست و ملت ما بايد اين روز بزرگ را عيد بگيرند و زنده نگه دارند. روزى که کنگره هاى قصر 2500 ساله حکومت طاغوتى فرو ريخت و سلطه شيطانى براى هميشه رخت بربست و حکومت مستضعفين جانشين آن گرديد ." 12 فروردین از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران روز جمهوری اسلامی نام گرفت و تعطیل عمومی اعلام شد.

شهادت امام هادی علیه السلام (254 ق)

شهادت امام علی النقی علیه السلام در سال 254 هجری بنا بر قول مشهور در 41 سالگی بوده است. مرحوم کلینی شهادت آن حضرت را در 26 جمادی الاخر نقل فرموده است. مشهور این است که آن حضرت 6 یا 8 سال و 5 ماه داشت که پدر بزرگ وار ایشان جواد الائمه علیه السلام به شهادت رسیدند. آن حضرت به منصب کبرای امامت و خلافت عظمی رسیدند و مدت امامت آن وجود شریف 33 بود. ایام حیات امام هادی علیه السلام مصادف بود با خلافت مامون، معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین، معتز لعنه الله علیهم و آخر الامر معتز آن حضرت را با زهر شهید کرد. مدت عمر مبارک آن حضرت 41 سال و چند ماه بود. 13 سال در مدینه اقامت فرمودند و بقیه ایام امامت خویش را به اجبار متوکل در سامرا بودند. حاکم مدینه به متوکل نوشت که اگر تو را به مکه و مدینه حاجتی است علی بن محمد علیه السلام را از این دیار بیرون ببر که همه را مطیع خود ساخته است. در مدینه اسباب اذیت و آزار به آن حضرت را به دستور متوکل زیاد کردند، تا زمانی که آن حضرت را به سامرا بردند و جسارت ها کردند، تا این که معتز آن حضرت را شهید کرد. امام عسکری علیه السلام غسل و کفن و نماز بر آن حضرت را انجام داد، و بعدا در ظاهر، این امورات توسط دیگران انجام شد و ایشان را در منزل خود در مکان فعلی حرم مطهر دفن نمودند.